Kanon (gra komputerowa)
Kanon – japońska powieść wizualna dla dorosłych stworzona przez studio Key i wydana 4 czerwca 1999 roku na platformę Microsoft Windows. Key wydało później wersję pozbawioną treści erotycznych, a gra została przeportowana na konsole Dreamcast, PlayStation 2, PlayStation Portable i Nintendo Switch. Opowiada historię Yūichi Aizawy, ucznia szkoły średniej, który wraca do miasta, w którym nie był od siedmiu lat i wspomina dawne wydarzenia. Spotyka tam kilka dziewczyn i powoli odzyskuje utracone wspomnienia. Rozgrywka w Kanon opiera się na nieliniowej fabule, oferując przygotowane scenariusze, w których postać gracza poprawia wzajemne relacje z pięcioma głównymi bohaterkami. Gra po premierze znalazła się na drugiej pozycji w rankingu najlepiej sprzedających się powieści wizualnych w Japonii i później wielokrotnie pojawiała się w nim wśród 50 najlepszych. Do 2007 roku sprzedała się łącznie w ponad 300 000 kopii. Po 25 latach od japońskiej premiery, w 2024 roku ukazało się międzynarodowe wydanie gry na platformie Steam[1].
Kanon | |
---|---|
Gra komputerowa | |
Producent | Key |
Wydawca | Visual Arts (Windows) NEC Interchannel (DC, PS2) Prototype (S3G, FOMA, PSP, Switch) |
Platforma | Windows, DC, PS2, PSP, FOMA, S3G, Android, iOS |
Data wydania | JP: 4 czerwca 1999 świat: 20 czerwca 2024 |
Gatunek | powieść wizualna |
Kategorie wiekowe | 18+ (Windows) bez ograniczeń (Windows) CERO: B (PS2, PSP, Switch) |
Light novel | |
Autor | Mariko Shimizu |
Artysta | Itaru Hinoue |
Wydawca | Paradigm |
Wydawana | grudzień 1999 – sierpień 2000 |
Liczba tomów | 5 |
Manga | |
Autor | Key |
Artysta | Petit Morishima |
Wydawca | MediaWorks |
Odbiorcy | shōnen |
Drukowana w | Dengeki Daioh |
Wydawana | grudzień 2000 – lipiec 2002 |
Liczba tomów | 2 |
Telewizyjny serial anime | |
Reżyser | Naoyuki Itō |
Studio | Toei Animation |
Stacja telewizyjna | Fuji TV, Kansai TV |
Premierowa emisja | 31 stycznia 2002 – 28 marca 2002 |
Liczba odcinków | 13 |
OVA | |
Kanon Kazahana | |
Reżyser | Naoyuki Itō |
Studio | Toei Animation |
Liczba odcinków | 1 |
Data wydania | 3 maja 2003 |
Czas trwania | 20 minut |
Manga | |
Kanon: Honto no omoi wa egao no mukōgawa ni | |
Autor | Key |
Artysta | Kinusa Shimotsuki |
Wydawca | Fujimi Shobō |
Odbiorcy | shōnen |
Drukowana w | Dragon Age Pure |
Wydawana | 29 czerwca 2006 – 20 października 2007 |
Liczba tomów | 2 |
Telewizyjny serial anime | |
Reżyser | Tatsuya Ishihara |
Scenariusz | Fumihiko Shimo |
Studio | Kyoto Animation |
Stacja telewizyjna | BS-i |
Premierowa emisja | 5 października 2006 – 15 marca 2007 |
Liczba odcinków | 24 |
Kanon doczekał się wielu adaptacji. Powstały dwie mangi wydawane w „Dengeki Daioh” i „Dragon Age Pure”. Ukazały się również antologie, light novel, artbooki oraz słuchowiska i kilka albumów muzycznych. Toei Animation stworzyło w 2002 roku 13-odcinkowy serial anime, a rok później odcinek OVA. W 2006 roku Kyoto Animation stworzyło 24-odcinkowy serial anime.
Rozgrywka
edytujKanon jest romantyczną powieścią wizualną, w której gracz wciela się w rolę Yuichiego Aizawy[2]. Jak w grach tego gatunku, większość rozgrywki spędzana jest na czytaniu narracji i dialogów. Rozgrywka w grze jest nieliniowa i w zależności od podejmowanych w jej trakcie wyborów, fabuła rozwija się w określonym kierunku, prowadząc do różnych zakończeń[3].
W grze dostępnych jest pięć głównych ścieżek fabularnych, po jednej dla każdej z bohaterek gry. W trakcie rozgrywki gracz musi dokonać wielu wyborów, podczas których progresja tekstu jest zatrzymywana aż do ich dokonania. Aby zobaczyć w całości wszystkie ścieżki fabularne, gracz musi powtórzyć grę kilka razy i podjąć inne decyzje, które prowadzą do alternatywnych zakończeń[2].
Muzyka
edytujW Kanon znajdują się dwie piosenki przewodnie: motyw otwierający „Last regrets” i kończący „Kaze no tadoritsuku basho” (jap. 風の辿り着く場所), oba śpiewane przez Ayanę. Słowa do nich napisał Jun Maeda, a aranżacji dokonał Kazuya Takase z wytwórni I've Sound. Pięć głównych bohaterek gry ma własne motywy przewodnie w muzyce tła: dla Ayu jest nim „Hidamari no machi” (jap. 日溜りの街)[4]; dla Nayuki – „Yuki no shōjo” (jap. 雪の少女)[5]; dla Makoto – „the fox and the grapes”[6]; dla Shiori – „Egao no mukōgawa ni” (jap. 笑顔の向こう側に)[7], a dla Mai – „Shōjo no ori” (jap. 少女の檻)[8].
Odbiór
edytujPierwsza wersja Kanon pojawiła się na drugiej pozycji w rankingu najlepiej sprzedających się powieści wizualnych w Japonii[9]. Trzy lata po premierze, w czerwcu 2002 roku, gra ponownie znalazła się w rankingu na 45 miejscu, a dwa tygodnie później – na 46[9]. Pierwsza wersja pojawiła się również w tym rankingu na 41 miejscu na początku lipca 2002 roku[10]. Wersja Kanon Standard Edition po swoim wydaniu znalazła się na 16 pozycji[11] i pozostała wśród 50 najlepiej sprzedających się gier przez dwa kolejne miesiące, osiągając pozycje 47 i 35[12]. Wersja Kanon Standard Edition bez ograniczeń wiekowych zadebiutowała w krajowym rankingu na 42 miejscu. Jej sprzedaż wzrosła w następnym miesiącu, w którym osiągnęła 35 miejsce, jednak nie pojawia się już później w rankingu[13]. W pierwszym tygodniu po premierze portu na Dreamcast sprzedano 42 379 kopii gry, co dało jej czwartą pozycję wśród najlepiej sprzedających się gier konsolowych w Japonii[14]. Przed wydaniem wersji na PlayStation Portable w 2007 łączna sprzedaż na wszystkich dotychczasowych platformach przekroczyła 300 000 kopii[15].
Pięć dni przed premierą portu Kanon na PS2 w sprzedaży pojawiła się drukarka do tej konsoli o nazwie Tapis MPR-505, która służyła do drukowania zrzutów z ekranu gry. Kanon był jedną z trzech gier obsługiwanych przez nią w chwili premiery (dwie pozostałe to America Ōden Ultra Quiz od DigiCube i Marle de Jigsaw od Nippon Ichi Software)[16]. Pierwsza wersja na PS2 z 2002 roku została zrecenzowana przez japoński magazyn „Famitsū”, gdzie gra otrzymała ogólną notę 29/40 (suma czterech ocen recenzentów 7, 8, 7 i 7)[17]. Pisarz Yūichi Suzumoto, który po premierze gry rozpoczął pracę w Key, w wywiadzie z marca 2001 roku stwierdził, że zakończenie fabuły Kanon można opisać zdaniem „książę i księżniczka żyli długo i szczęśliwie; koniec”, przez co zakończenie nie wyjaśnia, co mogło wydarzyć się później[18]. W wydaniu „Dengeki G’s Magazine” z października 2007 roku opublikowano wyniki ankiety na 50 najlepszych gier bishōjo. Z 249 tytułów Kanon zajął piąte miejsce, uzyskując 71 głosów[19].
Przypisy
edytuj- ↑ First Key Visual Novel 'Kanon' Now Available On Steam, Features English, Steam Deck, And Controller Support; 10% Launch Discount [online], Noisy Pixel, 20 czerwca 2024 [dostęp 2024-06-21] (ang.).
- ↑ a b Kanon Visual Fan Book. Enterbrain. ISBN 978-4-7577-0039-0. (jap.).
- ↑ PROTOTYPE Kanon. Prototype. [dostęp 2013-09-08]. (jap.).
- ↑ 【VA文庫】『Kanon Vol5. ~日溜まりの街~ (あゆ編)』. VA Bunko. [dostęp 2014-01-31]. (jap.).
- ↑ 【VA文庫】『Kanon Vol1. 雪の少女 (名雪)』. VA Bunko. [dostęp 2014-01-31]. (jap.).
- ↑ 【VA文庫】『Kanon Vol4. ~the fox and the grapes~ (真琴編)』. VA Bunko. [dostęp 2014-01-31]. (jap.).
- ↑ 【VA文庫】『Kanon Vol2. 笑顔の向こう側に (栞)』. VA Bunko. [dostęp 2014-01-31]. (jap.).
- ↑ 【VA文庫】『Kanon Vol3. 少女の檻 (舞)』. VA Bunko. [dostęp 2014-01-31]. (jap.).
- ↑ a b PEAKS PCnewsWEB. Peakspub. [dostęp 2013-08-17]. (jap.).
- ↑ PEAKS PCnewsWEB. Peakspub. [dostęp 2013-08-17]. (jap.).
- ↑ PEAKS PCnewsWEB. Peakspub. [dostęp 2013-08-17]. (jap.).
- ↑ PEAKS PCnewsWEB. Peakspub. [dostęp 2013-08-17]. (jap.).
- ↑ PEAKS PCnewsWEB. Peakspub. [dostęp 2013-08-17]. (jap.).
- ↑ Now Playing in Japan. IGN, 2000-09-29. [dostęp 2013-08-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-05)]. (ang.).
- ↑ Kanon 深い雪に覆われた街で語られる、小さな奇跡の物語. Sega. [dostęp 2013-08-16]. (jap.).
- ↑ A PlayStation 2 Printer. Allrpg.com. [dostęp 2013-08-17]. (ang.).
- ↑ „Famitsū”, luty 2002. Cytat: Kanon (PS2, NEC Interchannel): 7 / 8 / 7 / 7 - (29/40). (jap.).
- ↑ カラフル・ピュアガール 2001年3月号 Keyシナリオスタッフ ロングインタビュー. Colorful Pure Girl, marzec 2001. [dostęp 2013-08-17]. (jap.).
- ↑ 読者が選ぶ MY BEST ギャルゲーランキング 電撃G’smagazine.com. ASCII Media Works. [dostęp 2013-08-17]. (jap.).