Joachim Foltys
Joachim Piotr Foltys (ur. 12 września 1958 r. w Rudzie[1][2]) – polski ekonomista, specjalizujący się w ekonomice i organizacja produkcji; nauczyciel akademicki związany z uczelniami na Górnym Śląsku i Opolszczyźnie[3].
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| doktor habilitowany nauk ekonomicznych | |
| Specjalność: ekonomika i organizacja produkcji | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1991 – ekonomia |
Życiorys
edytujUrodził się w 1958 roku w Rudzie, obecnej dzielnicy Rudy Śląskiej[2]. Po ukończeniu kolejno szkoły podstawowej i średniej, podjął studia na kierunku organizacja i zarządzanie przemysłem w Politechnice Śląskiej. Ukończył je w 1983 roku zdobyciem dyplomu magistra inżyniera[3]. Następnie podjął studia doktoranckie na Akademii Ekonomicznej im. Karola Adamieckiego w Katowicach, zakończone w 1991 roku zdobyciem stopnia naukowego doktora nauk ekonomicznych na podstawie pracy pt. Informacyjne metody kontroli realizacji celów w przedsiębiorstwie przemysłowym, której promotorem była prof. Urszula Gros[4]. Bezpośrednio po ukończeniu studiów został zatrudniony na Uniwersytecie Śląskim. Habilitował się Wydziale Ekonomicznym Uniwersytetu Mateja Bela w Bańskiej Bystrzycy na Słowacji[2]. Na śląskim uniwersytecie był pierwszym dyrektorem Szkoły Zarządzania tej uczelni mieszczącej się w Chorzowie, która prowadziła 3-letnie zawodowe studia licencjackie na kierunku zarządzanie[5]. Następnie pracował w Samodzielnym Zakładzie Teorii i Metodologii Ekonomii na Wydziale Finansów i Ubezpieczeń Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach jako profesor nadzwyczajny[3].
W 2010 roku związał się zawodowo z Politechniką Opolską, otrzymując posadę profesora nadzwyczajnego oraz kierownika Katedry Organizacji i Zarządzania Przedsiębiorstwem[2]. W 2012 roku został wybrany na funkcję dziekana Wydziału Ekonomii i Zarządzania na tej uczelni. Pełnił ją do 2016 roku przegrywając wybory z prof. Januszem Wielkim[6]. Ponadto w 2013 roku został wybrany prezesem Opolskiego Parku Naukowo-Technologicznego (do 2016 roku)[2].
Aktualnie jest profesorem uczelni w Wyższej Szkoły Humanitas w Sosnowcu oraz członkiem rady naukowej Towarzystwa Naukowego Organizacji i Kierownictwa[3].
Poza działalnością uczelnianą przez wiele pracował w bankowości i przemyśle, będąc m.in. dyrektorem Huty Batory[2]. Ponadto był zastępca dyrektora ds. promocji i rozwoju, a od 2020 roku dyrektor Państwowego Szpitala dla Nerwowo i Psychicznie Chorych w Rybniku[7].
Dorobek naukowy
edytujJego zainteresowania naukowe koncentrują się wokół tematyki związanej z ekonomią, organizacją i zarządzaniem, a także inżynierią produkcji. Kierunki jego działalności naukowej dotyczą głównie outsourcingu, lecz także restrukturyzacji wybranych branż przemysłu i efektów restrukturyzacji oraz zarządzania jakością. Jest autorem ponad czterdziestu publikacji, kilkudziesięciu referatów na konferencje, kilku wdrożeń przemysłowych, a także recenzentem wielu prac naukowych oraz sześciu monografii[2].
Przypisy
edytuj- ↑ Data urodzenia na podstawie danych w KRS. [on-line] [dostęp: 2021-01-17]
- ↑ a b c d e f g Wiadomości Uczelniane, nr 4 (237) z czerwca 2013 roku, s. 4. [on-line] [dostęp: 2021-01-17]
- ↑ a b c d Dr hab. inż. Joachim Piotr Foltys, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2021-01-17].
- ↑ Informacyjne metody kontroli realizacji celów w przedsiębiorstwie przemysłowym w bazie „Prace badawcze” portalu Nauka Polska (OPI). [dostęp 2021-01-17].
- ↑ Informacje dotyczące Szkoły Zarządzania UŚ na stronie Uniwersytetu Śląskiego. [on-line] [dostęp: 2021-01-17]
- ↑ Politechnika Opolska. W piątek wybory dziekanów. Kto ubiega się o stanowiska?, artykuł w "Gazecie Wyborczej" z dn. 19.04.2016 r. [on-line] [dostęp: 2021-01-17]
- ↑ Magdalena Palowska-Trzebuniak, Joachim Foltys nowym dyrektorem szpitala psychiatrycznego, artykuł w "Rybnikdla Was.ifo" z 17.12.2020 r. [on-line] [dostęp: 2021-01-16]
Bibliografia
edytuj- Joachim Foltys, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2021-01-03].
- Wiadomości Uczelniane, nr 4 (237) z czerwca 2013 roku, s. 4. [on-line] [dostęp: 2021-01-17]