Szczekuszka płowa
Szczekuszka płowa[4] (Ochotona ladacensis) – roślinożerny gatunek ssaka z rodziny szczekuszkowatych (Ochotonidae).
Ochotona ladacensis[1] | |||
(Günther, 1875) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | |||
Podrodzaj | |||
Gatunek |
szczekuszka płowa | ||
Synonimy | |||
| |||
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
Zasięg występowania | |||
Zasięg występowania O. ladacensis |
Rozmieszczenie geograficzne
edytujSzczekuszki płowe występują w północno-zachodnich regionach Pakistanu i Kaszmiru, w południowo-zachodniej części chińskiego regionu autonomicznego Sinciang i prowincji Qinghai oraz od południowo-zachodniego do wschodniego Tybetu[3][5]. Wysokość, na jakiej występuje ten gatunek różni się znacząco, w zależności od źródeł: 2500-4500[6] lub 4200–5400 m n.p.m.[3] Znany jest tylko z 7 lokalizacji[6], jednak ze względu na szerokie rozmieszczenie tych lokalizacji, nie jest uważany za zagrożony[3].
Taksonomia
edytujGatunek po raz pierwszy naukowo opisał w 1875 roku niemiecko-brytyjski zoolog Albert Günther nadając mu nazwę Lagomys ladacensis[2]. Holotyp pochodził z Czagry, na wysokości 4267 m n.p.m., z dystryktu Leh, w Ladakh, w stanie Dżammu i Kaszmir, w Indiach[7].
W oparciu o mtDNA O. ladacensis należy do podrodzaju Conothoa[8][5]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[5].
Etymologia
edytujMorfologia
edytujSzczekuszki płowe są ssakami o średniej wielkości. Długość ciała 150–240 mm, długość ucha 22–33 mm, długość tylnej stopy 34–40 mm; masa ciała 100–320 g[8]. W okresie letnim futro części grzbietowej wybarwione jest na kolor jasnobeżowoszary, zaś w części brzusznej żółtawobiały[11].
Ekologia
edytujSzczekuszki płowe są roślinożercami, o dwuetapowej metodzie trawienia pokarmu. Siedlisko stanowią jałowe, górskie doliny, zlokalizowane na dużych wysokościach[3][12].
Szczekuszki płowe wiodą dzienny tryb życia. Są naziemne, ale kopią nory[6].
Przypisy
edytuj- ↑ Ochotona ladacensis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b A.C.L.G. Günther. Descriptions of some leporine mammals from Central Asia. „The Annals and Magazine of Natural History”. Fourth series. 16, s. 231, 1875. (ang.).
- ↑ a b c d e A.T. Smith , W. Li , Ochotona ladacensis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020, wersja 2020-2 [dostęp 2020-10-14] (ang.).
- ↑ W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 55. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b c C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 278. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b c Sanjay Molur, C. Srinivasulu, Bhargavi Srinivasulu, Sally Walker, P.O. Nameer i Latha Ravikumar: Status of South Asian Non-volant Small Mammals: Conservation Assessment and Management Plan (C.A.M.P.) Workshop Report. Coimbatore: 2005, s. 618. ISBN 81-88722-11-1.
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (red.): Species: Ochotona (Conothoa) ladacensis. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-10-14].
- ↑ a b S. Schai-Braun & K. Hackländer: Family Ochotonidae (Pikas). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher, Jr & R.A. Mittermeier: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 6: Lagomorphs and Rodents I. Barcelona: Lynx Edicions, 2016, s. 58–59. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 468, 1904. (ang.).
- ↑ The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
- ↑ Marla Lynn Weston. A numerical revision of the genus Ochotona (Lagomorpha:Mammalia) and an examination of its phylgenetic relationships. „Graduate Theses and Dissertations”, 1982. The Universtty of British Columbia. (ang.).
- ↑ Yidong NIU, Fuwen WEI , Ming LI , Xiaoming LIU, Zuojian FENG. Phylogeny of pikas (Lagomorpha, Ochotona ) inferred from mitochondrial cytochrome b sequences. „Folia Zool.”. 53 (2), s. 141–155, 2004. (ang.).