Marija Naumova (ros. Мария Наумова), znana także jako Marie N (ur. 23 czerwca 1973 w Rydze) – łotewska piosenkarka pochodzenia rosyjskiego. Zwyciężczyni 47. Konkursu Piosenki Eurowizji (2002).

Marija Naumova
Ilustracja
Marija Naumova (2004)
Pseudonim

Marie N

Data i miejsce urodzenia

23 czerwca 1973
Ryga

Gatunki

pop, jazz

Zawód

piosenkarka

Aktywność

od 1995

Strona internetowa

Życiorys

edytuj

W 1994 dzięki udziałowi w programie telewizyjnym dla młodych talentów została dostrzeżona przez kompozytora Raimonda Paulsa. W 1998 zagrała koncert z okazji obchodów 100. rocznicy urodzin George'a Gershwina oraz wydała debiutancki album studyjny. W 2000 z piosenką „For You My Friends” zajęła drugie miejsce w programie Eirodziesma 2000, wyłaniającym reprezentanta Łotwy w finale 46. Konkursu Piosenki Eurowizji[1]. W 2001 wystartowała w kolejnej edycji programu, tym razem z utworem „Hey Boy, Follow Me”, z którym zajęła trzecie miejsce w finale[2]. W 2002 zwyciężyła z utworem „I Wanna” w finale programu Eirodziesma 2002, dzięki czemu reprezentowała Łotwę w 47. Konkursie Piosenki Eurowizji w Tallinnie. 25 maja zwyciężyła w finale konkursu po zdobyciu 176 punktów[3][4]. Została tym samym pierwszą reprezentantką Łotwy, która zapewniła krajowi wygraną w konkursie[5], a także drugą kobietą, która była autorką zwycięskiej piosenki[6]. Po finale konkursu odbyła europejską trasę koncertową, która obejmowała koncerty w Izraelu, Grecji, Niemczech, Rumunii, Austrii i Rosji[7]. Podpisała także roczny kontrakt z władzami Windawy, zostając wizytówką miasta i zobowiązując się do zagrania 12 koncertów na terenie miasta[8]. W listopadzie wydała dwa albumy: Secrets i Noslepumi[9].

W 2003 była jurorką w programie Ena tragoudi gia tin Europi, wyłaniającym reprezentanta Grecji w 48. Konkursie Piosenki Eurowizji[10], oraz współprowadziła finał Eurowizji 2003 w Rydze[11]. Przed konkursem zapewniła, że nie wróci na konkurs jako uczestniczka[12]. W tym samym roku wystąpiła także podczas corocznego kongresu łotewskiej społeczności z Łotewsko-Amerykańskim Stowarzyszeniem Młodzieży oraz wyruszyła w trasę koncertową po Ameryce Północnej[13].

Dyskografia

edytuj
Albumy
  • Do swietłych sloz (1998)
  • Ieskaties acīs (2000)
  • Ma voix, ma voie (2001)
  • On a Journey (2002)
  • Noslēpumi (2002)
  • Nesauciet sev līdzi (2004)
  • Another Dream (2005)
  • Lullabies (2010)
  • Uz ilūziju tilta (2016)

Przypisy

edytuj
  1. Latvian national final 2000. natfinals.50webs.com. [dostęp 2020-04-11]. (ang.).
  2. Latvian national final 2001. natfinals.50webs.com. [dostęp 2020-04-11]. (ang.).
  3. Eurovision Song Contest 2002. [dostęp 2013-02-21].
  4. Remi Kübar: The winners press conference (pics!). [w:] ESC Today [on-line]. www.esctoday.com. [dostęp 2014-07-21]. (ang.).
  5. Winners of the 2000s - What happened to them?. [dostęp 2013-02-21].
  6. Daniel Ringby: Second time woman composes winning song. [w:] ESC Today [on-line]. www.esctoday.com. [dostęp 2014-07-21]. (ang.).
  7. Wouter van Vliet: Marie N. to perform in Israel. [w:] ESC Today [on-line]. www.esctoday.com. [dostęp 2014-07-21]. (ang.).
    David Walsh: Marie N continues her European trek. [w:] ESC Today [on-line]. www.esctoday.com. [dostęp 2014-07-21]. (ang.).
    Itamar Barak: “Winning the ESC changed my life forever”. [w:] ESC Today [on-line]. www.esctoday.com. [dostęp 2014-07-21]. (ang.).
  8. Aija Medinika: Marie N a new face of Ventspils. [w:] ESC Today [on-line]. www.esctoday.com. [dostęp 2014-07-21]. (ang.).
  9. Sietse Bakker: Eurovision winner Marie N works on career. [w:] ESC Today [on-line]. www.esctoday.com, 2002-10-22. [dostęp 2014-07-20]. (ang.).
  10. Bjørn Erik Opheim: Marie N member of Greek final jury. [w:] ESC Today [on-line]. www.esctoday.com, 2003-02-10. [dostęp 2014-07-22]. (ang.).
  11. Keine Grenzen dla konkursu. [dostęp 2013-02-21].
  12. Sietse Bakker: Esctoday.com had exclusive interview with Marie N. [w:] ESC Today [on-line]. www.esctoday.com, 2003-05-22. [dostęp 2014-07-23]. (ang.).
  13. Edwin van Gorp: Marie N plans North American tour. [w:] ESC Today [on-line]. www.esctoday.com, 2003-11-18. [dostęp 2014-10-23]. (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj