Plac Zbawiciela w Bydgoszczy
Plac Zbawiciela – plac miejski w Bydgoszczy.
| Bocianowo | |
 Plac Zbawiciela z kościołem z lotu ptaka | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego  | |
Położenie na mapie Bydgoszczy  | |
 53°08′01,4″N 17°59′47,8″E/53,133710 17,996620
| |
Położenie
edytujPlac Zbawiciela znajduje się w zachodniej części Śródmieścia Bydgoszczy między ulicą Warszawską, Fredry i Sobieskiego.
Historia
edytujPlac Zbawiciela został wytyczony w 1853 r. podczas planowania nowych dzielnic śródmiejskich łączących nowy dworzec kolejowy ze Starym Miastem. Pierwotnie stanowił cmentarz dla folwarku Bocianowo, dlatego został wyłączony spod zabudowy. Jednakże w 1861 r. przeznaczono go pod zabudowę sakralną.
Po zabudowie i zasiedleniu zachodniego Śródmieścia, co nastąpiło w latach 1870–1900, powstała konieczność budowy świątyń ewangelickich, które zaspokoiłyby potrzeby duszpasterskie ludności. W latach 1872–1876 powstała pierwsza duża świątynia przy ul. Gdańskiej, zaś w latach 1896–1897 wzniesiono kościół Chrystusa Pana na placu sakralnym.
Teren, na którym wzniesiono kościół został w 1901 r. obsadzony zielenią, według projektu dyrektora Ogrodów Miejskich Konrada Neumanna[1]. Skwer wielkości 1,6 ha składał się z czterech części, połączonych drogami i trawnikami. Wzdłuż jego obrzeży oraz przy kościele założono zieleńce z drogami i trejażami, stanowiącymi tło ozdobne dla róż, kwiatów bylinowych i pnączy. Na skwerze rosło kilkadziesiąt gatunków drzew i krzewów, m.in. jarzębina czerwona, wiąz, lipa drobnolistna, klon pospolity, kasztanowiec biały, wierzba biała, głóg jednoszyjkowy, świerk pospolity, świerk biały, sosna limba i inne[1]. W północno-zachodniej pierzei placu w latach 1896–1898. wzniesiono Szkołę Ludową zwaną „Karlschule”[2]. Natomiast od północnego wschodu sąsiaduje od 1874–1877 z wielkim kompleksem koszar wojskowych.
Obecną nazwę plac posiada od 1947 r., kiedy przed kościołem ustawiono figurę Chrystusa ze zlikwidowanego cmentarza przy ul. Jagiellońskiej. Jest to kopia dzieła Bertela Thorvaldsena należącego do najcenniejszych dzieł europejskiego klasycyzmu, usytuowanego w ołtarzu głównym katedry Matki Boskiej w Kopenhadze[3].
Obecnie Plac Zbawiciela jest ogrodzony i stanowi zieleniec otaczający kościół ewangelicko-augsburski pw. Chrystusa Zbawiciela.
Przypisy
edytujZobacz też
edytujBibliografia
edytuj- Czachorowski Antoni red.: Atlas historyczny miast polskich. Tom II Kujawy. Zeszyt 1. Bydgoszcz: Toruń: Uniwersytet Mikołaja Kopernika, 1997
- Derenda Jerzy. Piękna stara Bydgoszcz – tom I z serii Bydgoszcz miasto na Kujawach. Praca zbiorowa. Towarzystwo Miłośników Miasta Bydgoszczy. Bydgoszcz 2006
- Umiński Janusz: Bydgoszcz. Przewodnik: Bydgoszcz: Regionalny Oddział PTTK „Szlak Brdy”, 1996