Proturentomon minimum

	Proturentomon minimum
	Berlese, 1908
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	skrytoszczękie
Podgromada	pierwogonki
Rząd	Acerentomata
Rodzina	Protentomidae
Podrodzina	Protentominae
Rodzaj	Proturentomon
Gatunek	Proturentomon minimum
Synonimy
	Acerentomon minimum Berlese, 1908; Paraentomon clevedonense Womersley, 1927;
	Acerentomon minimum Berlese, 1908; Paraentomon clevedonense Womersley, 1927;

Proturentomon minimum – gatunek pierwogonka z rzędu Acerentomata i rodziny Protentomidae.

Taksonomia

Gatunek ten opisany został w 1908 roku przez Antonia Berlese jako Acerentomon minimum^[1]^[2].

Opis

Długość wyciągniętego ciała 900 μm (0,9 mm). Długość przedniej stopy mierzonej bez pazurka 46 μm. Narządy gębowe typu protentomoidalnego. Żuwaczki silniejsze niż u Acerentomidae, lecz ze spiczastym wierzchołkiem. Szczęki z dwiema smukłymi sensillae i pęczkiem końcowym. Labium z pęczkiem i 4 innymi szczecinkami. Kanał gruczołów szczękowych z "kielichem" ("calyx") jako pęcherzem. Pseudooczka z długim "drążkiem" ("lever"). Wszystkie 4 szczecinki linii pseudooczkowej umieszczone między pseudooczkami. Na przednich stopach obecne wszystkie sensillae z wyjątkiem t1, wszystkie dość szerokie i ścięte ku wierzchołkowi w wyraźne żeberko. Pazurek przednich odnóży z małym ząbkiem środkowym. Pazurki odnóży środkowych i tylnych łódkowate z tunikowatymi płatkami. Pierwsza i druga para odnóży odwłokowych z pęcherzykiem końcowym i 4 szczecinkami, a trzecia bez pęcherzyka i z 2 szczecinkami: długą przedwierzchołkową i krótką wierzchołkową. Łuska genitalna samic (squama genitalis) z dwoma nieco spiczastymi, gałkowatymi acrostyli^[2].

Wzór chetotaksji odwłoka^[2]
	I	II, III	IV, V, VI	VII	VIII	IX	X	XI	telson
terga:	${\tfrac {2}{10}}$	${\tfrac {2}{12}}$	${\tfrac {2}{12}}$	${\tfrac {0}{16}}$	${\tfrac {6}{14}}$	$12(14)$	$8(10)$	$6$	$9$
sterna:	${\tfrac {4}{2}}$	${\tfrac {4}{3}}$	${\tfrac {4}{6}}$	${\tfrac {2}{6}}$	$4$	$4$	$4$	$6$	$8$

Występowanie

Gatunek ten wykazany został z wielu krajów Europy i Nowej Zelandii. W Europie znany z Grecji, Włoch, Luksemburga, Niemiec, Szwajcarii, Austrii, Wielkiej Brytanii, Polski, Rosji, Bośni, Czech i Słowacji^[1]. Na Nowej Zelandii jest jedynym przedstawicielem rodzaju^[1]^[2].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Andrzej Szeptycki: Catalogue of the World Protura. Kraków: Wydawnictwa Instytutu Systematyki i Ewolucji Zwierząt Polskiej Akademii Nauk, 2007, s. 23-24.
↑ ^a ^b ^c ^d S. L. Tuxen. Protura (Insecta). „Fauna of New Zealand”. 9, 1985. Wellington, New Zealand: Science Information Publishing Centere, DSIR.

[Szeptycki-1] Andrzej Szeptycki: Catalogue of the World Protura. Kraków: Wydawnictwa Instytutu Systematyki i Ewolucji Zwierząt Polskiej Akademii Nauk, 2007, s. 23-24.

[Tuxen-2] S. L. Tuxen. Protura (Insecta). „Fauna of New Zealand”. 9, 1985. Wellington, New Zealand: Science Information Publishing Centere, DSIR.

[1]

[2]