Jan z Melsztyna

wojewoda sandomierski, kasztelan krakowski

JanJaśkoz Melsztyna (Melsztyński) herbu Leliwa (zm. 1380 lub 1381) – główny doradca króla Kazimierza Wielkiego (od 1333), łowczy krakowski (1335–1339), kasztelan wojnicki (1343–1345), wojewoda sandomierski (1361)[1], kasztelan krakowski (1366).

Jan z Melsztyna
Herb
Leliwa
Rodzina

Melsztyńscy herbu Leliwa

Data śmierci

1380 lub 1381

Ojciec

Spycimir Leliwita

Dzieci

Jadwiga Pilecka
Spytek z Melsztyna

Życiorys

edytuj

Syn Spycimira Leliwity, brat Rafała z Tarnowa. Od niego wywodzi się ród Melsztyńskich, a jego brat Rafał – był założycielem rodu Tarnowskich.

Za panowania króla Władysława Łokietka walczył z najazdem wojsk króla czeskiego Jana Luksemburskiego. Towarzyszył królowi polskiemu ze swoim zastępem rycerzy w wyprawie celem odzyskania Śląska, walcząc m.in. w bitwie pod Kościanem, gdzie wedle relacji dał tam wiele dowodów swego męstwa[2]. Walczył też na Pomorzu. Na początku panowania króla Kazimierza, zwanego później Wielkim, tj. w 1333 całe zgromadzenie dostojników wyznaczyło go na opiekuna młodocianych doradców króla[potrzebny przypis].

Skupiał się na zapewnieniu Polsce bezpieczeństwa wewnętrznego i zewnętrznego. Po otruciu w 1340 przez ruskich bojarów księcia Rusi Halicko-Włodzimierskiej Bolesława Jerzego z dynastii Piastów skłonił króla Kazimierza Wielkiego do przyjęcia sukcesji po nim, w wyniku czego Polska interweniowała militarnie, zajmując w 1340 księstwo i jego stolicę Lwów, włączone następnie do Polski. Jan Melsztyński służył w tej wyprawie zarówno radą, jak i męstwem osobistym.

Z Zofią (Ofką), prawdopodobnie pochodzącą z Książa, miał córkę Jadwigę Pilecką, matkę Elżbiety Granowskiej, żony Jagiełły, oraz syna Spytka z Melsztyna, wojewodę i kasztelana krakowskiego.

Odbiór w kulturze

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Jan (Jasiek) Melsztyński Internetowy Polski Słownik Biograficzny
  2. Sz. Starowolski, Wojownicy Sarmaccy, przekład, wstęp i przypisy S. Starnawski, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, s. 143.
  3. Józef Ignacy Kraszewski, Król chłopów :: Wolne Lektury [online], wolnelektury.pl [dostęp 2019-10-15].
  4. Korona królów [online], FilmPolski [dostęp 2019-10-15] (pol.).

Bibliografia

edytuj
  • Jan Długosz, Jana Długosza Roczniki czyli Kroniki sławnego Królestwa Polskiego, ks. 9 (1300–1370), Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009 (II wydanie).
  • Sz. Starowolski, Wojownicy Sarmaccy, przekład, wstęp i przypisy S. Starnawski, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979 (oryginał: Simonis Starovolscii Sarmastiae Bellatores, Coloniae Agrippinae 1631).
  • Włodzimierz Dworzaczek, Genealogia, Warszawa, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  • Nota biograficzna o Janie Melsztyńskim. rodtarnowski.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-08-10)].