Rumień wędrujący
Rumień wędrujący (łac. erythema migrans) – zmiana skórna występującą w miejscu lub w pobliżu ukąszenia, wkłucia kleszcza, charakterystyczny początkowy objaw boreliozy[1]. Rumień jest pierwszą oznaką, że nastąpił kontakt z zarażonym kleszczem. Może mieć postać obrączkowatą, wolno rozchodzącą się obwodowo. Rumień może też przybierać inne postacie tworzące pęcherze i wybroczyny o nieregularnych kształtach, których cechą wspólną zawsze będzie rozrastanie się i długi czas zanikania. Może się czasem zdarzyć, że po kontakcie z zarażonym kleszczem rumień się nie pojawia. Rumieniowi może towarzyszyć miejscowy świąd lub pieczenie skóry, bóle mięśni i stawów, łatwe męczenie się, spadek koncentracji oraz inne objawy także ze strony układu nerwowego i serca. Należy różnicować go z innymi zmianami rumieniowymi (rumieniem obrączkowatym i trwałym polekowym) oraz nieswoistą reakcją na ukłucie kleszcza[2].
| Erythema migrans | |
 Rumień wędrujący na skórze ramienia. | |
| Klasyfikacje | |
| ICD-10 |
A69.2 |
|---|---|
Przypisy
edytuj- ↑ Lyme disease. Recognising and treating erythema migrans, „Prescrire International”, 24 (164), 2015, s. 247–249, ISSN 1167-7422, PMID: 26594731 [dostęp 2017-11-28].
- ↑ Andrzej Szczeklik, Piotr Gajewski: Interna Szczeklika 2017. Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, 2017, s. 2419. ISBN 978-83-7430-517-4.
Bibliografia
edytuj- Janusz Cianciara, Jacek Juszczyk (red.): Choroby zakaźne i pasożytnicze. Lublin: CZELEJ, 2007. ISBN 978-83-60608-34-0.
