Koźle-Port
Koźle-Port (niem. Cosel Oderhafen) – portowa część miasta Kędzierzyna-Koźla[2][1] (województwo opolskie). Do 1975 roku osiedle w Koźlu.
| część miasta Kędzierzyna-Koźla | |
 Port w Koźlu - najstarszy basen portowy | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Miasto | |
| W granicach Kędzierzyna-Koźla |
30 października 1975 |
| SIMC |
0965482[1] |
| Populacja (2000) • liczba ludności |
|
| Strefa numeracyjna |
77 |
| Kod pocztowy |
47-200 |
| Tablice rejestracyjne |
OK |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa opolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kędzierzyńsko-kozielskiego  | |
Położenie na mapie Kędzierzyna-Koźla  | |
 50°21′07″N 18°09′11″E/50,351944 18,153056
| |
Historia
edytuj
W latach 1792–1821 wybudowano Kanał Kłodnicki, który pobudził rozwój gospodarczy okolic Koźla. Po Kanale Kłodnickim kursowało rocznie ponad 1 tys. statków, przewożąc głównie towary z Gliwic do manufaktury w Sławięcicach oraz do składnicy towarów żelaznych utworzonej u ujścia Kanału do Odry. W 1861 wybudowano bocznicę kolejową z Kędzierzyna do przystani przy Kanale Kłodnickim.
W latach 1891–1908 wybudowano port rzeczny w Koźlu-Porcie. Był to największy port rzeczny na Odrze i drugi pod względem przeładunków (4 mln t rocznie, w latach 80. XX wieku już tylko 1 mln t) port rzeczny w Europie, obsługujący dziennie 40 barek[3]. Przeładowywano w nim węgiel i rudę przywożoną Kanałem Kłodnickim ze wschodniego Górnego Śląska. Statki odpływały Odrą do portów w środkowych i północnych Niemczech.
Przy porcie powstała fabryka papieru i celulozy.
Podczas III powstania śląskiego 10 maja 1921 nacierające od wschodu siły powstańcze dowodzone przez ppor. Walentego Fojkisa zdobyły Kłodnicę i Koźle-Port wypierając Niemców na drugi brzeg Odry do Koźla.
4 czerwca 1921 niemieckie oddziały przeszły do kontrofensywy, zdobywając Koźle-Port, Kłodnicę i Kędzierzyn.
W lipcu 1922 powiat kozielski został oficjalnie przekazany administracji niemieckiej i włączony do Niemiec.
W ramach rozpoczętej przez nazistów walki z bezrobociem podjęto budowę Kanału Gliwickiego (lata 1934-1938), który połączył Gliwice z Koźlem-Portem. Oddanie Kanału do eksploatacji nastąpiło 8 grudnia 1939 w obecności ministra Rudolfa Hessa.
W dniu 31 stycznia 1945 Armia Czerwona zajęła Koźle-Port. 21 marca 1945 rozpoczęło się przejmowanie od Armii Czerwonej obiektów gospodarczych w powiecie kozielskim.
Gospodarka
edytuj- Kozielska Fabryka Maszyn „Kofama” – produkcja maszyn i urządzeń
Komunikacja
edytujMiejski Zakład Komunikacyjny w Kędzierzynie-Koźlu posiada w dzielnicy Koźle-Port 4 przystanki autobusowe: Koźle Port Przedszkole, Kofama, Spółdzielnia „Inmet”, PKN Orlen.
Przebiegają tędy trzy linie autobusowe: 2, 4 i 14 oraz wybrane kursy linii nr 13.
Kolej
edytujW Koźlu-Porcie znajduje się przystanek kolejowy Kędzierzyn-Koźle Przystanek.
Zabytki
edytuj- Wieża wodociągowa;
- Zespół portowy (ul. Żeglarska) posiada trzy baseny z zachowanymi urządzeniami przeładunkowymi (wywrotnice wagonowe).
Przypisy
edytuj- ↑ a b GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ To miał być największy port rzeczny w naszej części Europy. Ale inwestycję za kilkaset milionów bez słowa zablokowały służby i PKP