Organizacja pułku piechoty Wojska Polskiego II RP

Organizacja pułku piechoty Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej – etatowe struktury organizacyjne pułku piechoty Wojska Polskiego.

Organizacja pułku według etatu z grudnia 1919

edytuj

Sztab pułku[1]

  • trzy bataliony piechoty
    • cztery kompanie strzeleckie w każdym batalionie
      • trzy plutony strzeleckie w każdej kompanii
    • kompania ciężkich karabinów maszynowych w każdym batalionie
  • kompania karabinów maszynowych (pułkowa)
  • kompania techniczna
  • pluton łączności

Razem w pułku było 90 oficerów, 378 podoficerów i 2791 szeregowych[1].

Organizacja pułku na stopie pokojowej w 1921

edytuj

Dowództwo[2]

  • batalion sztabowy
    • kompania ciężkich karabinów maszynowych
      • sekcja administracyjna
      • patrol sanitarny
      • trzy plutony ciężkich karabinów maszynowych i broni towarzyszącej
    • kompania specjalna
      • pluton techniczny
      • pluton sanitarny
      • pluton łączności
      • pluton broni specjalnych
      • sekcja administracyjna
  • trzy bataliony piechoty
    • trzy kompanie strzeleckie w każdym batalionie
      • trzy plutony strzeleckie w każdej kompanii
      • patrol sanitarny w każdej kompanii
      • sekcja administracyjna w każdej kompanii
    • patrol sanitarny w batalionie
    • sekcja administracyjna w batalionie
  • kadra batalionu zapasowego
  • drużyna dowódcy pułku
  • pluton łączności
  • pluton pionierów
  • w niektórych pułkach występowały składnice wojenne

Organizacja pułku piechoty na stopie pokojowej z 22 lipca 1930

edytuj

Zgodnie z wydanym 22 lipca 1930 przez Biuro Ogólno Organizacyjne Ministerstwa Spraw Wojskowych przepisem służbowym P.S. 10–50 – „Organizacja – Piechota na stopie pokojowej” w skład pułku piechoty (strzelców podhalańskich) wchodziło:

  • dowództwo pułku (dowódca pułku i jego zastępca),
  • kwatermistrzostwo pułku (kwatermistrz, oficer mobilizacyjny, oficer administracyjno-meldunkowy, oficer żywnościowy, płatnik),
  • kompania administracyjna (pluton taborowy i orkiestra),
  • pluton artylerii,
  • pluton łączności,
  • pluton pionierów,
  • pluton zwiadowców konnych,
  • trzy bataliony piechoty,

oraz ewentualnie:

  • kompania cyklistów,
  • czwarta kompania karabinów maszynowych,
  • kadra batalionu zapasowego[3][4].

Ponadto w skład pułku wchodził personel przysposobienia wojskowego, ustalony odrębną organizacją przysposobienia wojskowego P.S. 10 – 1900 z 30 marca 1928.

W składzie osobowym kompanii administracyjnej byli wykazywani ordynansi oficerów dowództwa pułku, kwatermistrzostwa pułku, kompanii administracyjnej i lekarzy oraz luzacy koni wierzchowych oficerów batalionu.

Organizacja pułku piechoty według planów rozbudowy

edytuj

Dowództwo pułku[5]

  • pluton łączności
  • kompania zwiadu
    • pluton kolarzy
    • pluton zwiadowców konnych
  • trzy bataliony piechoty
    • pluton łączności
    • trzy kompanie strzeleckie w każdym batalionie
      • trzy plutony strzeleckie w każdej kompanii
    • kompania karabinów maszynowych
      • cztery plutony strzeleckie karabinów maszynowych
  • kompania pionierów
  • kompania przeciwpancerna
  • kompania gospodarcza
  • kompania dział 75 mm

Struktura organizacyjna w 1939

edytuj

W organizacji wojennej pułku piechoty występowały[6]:

  • dowództwo
  • 3 bataliony piechoty
  • pododdziały specjalne:
    • kompania zwiadowcza
    • kompania przeciwpancerna
    • pluton artylerii piechoty
    • pluton pionierów
    • pluton przeciwgazowy
    • pluton łączności
  • kompania gospodarcza

W skład dowództwa pułku wchodzili:

  • dowódca
  • I adiutant
  • II adiutant
  • oficer informacyjny
  • oficer łączności
  • kwatermistrz
  • oficer płatnik
  • oficer żywnościowy
  • naczelny lekarz + 2 podoficerów sanitarnych
  • kapelan
  • szef kancelarii (podoficer)

Organizacja batalionu piechoty:

  • dowództwo
  • 3 kompanie strzeleckie
  • kompania ciężkich karabinów maszynowych
  • pluton łączności
  • drużyna sanitarna

Dowództwo batalionu

  • dowódca batalionu
  • adiutant
  • oficer lekarz

Kompania strzelecka

  • dowódca kompanii (kapitan)
  • poczet dowódcy z dowódcą pocztu, 2 obserwatorami, 4 gońcami, podoficerem sanitarnym i 2 patrolami sanitarnymi
  • 3 plutony piechoty
    • dowódca plutonu – porucznik, poczet z zastępcą dowódcy, gońcem, obserwatorem, woźnicą wraz z biedką amunicyjną
    • 3 drużyny po 19 żołnierzy uzbrojonych w karabiny wz. 29 typu Mauser i 1 rkm typu Browning wz. 28
    • w plutonie znajdował się ponadto 1 karabin ppanc wz. 35 Ur
  • drużyna granatników z 3 sekcjami granatników 46 mm wz. 36, razem 14 żołnierzy, 3 granatniki, biedka amunicyjna
  • drużyna gospodarcza
  • szef kompanii, podoficer broni, rusznikarz, podoficer żywnościowy, podoficer gospodarczy
    • obsługa kuchni polowej
    • wozy taborowe: 2 z amunicją, przykuchenny, bagażowy

Razem w kompanii: 4 oficerów, 228 podoficerów i szeregowych, 9 rkm, 3 karabiny ppanc, 3 granatniki, 16 koni, 4 wozy taborowe, 4 biedki, kuchnia polowa

Kompania ciężkich karabinów maszynowych

  • 3 plutony ckm w każdym 3 ckm typu Browning wz. 30 przewożone na biedkach
  • pluton ckm na taczankach z 3 ckm
  • pluton moździerzy z 2 działonami moździerzy 81 mm wz. 31, typu Stokes-Brandt
  • drużyna gospodarcza

Pluton łączności

  • sekcja łącznicy telefonicznej
  • 4 patrole telefoniczne
  • sekcja radiostacji typu N-2

Drużyna sanitarna (3 podoficerów sanitarnych + 4 sanitariuszy) Drużyna organizowała dwa patrole (w każdym 1 podoficer sanitarny + 2 sanitariuszy noszowych) i dysponowała konnym wozem sanitarnym oraz wozem taborowym z wyposażeniem.

Razem batalion piechoty obejmował 24 oficerów, 917 podoficerów i szeregowych, 27 rkm, 12 ckm, 9 granatników 46 mm, 9 karabinów ppanc Ur 35, 2 moździerze 81mm, 150 koni, 37 biedek, 3 taczanki, 37 wozy taborowe, 4 kuchnie polowe, 6 rowerów, 1 radiostacja typu N-2

Kompania zwiadowcza

  • pluton kolarzy
    • 2 drużyny po 19 żołnierzy
  • pluton kawalerii
    • 5 sekcji liniowych
    • 2 sekcje rkm
  • drużyna gospodarcza

Kompania przeciwpancerna

  • 3 plutony, w każdym 3 działony armat 37 mm wz. 36
  • drużyna gospodarcza

Pluton artylerii piechoty

  • dowódca plutonu
  • zastępca dowódcy
  • 2 działony armat 75 mm wz. 02/26
  • 2 patrole telefoniczne (konny i pieszy)

Pluton pionierów

  • 4 drużyny wyposażone w 60 mb kładki piechoty typu P-29, 10 łodzi typu T-35, 8 pontonów typu LMPD, 128 kg materiałów wybuchowych,

Pluton przeciwgazowy

  • patrol rozpoznawczy
  • 2 drużyny

Pluton łączności

  • 2 sekcje łącznic telefonicznych
  • 5 patroli telefonicznych
  • sekcja optyczna
  • sekcja radiostacji typu N-1

Kompania gospodarcza

  • pluton zaopatrzenia
  • pluton żywnościowy
  • pluton naprawczy

Drużyna sanitarna

  • 2 patrole sanitarne (w każdym 1 podoficer sanitarny + 2 sanitariuszy noszowych)

Łącznie w pułku: 91 oficerów, 3212 podoficerów i szeregowych, 87 lub 85 rkm, 36 ckm, 27 granatników, 6 moździerzy 81mm, 29 karabinów ppanc, 9 armat ppanc 37mm wz. 36, 2 armaty 75mm wz. 02/26, 664 koni, 1 samochód

Przypisy

edytuj
  1. a b Jagiełło 2007 ↓, s. 30.
  2. Jagiełło 2007 ↓, s. 53.
  3. Postanowienia władz wojskowych. „Przegląd Intendencki”. 1 (21), s. 187-189, lipiec–wrzesień 1931. Warszawa: Koło Oficerów Intendentów. 
  4. Jagiełło 2007 ↓, s. 67.
  5. Jagiełło 2007 ↓, s. 73.
  6. Jagiełło 2007 ↓, s. 77.

Bibliografia

edytuj