Kazimierz Sosulski
Kazimierz Sosulski (ur. 11 lipca 1943) – polski duchowny zielonoświątkowy, kaznodzieja, pastor, teolog, publicysta, działacz kościelny i ekumeniczny.
.jpg) 2009 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Wyznanie | |
| Kościół | |
Życiorys
edytujUrodził się 11 lipca 1943 w mieście Użur, w Kraju Krasnojarskim, gdzie się znaleźli jego rodzice w wyniku deportacji polskich rodzin przez władze radzieckie z Kresów na Syberię[1]. Po wojnie zamieszkali w Krakowie[2]. Absolwent Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej (1962–1966). W 1966 otrzymał tytuł magistra teologii ewangelickiej[3]. W lipcu 1967 ożenił się z Ludmiłą Rapanowicz, z którą miał dwie córki: Ewę i Joannę[4].
W 1976 roku został pastorem należącego do Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego zboru „Betlejem” w Krakowie. Funkcję tę pełnił do 1988 roku[5]. Funkcję duszpasterską pełnił także w zborach w Łodzi (2003–2008) i Pruszkowie[3] (2008–2017).
Prezbiter okręgowy i członek rady Zjednoczonego Kościoła Ewangelicznego (1981–1988). W latach 80. organizował obozy młodzieżowe, pracował nad nowelizacją statutu ZKE. Od roku 1986 zaangażował się na rzecz usamodzielnienia ugrupowania zielonoświątkowców. Został zastępcą prezbitera naczelnego Kościoła Zielonoświątkowego ds. duszpasterstwa i nauczania (1988–1996)[6]. Będąc zastępcą prezbitera naczelnego popierał rozwój kontaktów z katolickim ruchem odnowy[5]. Uważał, że osób z ruchu odnowy nie należy odciągać od Kościoła katolickiego, ponieważ najważniejszą rzeczą jest rozwój tego ruchu w obrębie Kościoła katolickiego[4].
Pełnił funkcję prezbitera okręgu wschodniego (1996–2000), okręgu centralnego (2000–2004; 2008–2012). Wykładowca w Szkole Biblijnej ZKE i późniejszym Warszawskim Seminarium Teologicznym (1975–1996). Pełnił funkcję redaktora naczelnego czasopisma „Chrześcijanin” (1992–2001) i dyrektora Instytutu Wydawniczego Agape (2005–2013). Członek rady programowej Chrześcijańskiego Stowarzyszenia Akademickiego (1989–1993), przedstawiciel Kościoła w komitecie Europejskiej Wspólnoty Zielonoświątkowej / The Pentecostal European Fellowship (1988–2000), członek rady krajowej Aliansu Ewangelicznego (2000–2010)[1].
Współinicjator polskiej edycji Kursu Alfa (1996), członek zarządu Stowarzyszenia Alfa Polska (2004–2007)[7], członek rady programowej Wyższej Szkoły Teologiczno-Społecznej[8] (do 2017).
Dwukrotnie kandydował na stanowisko prezbitera naczelnego Kościoła, w 1987 (36 głosów spośród 194 uprawnionych)[9] i w 2008 roku (84 głosów spośród 236 uprawionych)[10].
Przez całą swoją karierę zwalczał heterodoksalne nauki jakie powstawały w łonie polskiego pentekostalizmu. Jeszcze w 1969 roku zwalczał doktrynę Branhama przy pomocy teologicznych argumentów. Bronił ważności chrztu według trynitarnej formuły z Mt 28,19, obalał naukę o pokoleniu żmijowym[11]. W latach 90. zwalczał ruch „trzeciej fali”[12].
Wedle oceny bp. M. Kamińskiego jest jedną z najbardziej znaczących postaci polskiego ruchu zielonoświątkowego, doprowadził do powstania wielu agend i służb, których istnienie przyczyniło się do nadania Kościołowi obecnego kształtu. Jego współpracownicy „zawsze oceniali go jako lojalnego pracownika”[1].
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Kamiński 2012 ↓, s. 214.
- ↑ Historia krakowskiego Zboru „Betlejem”
- ↑ a b Kamiński 2012 ↓, s. 211.
- ↑ a b Budowanie Ciała Chrystusowego przez nauczanie i duszpasterstwo, Redakcja „Chrześcijanina”, „Chrześcijanin”, luty 1989, s. 8.
- ↑ a b Zieliński 2013 ↓, s. 349.
- ↑ Kamiński 2012 ↓, s. 213.
- ↑ Archiwum z dnia 2008-01-01. KRS. [dostęp 2013-06-20].
- ↑ Władze uczelni. WSTS. [dostęp 2013-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-07)].
- ↑ Kamiński 2012 ↓, s. 91.
- ↑ Kamiński 2012 ↓, s. 162.
- ↑ Jańczuk 2015 ↓, s. 43.
- ↑ Jańczuk 2014 ↓, s. 138.
Bibliografia
edytuj- Marek Kamiński: Kościół Zielonoświątkowy w Polsce w latach 1988–2008 : Studium historyczno-ustrojowe. Warszawa: Warszawskie Seminarium Teologiczne, 2012, s. 210–214. ISBN 978-83-905704-8-8.
- WKLS. Potrójna uroczystość I Zboru w Krakowie. „Chrześcijanin”, s. 21–22, 09 1976.
- Wiesław Didoszak. Władysław Sosulski. „Chrześcijanin”, s. 26, 1997/11–12.
- L. Jańczuk. Branhamizm w Polsce. „Studia Theologica Pentecostalia”. 3, s. 41–59, 2015.
- L. Jańczuk. Ewolucja funkcji prezbitera okręgowego w Kościele Zielonoświątkowym na przykładzie Podlasia. „Theologica Wratislaviensia”. 9, s. 127–140, 2014. EWST. ISSN 1734-4182.
- Ireneusz Ossowski. Wyjątkowa społeczność z wyjątkowego miasta. „Chrześcijanin”, s. 94–97, 2010/01-06.
- Redakcja „Chrześcijanina”. Budowanie Ciała Chrystusowego przez nauczanie i duszpasterstwo. „Chrześcijanin”, s. 5–8, 1989/02.
- Tadeusz J. Zieliński: Protestantyzm ewangelikalny. Studium specyfiki religijnej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie, 2013, s. 349. ISBN 978-83-60273-30-2.
- Henryk Ryszard Tomaszewski: Zjednoczony Kościół Ewangeliczny 1947–1987. Warszawa: KOMPAS II, 2009. ISBN 978-83-925744-5-3.
- Tadeusz Żądło: Józef Prower. Bielsko Biała: Wydawnictwo Idea, 2007, s. 223–225. ISBN 978-83-901362-7-1.
Linki zewnętrzne
edytuj- K. Sosulski, Niektóre artykuły archiwalne „Chrześcijanin”
- K. Sosulski, Walka duchowa według nowego paradygmatu „Chrześcijanin”
- K. Sosulski, Sylwetka i kazania „Radio Pielgrzym”
- K. Sosulski, Refleksje historyczne z okazji 25 lecia uzyskania rejestracji przez Kościół Zielonoświątkowy w Polsce Referat z okazji 25-lecia rejestracji KZ, 27 maja 2012