Organizacja pułku piechoty Wojska Polskiego II RP
Organizacja pułku piechoty Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej – etatowe struktury organizacyjne pułku piechoty Wojska Polskiego.
Organizacja pułku według etatu z grudnia 1919
edytujSztab pułku[1]
- trzy bataliony piechoty
- cztery kompanie strzeleckie w każdym batalionie
- trzy plutony strzeleckie w każdej kompanii
- kompania ciężkich karabinów maszynowych w każdym batalionie
- cztery kompanie strzeleckie w każdym batalionie
- kompania karabinów maszynowych (pułkowa)
- kompania techniczna
- pluton łączności
Razem w pułku było 90 oficerów, 378 podoficerów i 2791 szeregowych[1].
Organizacja pułku na stopie pokojowej w 1921
edytujDowództwo[2]
- batalion sztabowy
- kompania ciężkich karabinów maszynowych
- sekcja administracyjna
- patrol sanitarny
- trzy plutony ciężkich karabinów maszynowych i broni towarzyszącej
- kompania specjalna
- pluton techniczny
- pluton sanitarny
- pluton łączności
- pluton broni specjalnych
- sekcja administracyjna
- kompania ciężkich karabinów maszynowych
- trzy bataliony piechoty
- trzy kompanie strzeleckie w każdym batalionie
- trzy plutony strzeleckie w każdej kompanii
- patrol sanitarny w każdej kompanii
- sekcja administracyjna w każdej kompanii
- patrol sanitarny w batalionie
- sekcja administracyjna w batalionie
- trzy kompanie strzeleckie w każdym batalionie
- kadra batalionu zapasowego
- drużyna dowódcy pułku
- pluton łączności
- pluton pionierów
- w niektórych pułkach występowały składnice wojenne
Organizacja pułku piechoty na stopie pokojowej z 22 lipca 1930
edytujZgodnie z wydanym 22 lipca 1930 przez Biuro Ogólno Organizacyjne Ministerstwa Spraw Wojskowych przepisem służbowym P.S. 10–50 – „Organizacja – Piechota na stopie pokojowej” w skład pułku piechoty (strzelców podhalańskich) wchodziło:
- dowództwo pułku (dowódca pułku i jego zastępca),
- kwatermistrzostwo pułku (kwatermistrz, oficer mobilizacyjny, oficer administracyjno-meldunkowy, oficer żywnościowy, płatnik),
- kompania administracyjna (pluton taborowy i orkiestra),
- pluton artylerii,
- pluton łączności,
- pluton pionierów,
- pluton zwiadowców konnych,
- trzy bataliony piechoty,
oraz ewentualnie:
Ponadto w skład pułku wchodził personel przysposobienia wojskowego, ustalony odrębną organizacją przysposobienia wojskowego P.S. 10 – 1900 z 30 marca 1928.
W składzie osobowym kompanii administracyjnej byli wykazywani ordynansi oficerów dowództwa pułku, kwatermistrzostwa pułku, kompanii administracyjnej i lekarzy oraz luzacy koni wierzchowych oficerów batalionu.
Organizacja pułku piechoty według planów rozbudowy
edytujDowództwo pułku[5]
- pluton łączności
- kompania zwiadu
- pluton kolarzy
- pluton zwiadowców konnych
- trzy bataliony piechoty
- pluton łączności
- trzy kompanie strzeleckie w każdym batalionie
- trzy plutony strzeleckie w każdej kompanii
- kompania karabinów maszynowych
- cztery plutony strzeleckie karabinów maszynowych
- kompania pionierów
- kompania przeciwpancerna
- kompania gospodarcza
- kompania dział 75 mm
Struktura organizacyjna w 1939
edytujW organizacji wojennej pułku piechoty występowały[6]:
- dowództwo
- 3 bataliony piechoty
- pododdziały specjalne:
- kompania zwiadowcza
- kompania przeciwpancerna
- pluton artylerii piechoty
- pluton pionierów
- pluton przeciwgazowy
- pluton łączności
- kompania gospodarcza
W skład dowództwa pułku wchodzili:
- dowódca
- I adiutant
- II adiutant
- oficer informacyjny
- oficer łączności
- kwatermistrz
- oficer płatnik
- oficer żywnościowy
- naczelny lekarz + 2 podoficerów sanitarnych
- kapelan
- szef kancelarii (podoficer)
Organizacja batalionu piechoty:
- dowództwo
- 3 kompanie strzeleckie
- kompania ciężkich karabinów maszynowych
- pluton łączności
- drużyna sanitarna
Dowództwo batalionu
- dowódca batalionu
- adiutant
- oficer lekarz
Kompania strzelecka
- dowódca kompanii (kapitan)
- poczet dowódcy z dowódcą pocztu, 2 obserwatorami, 4 gońcami, podoficerem sanitarnym i 2 patrolami sanitarnymi
- 3 plutony piechoty
- dowódca plutonu – porucznik, poczet z zastępcą dowódcy, gońcem, obserwatorem, woźnicą wraz z biedką amunicyjną
- 3 drużyny po 19 żołnierzy uzbrojonych w karabiny wz. 29 typu Mauser i 1 rkm typu Browning wz. 28
- w plutonie znajdował się ponadto 1 karabin ppanc wz. 35 Ur
- drużyna granatników z 3 sekcjami granatników 46 mm wz. 36, razem 14 żołnierzy, 3 granatniki, biedka amunicyjna
- drużyna gospodarcza
- szef kompanii, podoficer broni, rusznikarz, podoficer żywnościowy, podoficer gospodarczy
- obsługa kuchni polowej
- wozy taborowe: 2 z amunicją, przykuchenny, bagażowy
Razem w kompanii: 4 oficerów, 228 podoficerów i szeregowych, 9 rkm, 3 karabiny ppanc, 3 granatniki, 16 koni, 4 wozy taborowe, 4 biedki, kuchnia polowa
Kompania ciężkich karabinów maszynowych
- 3 plutony ckm w każdym 3 ckm typu Browning wz. 30 przewożone na biedkach
- pluton ckm na taczankach z 3 ckm
- pluton moździerzy z 2 działonami moździerzy 81 mm wz. 31, typu Stokes-Brandt
- drużyna gospodarcza
Pluton łączności
- sekcja łącznicy telefonicznej
- 4 patrole telefoniczne
- sekcja radiostacji typu N-2
Drużyna sanitarna (3 podoficerów sanitarnych + 4 sanitariuszy) Drużyna organizowała dwa patrole (w każdym 1 podoficer sanitarny + 2 sanitariuszy noszowych) i dysponowała konnym wozem sanitarnym oraz wozem taborowym z wyposażeniem.
Razem batalion piechoty obejmował 24 oficerów, 917 podoficerów i szeregowych, 27 rkm, 12 ckm, 9 granatników 46 mm, 9 karabinów ppanc Ur 35, 2 moździerze 81mm, 150 koni, 37 biedek, 3 taczanki, 37 wozy taborowe, 4 kuchnie polowe, 6 rowerów, 1 radiostacja typu N-2
Kompania zwiadowcza
- pluton kolarzy
- 2 drużyny po 19 żołnierzy
- pluton kawalerii
- 5 sekcji liniowych
- 2 sekcje rkm
- drużyna gospodarcza
Kompania przeciwpancerna
- 3 plutony, w każdym 3 działony armat 37 mm wz. 36
- drużyna gospodarcza
Pluton artylerii piechoty
- dowódca plutonu
- zastępca dowódcy
- 2 działony armat 75 mm wz. 02/26
- 2 patrole telefoniczne (konny i pieszy)
Pluton pionierów
- 4 drużyny wyposażone w 60 mb kładki piechoty typu P-29, 10 łodzi typu T-35, 8 pontonów typu LMPD, 128 kg materiałów wybuchowych,
Pluton przeciwgazowy
- patrol rozpoznawczy
- 2 drużyny
Pluton łączności
- 2 sekcje łącznic telefonicznych
- 5 patroli telefonicznych
- sekcja optyczna
- sekcja radiostacji typu N-1
Kompania gospodarcza
- pluton zaopatrzenia
- pluton żywnościowy
- pluton naprawczy
Drużyna sanitarna
- 2 patrole sanitarne (w każdym 1 podoficer sanitarny + 2 sanitariuszy noszowych)
Łącznie w pułku: 91 oficerów, 3212 podoficerów i szeregowych, 87 lub 85 rkm, 36 ckm, 27 granatników, 6 moździerzy 81mm, 29 karabinów ppanc, 9 armat ppanc 37mm wz. 36, 2 armaty 75mm wz. 02/26, 664 koni, 1 samochód
Przypisy
edytuj- ↑ a b Jagiełło 2007 ↓, s. 30.
- ↑ Jagiełło 2007 ↓, s. 53.
- ↑ Postanowienia władz wojskowych. „Przegląd Intendencki”. 1 (21), s. 187-189, lipiec–wrzesień 1931. Warszawa: Koło Oficerów Intendentów.
- ↑ Jagiełło 2007 ↓, s. 67.
- ↑ Jagiełło 2007 ↓, s. 73.
- ↑ Jagiełło 2007 ↓, s. 77.
Bibliografia
edytuj- Zdzisław Jagiełło: Piechota Wojska Polskiego 1918-1939. Warszawa: Bellona, 2007. ISBN 978-83-11-10206-4.