Metałurh Zaporoże

Metałurh Zaporoże (ukr. Футбольний клуб «Металург» (Запоріжжя), Futbolnyj Kłub "Metałurh" (Zaporiżżia)) – ukraiński klub piłkarski, mający siedzibę w mieście Zaporoże, w południowo-wschodniej części kraju, działający w latach 1935–2018.

Metałurh Zaporoże
ФК «Металург-Запоріжжя»
Pełna nazwa

Футбольний клуб «Металург» (Запоріжжя)
(Futbolowy Klub Metałurh Zaporoże)

Przydomek

червоно-чорно-жовті (czerwono-czarno-żółci)
козаки (kozacy)

Barwy

           

Data założenia

1935

Debiut w najwyższej lidze

1992

Data rozwiązania

2016, 2018

Data reaktywacji

2016

Państwo

 Ukraina

Adres

ul.12-ho Kvitnya 2
69037 Zaporoże

Stadion

Sławutycz Arena, Zaporoże

Trener

Wołodymyr Mykytin

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Strona internetowa

W latach 1992–2015 występował w rozgrywkach ukraińskiej Premier Lihi.

Historia

edytuj

Chronologia nazw:

  • 1935: Stal Zaporoże (ukr. «Сталь» Запоріжжя)
  • październik 1949: Metałurh Zaporoże (ukr. ФК «Металург» Запоріжжя)
  • grudzień 2015: klub rozwiązano
  • 26.03.2016: Metałurh-Zaporoże (ukr. ФК «Металург-Запоріжжя») – po zmianie nazwy FK Rosso Nero
  • 7.06.2018: klub rozwiązano

Lata wcześniejsze (1935–1946)

edytuj

Zespół piłkarski Stal Zaporoże w Zaporożu został założony 2 maja 1935 roku[1] i prezentował jedno z największych przemysłowych przedsiębiorstw Zaporiżstal. Pod koniec 1935 roku lokalna organizacja sportowa dała Stalowi status głównego klubu w regionie. W latach trzydziestych XX wieku zespół występował regularnie w rozgrywkach krajowych i często grał towarzysko przeciwko klubom z radzieckiej pierwszej ligi, z których najbardziej znanym był Spartak Moskwa. W 1939 i 1940 pod nazwą Lokomotiw zwyciężył w mistrzostwach Ukraińskiej SRR. Wkrótce nastąpił trudny okres II wojny światowej, przynosząc jednak spadek zarówno Zaporiżstalowi, jak i jego drużynie. Jednak w 1946 roku klub został odrodzony, a w 1949 roku Stal wygrał puchar obwodu zaporoskiego.

Era ZSRR (1946–1991)

edytuj

Klub brał udział w rozrywkach piłkarskich byłego ZSRR. W końcu października 1949 roku otrzymał dzisiejszą nazwę Metałurh Zaporoże. W 1950 roku zespół debiutował w rozgrywkach Pucharu Związku Radzieckiego, gdzie w meczu 1/64 finału pokonał Łokomotiw Pietrozawodsk z wynikiem 5:0, ale w następnej rundzie przegrał 2:3 z Torpedo Stalingrad. Jednak już w następnym roku klub dotarł do 1/8 finału. W 1953 zadebiutował w Mistrzostwach ZSRR po zostaniu mistrzem Ukraińskiej SRR w 1952 roku. Od 1953 do 1962 klub występował w Klasie B Mistrzostw ZSRR.

W 1962 roku klub najpierw zdobył wicemistrzostwo drugiej grupy, a potem w finale zajął 6.miejsce i utrzymał się w II grupie Klasy A po reorganizacji systemu radzieckich lig w 1963. W 1970 roku, po kolejnej reorganizacji systemu lig klub został oddelegowany do trzeciej ligi, którą wygrał i w 1971 wrócił do pierwszej ligi ZSRR. W pierwszym sezonie zajął czwarte miejsce. W 1990 klub zajął trzecie miejsce, które stało się najwyższym osiągnięciem klubu w Mistrzostwach ZSRR i premiowało awansem do Wyższej ligi. W sezonie 1991 klub debiutował w najwyższej lidze radzieckiej zajmując 13.pozycję.

Liga ukraińska (1992–2015)

edytuj

Od początku rozrywek w niezależnej Ukrainie klub występował w Wyższej Lidze. Sezon 2011/12 spędził w Pierwszej Lidze, ale szybko wrócił do Premier-lihi.

W czerwcu 2012 właścicielem klubu został Ołeksandr Bohusłajew, który kupił klub od Ihora Dworeckiego[2].

W sezonie 2015/2016 klub miał problemy finansowe. W grudniu 2015 zawodowi gracze i trener opuścili klub, a skład Metałurha zasilili piłkarze z drużyny młodzieżowej. W 2016 roku zespół nie zagrał żadnego meczu, 14 marca 2016 został zdyskwalifikowany z rozgrywek Premier-ligi[3], a następnie ogłosił bankructwo i został rozwiązany.

Metałurh założony z FK Rosso Nero (2016–2018)

edytuj

26 marca 2016 w Zaporożu odbyło się spotkanie organizacji publicznej „Metałurh na wieki”, na którym podjęto decyzję o zmianę nazwy amatorskiego klubu „Rosso Nero”, założonego w 2009 przez przedsiębiorcę Andrija Bohatczenka, na Metałurh Zaporoże. Na tym samym posiedzeniu, grupa przejęła symbole klubu i kolory Metałurha[4].

Latem 2016 klub otrzymał licencję na grę w Druhiej Lidze[5].

7 czerwca 2018 klub został rozwiązany[6].

Nowy Metałurh (od 2017)

edytuj

31 maja 2017 roku powstał nowy miejski klub piłkarski MFK Metałurh Zaporoże założony przez władze miasta Zaporoże w oparciu o spółkę komunalną "Stadion Centralny", który jest właścicielem Sławutycz Areny[7]. 6 sierpnia 2017 roku zespół startował w sezonie 2017/18 w rozgrywkach ukraińskiej piłkarskiej lidze amatorskiej.

12 czerwca 2018 roku Nowy Metałurh otrzymał licencję na grę w Druhiej Lidze[8].

Barwy klubowe, strój

edytuj

Klub ma barwy czerwono-czarno-żółte. Zawodnicy domowe spotkania zazwyczaj grali w czerwonych koszulkach, czarnych spodenkach oraz żółtych getrach.

Sukcesy

edytuj

Trofea międzynarodowe

edytuj
  Zdobyte trofea w rozgrywkach międzynarodowych (stan na: 31-05-2020)
Rozgrywki Osiągnięcie Razy Sezon(y)

Liga Europy
(Puchar UEFA)
zdobywca 0
finalista 0
I runda kw. 2 2002/03, 2006/07

Trofea krajowe

edytuj
Ukraina
  Zdobyte trofea w rozgrywkach Ukrainy (stan na: 31-05-2020)
Rozgrywki Osiągnięcie Razy Sezon(y)
 
Mistrzostwo
I miejsce 0
II miejsce 0
III miejsce 0
4 miejsce 1 2002

Puchar
zdobywca 0
finalista 1 2006
półfinalista 1 1997

II liga
I miejsce 0
II miejsce 1 2012
III miejsce 0
ZSRR
  Zdobyte trofea w rozgrywkach Związku Radzieckiego (stan na: 31-12-1991)
Rozgrywki Osiągnięcie Razy Sezon(y)

Mistrzostwo
I miejsce 0
II miejsce 0
III miejsce 0
13 miejsce 1 1991

Puchar
zdobywca 0
finalista 0
1/8 finału 5 1951, 1953, 1963, 1972, 1987

II liga
I miejsce 1 1960 (finał grupy ukraińskiej)
II miejsce 3 1958 (2 grupa), 1962 (2 grupa), 1967 (2 podgrupa)
III miejsce 4 1953 (3 grupa), 1954 (3 grupa), 1956 (1 grupa), 1990

Inne trofea

edytuj

Poszczególne sezony

edytuj
ZSRR
Ukraina

Rozgrywki międzynarodowe

edytuj

Europejskie puchary

edytuj

  Legenda do wszystkich tabel:

  • Q – runda eliminacyjna, 1/16, 1/8, 1/4, 1/2 – odpowiednia faza rozgrywek, Grupa – runda grupowa, 1r gr – pierwsza runda grupowa, 2r gr – druga runda grupowa, F – finał, R – runda, PO – play-off
  • k. – rzuty karne, los. – losowanie, Dogr. – dogrywka, w. – zasada bramek strzelonych na wyjeździe
Sezon Rozgrywki Runda Przeciwnik Dom Wyjazd Ogólnie
2002/03 Puchar UEFA Q   Birkirkara FC 3–0 0–0 3–0
1R   Leeds United 1–1 0–1 1–2
2006/07 Puchar UEFA 2Q   Zimbru Kiszyniów 3–0 0–0 3–0
1R   Panathinaikos AO 0–1 1–1 1–2

Rozgrywki krajowe

edytuj
ZSRR
  Bilans występów klubu w rozgrywkach piłkarskich Związku Radzieckiego
(Stan na 31 grudnia 1991 r.)
 
Poziom Rozgrywki Sezony Mecze Z R P B+ B– Pkt Lata Awanse Spadki Naj.
I Wysszaja liga 1 1991 0 0 13
II Pierwaja liga 37 1953–1969, 1971–1990 1 1 1
III Klass A, 2 gruppa 1 1970 1 0 1
IV Wtoraja nizszaja liga 0
Puchar ZSRR 0 0 0
Ukraina
  Bilans występów klubu w rozgrywkach piłkarskich Ukrainy
(Stan na 27 września 2020 r.)
 
Poziom Rozgrywki Sezony Mecze Z R P B+ B– Pkt Lata Awanse Spadki Naj.
I Wyszcza liha/Premier-liha 24 1992–2011, 2012–2016 0 2 4
II Persza liha 1 2011/12 1 0 2
III Druha liha 2 2016–2018 0 0 12
IV Amatorska liha 0 0 0
Puchar Ukrainy 27 1992–2018 0 0 2

Statystyki

edytuj

Rekordy klubowe

edytuj

Rekordy indywidualne

edytuj

Najwięcej występów w klubie

edytuj

Najwięcej goli w klubie

edytuj

Piłkarze, trenerzy, prezydenci i właściciele klubu

edytuj

Piłkarze

edytuj
Z tym tematem związana jest kategoria: Piłkarze Metałurha Zaporoże.

Aktualny skład zespołu

edytuj

Trenerzy

edytuj
Z tym tematem związana jest kategoria: Trenerzy piłkarzy Metałurha Zaporoże.

...


Prezydenci

edytuj

Struktura klubu

edytuj

Stadion

edytuj

Od 1938 roku klub rozgrywał swoje mecze domowe na stadionie Sławutycz Arena (do 2006 nazywał się Metałurh). Po ostatniej rekonstrukcji 2006 może pomieścić 11 883 widzów i ma wymiary 105 x 68 metrów.

Kibice i rywalizacja z innymi klubami

edytuj

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj