Jack Sock
Jack Sock (ur. 24 września 1992 w Lincoln) – amerykański tenisista, zwycięzca wielkoszlemowych Wimbledonu 2014, 2018 i US Open 2018 w grze podwójnej oraz US Open 2011 w grze mieszanej, zwycięzca kończącego sezon ATP Finals 2018 w grze podwójnej, mistrz olimpijski z Rio de Janeiro (2016) w grze mieszanej i brązowy medalista w grze podwójnej, reprezentant w Pucharze Davisa.
Państwo | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
24 września 1992 | ||||||||||||
Wzrost |
191 cm | ||||||||||||
Gra |
praworęczny, oburęczny bekhend | ||||||||||||
Status profesjonalny |
2011 | ||||||||||||
Zakończenie kariery |
31 sierpnia 2023 | ||||||||||||
Gra pojedyncza | |||||||||||||
Wygrane turnieje |
4 | ||||||||||||
Najwyżej w rankingu |
8 (20 listopada 2017) | ||||||||||||
Australian Open |
3R (2017) | ||||||||||||
Roland Garros |
4R (2015) | ||||||||||||
Wimbledon |
3R (2016, 2022) | ||||||||||||
US Open |
4R (2016) | ||||||||||||
Gra podwójna | |||||||||||||
Wygrane turnieje |
17 | ||||||||||||
Najwyżej w rankingu |
2 (10 września 2018) | ||||||||||||
Australian Open |
QF (2016) | ||||||||||||
Roland Garros |
QF (2015) | ||||||||||||
Wimbledon |
W (2014, 2018) | ||||||||||||
US Open |
W (2018) | ||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||
|
Kariera tenisowa
edytujGrając jeszcze jako junior, Sock w roku 2010 wygrał juniorską edycję US Open. Spotkanie finałowe zakończyło się zwycięstwem Socka nad Denisem Kudlą.
Jako zawodowiec Amerykanin w grze pojedynczej wygrał cztery turnieje oraz przegrał cztery finały.
W grze podwójnej zwyciężył w siedemnastu turniejach rangi ATP Tour, w tym w 2014 i 2018 na Wimbledonie i w 2018 na US Open. Sock również dziesięć razy został pokonany w deblowych finałach.
We wrześniu 2011 roku, podczas US Open, wspólnie z Melanie Oudin triumfowali w mikście. Po drodze wyeliminowali m.in. Liezel Huber i Boba Bryana, natomiast w finale wynikiem 7:6(4), 4:6, 10–8 Giselę Dulko oraz Eduarda Schwanka[1].
We wrześniu 2015 roku zadebiutował w reprezentacji Stanów Zjednoczonych w Pucharze Davisa.
W sierpniu 2016 roku Sock zdobył wspólnie z Bethanie Mattek-Sands złoty medal igrzysk olimpijskich w Rio de Janeiro w konkurencji gry mieszanej po pokonaniu pary Venus Williams–Rajeev Ram 6:7(3), 6:1, 10–7. Wspólnie ze Steve’em Johnsonem wywalczył brązowy medal w deblu. Mecz o udział w finale przegrali z parą Florin Mergea–Horia Tecău, natomiast pojedynek o medal brązowy wygrali 6:2, 6:4 z Danielem Nestorem i Vaskiem Pospisilem.
31 sierpnia 2023 zakończył karierę zawodową[2].
Najwyższą pozycją Socka wśród singlistów w rankingu ATP było 8. miejsce (20 listopada 2017), a deblistów – 2. pozycja (10 września 2018).
Finały w turniejach ATP Tour
edytujLegenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (4–4)
edytujKońcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 12 kwietnia 2015 | Houston | Ceglana | Sam Querrey | 7:6(9), 7:6(2) |
Finalista | 1. | 25 października 2015 | Sztokholm | Twarda (hala) | Tomáš Berdych | 6(1):7, 2:6 |
Finalista | 2. | 16 stycznia 2016 | Auckland | Twarda | Roberto Bautista-Agut | 1:6, 0:1 krecz |
Finalista | 3. | 10 kwietnia 2016 | Houston | Ceglana | Juan Mónaco | 6:4, 3:6, 5:7 |
Finalista | 4. | 23 października 2016 | Sztokholm | Twarda (hala) | Juan Martín del Potro | 5:7, 1:6 |
Zwycięzca | 2. | 14 stycznia 2017 | Auckland | Twarda | João Sousa | 6:3, 5:7, 6:3 |
Zwycięzca | 3. | 26 lutego 2017 | Delray Beach | Twarda | Milos Raonic | walkower |
Zwycięzca | 4. | 5 listopada 2017 | Paryż | Twarda (hala) | Filip Krajinović | 5:7, 6:4, 6:1 |
Gra podwójna (17–10)
edytujKońcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 24 lutego 2013 | Memphis | Twarda (hala) | James Blake | Bob Bryan Mike Bryan |
1:6, 2:6 |
Zwycięzca | 1. | 3 marca 2013 | Delray Beach | Twarda | James Blake | Maks Mirny Horia Tecău |
6:4, 6:4 |
Zwycięzca | 2. | 5 lipca 2014 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Vasek Pospisil | Bob Bryan Mike Bryan |
7:6(5), 6:7(3), 6:4, 3:6, 7:5 |
Zwycięzca | 3. | 27 lipca 2014 | Atlanta | Twarda | Vasek Pospisil | Steve Johnson Sam Querrey |
6:3, 5:7, 10–5 |
Finalista | 2. | 17 sierpnia 2014 | Cincinnati | Twarda | Vasek Pospisil | Bob Bryan Mike Bryan |
3:6, 2:6 |
Finalista | 3. | 19 października 2014 | Sztokholm | Twarda (hala) | Treat Huey | Eric Butorac Raven Klaasen |
4:6, 3:6 |
Zwycięzca | 4. | 22 marca 2015 | Indian Wells | Twarda | Vasek Pospisil | Simone Bolelli Fabio Fognini |
6:4, 6:7(3), 10–7 |
Finalista | 4. | 4 kwietnia 2015 | Miami | Twarda | Vasek Pospisil | Bob Bryan Mike Bryan |
3:6, 6:1, 8–10 |
Zwycięzca | 5. | 11 października 2015 | Pekin | Twarda | Vasek Pospisil | Daniel Nestor Édouard Roger-Vasselin |
3:6, 6:3, 10–6 |
Zwycięzca | 6. | 25 października 2015 | Sztokholm | Twarda (hala) | Nicholas Monroe | Mate Pavić Michael Venus |
7:5, 6:2 |
Finalista | 5. | 8 listopada 2015 | Paryż | Twarda (hala) | Vasek Pospisil | Ivan Dodig Marcelo Melo |
6:2, 3:6, 5–10 |
Finalista | 6. | 19 marca 2016 | Indian Wells | Twarda | Vasek Pospisil | Nicolas Mahut Pierre-Hugues Herbert |
3:6, 6:7(5) |
Finalista | 7. | 15 maja 2016 | Rzym | Ceglana | Vasek Pospisil | Bob Bryan Mike Bryan |
6:2, 3:6, 7–10 |
Finalista | 8. | 9 października 2016 | Pekin | Twarda | Bernard Tomic | Pablo Carreño-Busta Rafael Nadal |
7:6(6), 2:6, 8–10 |
Zwycięzca | 7. | 16 października 2016 | Szanghaj | Twarda | John Isner | Henri Kontinen John Peers |
6:4, 6:4 |
Zwycięzca | 8. | 30 października 2016 | Bazylea | Twarda (hala) | Marcel Granollers | Robert Lindstedt Michael Venus |
6:3, 6:4 |
Finalista | 9. | 1 kwietnia 2017 | Miami | Twarda | Nicholas Monroe | Łukasz Kubot Marcelo Melo |
5:7, 3:6 |
Finalista | 10. | 8 października 2017 | Pekin | Twarda | John Isner | Henri Kontinen John Peers |
3:6, 6:3, 7–10 |
Zwycięzca | 9. | 25 lutego 2018 | Delray Beach | Twarda | Jackson Withrow | Nicholas Monroe John-Patrick Smith |
4:6, 6:4, 10–8 |
Zwycięzca | 10. | 17 marca 2018 | Indian Wells | Twarda | John Isner | Bob Bryan Mike Bryan |
7:6(4), 7:6(2) |
Zwycięzca | 11. | 26 maja 2018 | Lyon | Ceglana | Nick Kyrgios | Roman Jebavý Matwé Middelkoop |
7:5, 2:6, 11–9 |
Zwycięzca | 12. | 14 lipca 2018 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Mike Bryan | Raven Klaasen Michael Venus |
6:3, 6:7(7), 6:3, 5:7, 7:5 |
Zwycięzca | 13. | 7 września 2018 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Mike Bryan | Łukasz Kubot Marcelo Melo |
6:3, 6:1 |
Zwycięzca | 14. | 18 listopada 2018 | Londyn | Twarda (hala) | Mike Bryan | Pierre-Hugues Herbert Nicolas Mahut |
5:7, 6:1, 13–11 |
Zwycięzca | 15. | 18 lipca 2021 | Newport | Trawiasta | William Blumberg | Austin Krajicek Vasek Pospisil |
6:2, 7:6(3) |
Zwycięzca | 16. | 19 marca 2022 | Indian Wells | Twarda | John Isner | Santiago González Édouard Roger-Vasselin |
7:6(4), 6:3 |
Zwycięzca | 17. | 7 sierpnia 2022 | Waszyngton | Twarda | Nick Kyrgios | Ivan Dodig Austin Krajicek |
7:5, 6:4 |
Gra mieszana (2–0)
edytujKońcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 11 września 2011 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Melanie Oudin | Gisela Dulko Eduardo Schwank |
7:6(4), 4:6, 10–8 |
Zwycięzca | 2. | 14 sierpnia 2016 | Rio de Janeiro | Twarda | Bethanie Mattek-Sands | Venus Williams Rajeev Ram |
6:7(3), 6:1, 10–7 |
Przypisy
edytuj- ↑ American teenagers win U.S. Open mixed doubles. reuters.com, 9 września 2011. [dostęp 2011-12-08]. (ang.).
- ↑ ATP Staff: Five Stats To Honour Jack Sock’s Career. Association of Tennis Professionals, 2023-09-01. [dostęp 2023-09-01]. (ang.).
Bibliografia
edytuj- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2013-08-20] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2013-08-20] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2013-08-20] (ang.).