Lorenzo Bernardi
Lorenzo Bernardi (ur. 11 sierpnia 1968 w Trydencie) − włoski siatkarz, trener, karierę skończył występami w Serie A, w drużynie Acqua Paradiso Gabeca Montichiari. Grał na pozycji przyjmującego. Mierzy 199 cm. 306 razy wystąpił w reprezentacji Włoch. Dwukrotny Mistrz Świata w 1990 z Brazylii oraz w 1994 z Grecji. W 1996 w Atlancie został wicemistrzem olimpijskim. Dwukrotny Mistrz Europy w 1989 ze Szwecji oraz w 1995 z Grecji.
| |||||||
| Data i miejsce urodzenia | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
199 cm | ||||||
| Pozycja | |||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||
| |||||||
| Odznaczenia | |||||||
| |||||||
.JPG)
W marcu 2009 został trenerem włoskiej kadry B, z którą zdobył złoty medal na Igrzyskach Śródziemnomorskich. Pallavolo Padwa jest pierwszym klubem w karierze trenerskiej Włocha. Pracę w nim rozpoczął dopiero w sezonie 2009/2010, na początku stycznia został zwolniony wskutek przegranej z niżej notowanym zespołem, jednak o rozwiązaniu umowy zadecydowały także słabe wyniki drużyny (4 porażki z rzędu w grudniu) w poprzednim roku kalendarzowym. 15 grudnia 2010 został trenerem Jastrzębskiego Węgla[1]. W sezonie 2010/2011 zajął z nim 7. miejsce w PlusLidze, 4. w Lidze Mistrzów, w kolejnym sezonie - 4. w PlusLidze. Rok i dwa lata później zdobył brązowy medal Mistrzostw Polski. W 2014 zajął z drużyną ze Śląska 3. miejsce w Lidze Mistrzów, pokonując Zenit Kazań. Od 2014 do 2016 roku był trenerem Halkbanku Ankara.
W 2001 roku został wybrany siatkarzem XX wieku. 25 lipca 2010 został odznaczony Orderem Zasługi Republiki Włoskiej. 27 października 2011 został wprowadzony do Volleyball Hall of Fame wraz z takimi siatkarskimi sławami jak: Magaly Carvajal, Hugo Conte, Rita Crockett, Vladimir Grbić, František Stibitz[2][3].
Jako asystent trenera Julio Velasco w reprezentacji Włoch kobiet na Igrzyskach Olimpijskich 2024 w Paryżu zdobył złoty medal[4].
Kariera zawodnicza
edytuj| Lata | Kluby |
|---|---|
| 1981–1984 |  Marzola Trento
|
| 1984–1985 | Americanino Padwa
|
| 1985–1990 | Panini Modena
|
| 1990–2002 | Sisley Treviso
|
| 2002–2004 | Itas Diatec Trentino
|
| 2004 |  Ar-Rajjan SC
|
| 2004–2005 | Lube Banca Marche Macerata
|
| 2005–2005 (do 11.11.2005) |
 Olympiakos Pireus
|
| 2005–2007 (od 11.11.2005) (do 15.01.2007) |
Marmi Lanza Werona
|
| 2007–2007 (od 16.01.2007) |
Acqua Paradiso Gabeca Montichiari
|
Sukcesy klubowe
edytuj
1986, 1993, 1988, 1989, 2000
Puchar Europy Zdobywców Pucharów:
1986, 1987, 1988, 1989, 1994, 1996, 1998, 1999, 2001
1990, 1995, 1997, 2002
Superpuchar Europy:
- 1994, 1999
- 1998, 2000, 2001
Sukcesy reprezentacyjne
edytuj
Nagrody indywidualne
edytuj- 1992: MVP Ligi Światowej
- 1992: MVP Klubowych Mistrzostw Świata
- 1994: MVP Mistrzostw Świata
- 1996: MVP i najlepszy punktujący Ligi Światowej
Kariera trenerska
edytuj| Lata | Kluby |
|---|---|
| 2009–2010 | Pallavolo Padwa
|
| 2010–2014 (od 15.12.2010) |
 Jastrzębski Węgiel
|
| 2014–2016 |  Halkbank Ankara
|
| 2016–2019 (od 16.11.2016) |
Sir Safety Perugia
|
| 2020–2022 (do 31.12.2022) |
Gas Sales Bluenergy Piacenza[5]
|
| 2023– | Igor Gorgonzola Novara (kobiety)[6]
|
| 2024– | Włochy - II trener[7]
|
Sukcesy klubowe
edytujmężczyźni
edytuj
- 2014, 2015
- 2015
- 2017
kobiety
edytuj
Wyróżnienia
edytuj- W 2001 został wybrany najlepszym siatkarzem XX wieku.
Odznaczenia
edytuj- Odznaczony Orderem Zasługi Republiki Włoskiej (25 lipca 2000)[9].
Przypisy
edytuj- ↑ Jastrzębie ma nowego trenera!. reprezentacja.net. [dostęp 2010-12-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-18)]. (pol.).
- ↑ Hall of Fame: Bernardi raggiunge Velasco, Gardini e Giani. volleyball.it. [dostęp 2020-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-04)]. (wł.).
- ↑ Lorenzo Bernardi. volleyhall.org. [dostęp 2020-06-20]. (ang.).
- ↑ Igrzyska Olimpijskie: Obrończynie oddały tytuł – Włochy w euforii!. siatka.org. (pol.).
- ↑ Lorenzo Bernardi nie jest już trenerem Piacenzy. siatka.org. (pol.).
- ↑ Lorenzo Bernardi sarà il nuovo allenatore della Igor Volley. volleynews.it. (wł.).
- ↑ Były trener Jastrzębskiego Węgla został... asystentem legendarnego selekcjonera!. polsatsport.pl. (pol.).
- ↑ Ekipa Bernardiego przypieczętowała triumf – Puchar Challenge jedzie do Novary. siatka.org. (pol.).
- ↑ Bernardi Sig. Lorenzo. quirinale.it. [dostęp 2020-06-20]. (wł.).
Linki zewnętrzne
edytuj- Bernardi Lorenzo. legavolley.it. [dostęp 2020-06-20]. (wł. • ang.).
- Lorenzo Bernardi. olympedia.org. [dostęp 2020-06-20]. (ang.).
- Lorenzo Bernardi. sports-reference.com. [dostęp 2020-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu]. (ang.).
- Lorenzo Bernardi. olympic.org. [dostęp 2020-06-20]. (ang. • fr.).