Muzeum Oręża Polskiego w Kołobrzegu

Muzeum Oręża Polskiego w Kołobrzegumuzeum w Kołobrzegu, z siedzibą przy ul. Armii Krajowej 13. Powstało 8 maja 1963 roku[1]. Wpisane do Państwowego Rejestru Muzeów pod pozycją nr 8. Muzeum posiada, oprócz siedziby dyrekcji i oddziału Muzeum Miasta Kołobrzegu w Pałacu Braunschweigów, także zespół obiektów przy ulicy Emilii Gierczak 5, gdzie mieści się wystawa główna – Dzieje Oręża Polskiego, Skansen Morski w kołobrzeskim porcie, Muzeum Zimnej Wojny w Podborsku na bazie magazynu amunicji atomowej oraz oddział Muzeum Lotnictwa i Techniki Wojskowej w hangarze w Rogowie. Początkowo, muzeum miało mieć profil historyczno-miejski, poświęcony dziejom Kołobrzegu. Od 1966 roku jest to placówka o profilu głównie historyczno-wojskowym, zajmująca się także historią Kołobrzegu.

Muzeum Oręża Polskiego w Kołobrzegu
Ilustracja
Ekspozycja zewnętrzna
Państwo

 Polska

Województwo

 zachodniopomorskie

Miejscowość

Kołobrzeg

Adres

ul. Armii Krajowej 13
78-100 Kołobrzeg

Data założenia

1963

Zakres zbiorów

militaria, historia Kołobrzegu

Dyrektor

Aleksander Ostasz

Oddziały
  • Dzieje Oręża Polskiego
  • Muzeum Miasta Kołobrzeg
  • Skansen Morski
  • Muzeum Zimnej Wojny w Podborsku
  • Muzeum Lotnictwa i Techniki Wojskowej w Rogowie
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Muzeum Oręża Polskiego w Kołobrzegu”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Muzeum Oręża Polskiego w Kołobrzegu”
Położenie na mapie powiatu kołobrzeskiego
Mapa konturowa powiatu kołobrzeskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Muzeum Oręża Polskiego w Kołobrzegu”
Położenie na mapie Kołobrzegu
Mapa konturowa Kołobrzegu, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Muzeum Oręża Polskiego w Kołobrzegu”
Ziemia54°10′37,2″N 15°34′26,4″E/54,177000 15,574000
Strona internetowa

Dzieje Oręża Polskiego

edytuj
 
Siedziba oddziału Dzieje Oręża Polskiego

Wystawa „Dzieje oręża polskiego na Pomorzu Zachodnim” została otwarta w wieży obecnej Bazyliki Mariackiej w Kołobrzegu 8 maja 1966 roku[2]. Mieściły się tam następujące ekspozycje: I poziom: wojny szwedzkie, wojny napoleońskie, II poziom: Pomorze Zachodnie, agresja hitlerowska na Polskę, bitwa o Wał Pomorski, III poziom: bitwa o Kołobrzeg, operacja pomorska (scenariusz wystawy: Janusz Przewoźny, Tadeusz Gasztold, Zygmunt Grężlikowski, Franciszek Rożnowski). Wówczas, blok wieżowy należał do państwa. Zmieniło się to w 1974 roku, gdy świątynię przekazano Kościołowi katolickiemu, a w 1976 roku wieża została zdana Parafii Św. Marcina w Kołobrzegu[3]. Od tego czasu, zbiory militarne mieściły się na wystawie plenerowej przy obecnej ul. Emilii Gierczak, otwartej 12 października 1977[4]. Przez kolejne miesiące trwały prace nad budową tymczasowej siedziby na wystawę główną, którą otwarto 17 marca 1980 roku[5]. Autorem koncepcji wystawy był ówczesny dyrektor muzeum – Hieronim Kroczyński.

Muzeum posiada bogatą kolekcję mundurów żołnierzy polskich z okresu I i II wojny światowej, włącznie z mundurem powstańca wielkopolskiego. Na wystawie głównej można zobaczyć umundurowanie, wyposażenie i pamiątki okresu powstań narodowych i okresu porozbiorowego, eksponaty z czasów Królestwa Polskiego, a także powstawania państwa polskiego. Uzupełnieniem tej kolekcji jest bogata prezentacja pojazdów wojskowych, samolotów, broni pancernej i artylerii wyeksponowana w sali techniki oraz na wystawie plenerowej, gdzie można zobaczyć m.in. jeżdżący czołg T34-85 czy niemiecki Panzerkampfwagen IV[6].

Muzeum Miasta Kołobrzeg

edytuj
 
Muzeum Miasta Kołobrzeg

Drugi oddział muzeum znajduje się w pochodzącym z początku XIX wieku Pałacu Braunschweigów, zbudowanym w stylu empire. Wystawa stała poświęcona dziejom Kołobrzegu otwarta została 23 maja 1970 roku w średniowiecznej kamienicy mieszczańskiej przy ul. Emilii Gierczak. Następnie, w związku z przekazaniem na rzecz muzeum Pałacu Braunschwegiów, w jego piwnicach w czerwcu 1977 roku otwarto wystawę „Dzieje Kołobrzegu”. Zamknięto ją we wrześniu 1977 roku ze względu na zły stan techniczny pomieszczeń[2]. W 2000 roku rozpoczęto ich kolejny remont. Planowano otworzyć wystawę miejską na 1000-lecie utworzenia biskupstwa w Kołobrzegu. Ze względu na skomplikowane procesy konserwatorskie, udało się tego dokonać dopiero 9 maja 2003 roku[7]. Autorem scenariusza wystawy jest ówczesna dyrektor muzeum – Barbara Zabel. Obejmowała ona zasadniczo dzieje miasta w okresie średniowiecza. Wystawa została gruntownie przebudowa kilkanaście lat później. Autorem scenariusza jest Robert Dziemba, kierownik Pracowni Historii Kołobrzegu. Muzeum Miasta Kołobrzeg otwarto 2 lipca 2017 roku[8]. Prezentowana jest tam historia i prahistoria Kołobrzegu i okolic do 1945 roku, ze szczególnym uwzględnieniu wieków średnich, czasów Twierdzy Kołobrzeg i nadmorskiego kurortu.

Skansen Morski

edytuj
 
ORP Fala

Trzeci oddział muzeum został otwarty 14 sierpnia 2013 roku w Porcie Rybackim w Kołobrzegu przy ulicy Bałtyckiej 31[9]. Jest to plenerowa ekspozycja muzealiów morskich, prezentująca dwa udostępnione do zwiedzania okręty wojenne: patrolowiec „Fala” i kuter rakietowy „Władysławowo”, pozostałości po niszczycielu ORP „Burza” – pierwszym polskim okręcie muzealnym, a także liczne eksponaty związane z kulturą morską i Marynarką Wojenną. Koncepcja wystawy powstała z inicjatywy ówczesnego dyrektora Pawła Pawłowskiego.

Muzeum Zimnej Wojny w Podborsku

edytuj
 
Muzeum Zimnej Wojny w Obiekcie 3001 - dawnym magazynie amunicji atomowej

Czwarty oddział muzeum powstał w przejętych przez powiat kołobrzeski pod koniec 2015 roku dwóch magazynach amunicji atomowej oraz schronu typu „Granit” w miejscowości Dobrowo w gminie Tychowo. Obiekty te przekazano Muzeum Oręża Polskiego w Kołobrzegu. W magazynie nr 17 powstało Muzeum Zimnej Wojny Podborsko 3001. Autorem scenariusza wystawy jest Robert Dziemba. Obiekt został przystosowany do zwiedzania i otwarty 10 września 2016 roku[10]. Można w nim zobaczyć oryginalne i sprawne wyposażenie produkcji radzieckiej, służące do przechowywania broni jądrowej na terytorium PRL. To jedyny tego rodzaju zachowany obiekt na terenie Polski.

Muzeum Lotnictwa i Techniki Wojskowej

edytuj

Piąty oddział muzeum powstał w historycznym hangarze w Rogowie zakupionym od gminy Trzebiatów przez powiat kołobrzeski 19 października 2018 roku[11]. W obiekcie trwają prace remontowe.

Zbiory Metrologiczne

edytuj

Pierwsza wystawa czasowa, pt. „Miary i wagi ze zbiorów własnych”, została otwarta w kwietniu 1978 roku. Wystawa stała została otwarta 16 lipca 1985 roku w Pałacu Braunschweigów[12]. Prezentowana jest na niej kolekcja miar i wag z terenu Pomorza Zachodniego i Polski.

Galeria

edytuj

Statki powietrzne

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. 50 lat Muzeum Oręża Polskiego w służbie historii i kultury, Kołobrzeg: Kamera, 2013, s. 151, ISBN 978-83-63027-03-02.
  2. a b Robert Dziemba, O Muzeum Miasta Kołobrzeg [online], Miastokolobrzeg.pl, 19 lutego 2017 [dostęp 2020-10-29].
  3. Józef Słomski, Z Podgórza nad Bałtyk, Kołobrzeg: Kamera, 2012, s. 27, ISBN 978-83-62437-37-5.
  4. Robert Dziemba, Historia Kołobrzegu po 1945 roku, Kołobrzeg: Kamera, 2019, s. 142, ISBN 978-83-62437-92-4.
  5. 50 lat Muzeum Oręża Polskiego w służbie historii i kultury, Kołobrzeg: Kamera, 2013, s. 19, ISBN 978-83-63027-03-02 [dostęp 2020-10-29].
  6. Muzeum Oręża Polskiego w Kołobrzegu, Infoman s.c., s. 33, ISBN 978-83-64409-13-4.
  7. Barbara Zabel, Dzieje Kołobrzegu, Kołobrzeg: Le Petit Café, 2003, ISBN 83-900271-4-4.
  8. Miastokolobrzeg.pl [online], 2 lipca 2017 [dostęp 2020-10-29].
  9. Uroczyste otwarcie Skansenu Morskiego [online], 14 sierpnia 2013 [dostęp 2020-10-29].
  10. Robert Dziemba, Przedsięwzięcie 3000. Tajna historia radzieckich baz atomowych w Polsce, Kołobrzeg: Kamera, 2018, s. 68, ISBN 978-83-62437-80-1 [dostęp 2020-10-29].
  11. Będzie Muzeum Lotnictwa. Powiat kupił hangar w Rogowie [online], Informacje.kolobrzeg.pl, 19 października 2018 [dostęp 2020-10-29].
  12. Anetta Bolechowska, Zbiory metrologiczne. Wystawa stała Muzeum Oręża Polskiego w Kołobrzegu, Kołobrzeg: Kamera, 2013, s. 5, ISBN 978-83-63027-05-6.

Linki zewnętrzne

edytuj