Siemion Dumny
Szymon Iwanowicz Dumny (zwany także Pysznym) (ros.Семён Иванович Гордый) (ur. 1316 w Moskwie, zm. 27 kwietnia 1353 tamże) – wielki książę moskiewski i włodzimierski (1340–1353). Syn Iwana I Kality, brat Iwana II Pięknego.
Siemion Dumny | |
wielki książę moskiewski | |
Okres |
od 1340 |
---|---|
Poprzednik | |
Następca | |
wielki książę włodzimierski | |
Okres |
od 1340 |
Poprzednik | |
Następca | |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data i miejsce urodzenia |
1316 |
Data i miejsce śmierci |
27 kwietnia 1353 |
Ojciec | |
Władzę po ojcu przejął praktycznie bez problemu, szybko także uzyskał jej zatwierdzenie przez Ordę. Supremację polityczną Siemona uznała prawie cała Ruś. Jedynie Nowogród początkowo się sprzeciwiał, lecz po wysłaniu wojska i to księstwo uległo, czego dowodem była zapłata kontrybucji na rzecz wielkiego księcia i przyjęcie jego namiestnika.
W czasie rządów Szymona w państwie doszło do buntu bojarów, zaniepokojonych wzmocnieniem władzy centralnej. Książę jednak tłumił szybko wszelkie oznaki niezadowolenia. Do księstwa przyłączono m.in. niewielkie księstwo juriewskie, położone w kierunku północno-zachodnim od Włodzimierza.
Siemon Dumny zmarł w 1353 roku, w wyniku panującej zarazy.
Był trzykrotnie żonaty; pozostawił jedną córkę.
Miał syna Daniela (ur. 15 grudnia 1347)[1].
Przypisy
edytuj- ↑ Dariusz Dąbrowski: Król Rusi Daniel Romanowicz. O ruskiej rodzinie książęcej, społeczeństwie i kulturze w XIII w.. Kraków: Avalon, 2016, s. 92. ISBN 978-83-7730-188-3.