Sint Eustatius

holenderskie terytorium zależne na Karaibach

Sint Eustatius – należąca do Holandii wyspa leżąca na Karaibach. Wchodzi w skład Archipelagu Małych Antyli. Powierzchnia wyspy wynosi 21 km². Liczba ludności wynosi 2498 mieszkańców.

Sint Eustatius
gmina zamorska
ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Dewiza: Superba et Confidens
(Dumna i Pewna)
Państwo

 Holandia

Siedziba

Oranjestad

Zarządzający

Mike Franco

Powierzchnia

21 km²

Populacja (2016)
• liczba ludności


3193[1]

• gęstość

152 os./km²

Numer kierunkowy

+599

Strefa czasowa

UTC -4

Języki urzędowe

niderlandzki, angielski

Położenie na mapie
Położenie na mapie
Położenie na mapie
Położenie na mapie
Strona internetowa

Na podstawie reformy konstytucyjnej Królestwa Niderlandów, 10 października 2010 Antyle Holenderskie przestały istnieć, a Sint Eustatius, do tej pory jedna z 5 jednostek tego terytorium, stała się holenderską „gminą zamorską”, która będzie mogła zostać włączona, jeśli sobie tego zażyczy, do Unii Europejskiej jako jej region peryferyjny.

Historia

edytuj

Wyspa została odkryta przez Krzysztofa Kolumba w 1493 roku, a w 1636 roku skolonizowali ją Holendrzy. Od roku 1678 Sint Eustatius znalazła się pod bezpośrednim dowództwem Holenderskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej. W czasach kolonialnych, ta niewielka wyspa dla Holandii odgrywała duże znaczenie w uprawie trzciny cukrowej. Wyspa przez pewien okres w XVIII w. znajdowała się pod panowaniem angielskim, a potem francuskim. Jednak od 1784 roku posiadłość ta ponownie znalazła się pod administracją Holandii.

Geografia

edytuj
Osobny artykuł: Geografia Sint Eustatius.

Sint Eustatius należy do antylskiego łuku wulkanicznego, a jej rzeźba ma górzysty charakter. Najwyższym wzniesieniem jest wulkan Mazinga o wysokości 602 m n.p.m. Wyspa leży w strefie klimatu równikowego, modelowanego przez pasaty. Wyspę porasta subtropikalna i tropikalna roślinność, z fragmentami lasów tropikalnych. W pobliżu Sint Eustatius rosną rafy koralowe. Wyspa należy do antylskiej krainy neotropikalnej.

Religia

edytuj

Zgodnie z danymi statystycznymi za 2018 r.[2]:

Przypisy

edytuj
  1. CBS StatLine - Caribisch Nederland; bevolkingsontwikkeling, geboorte, sterfte, migratie [online], statline.cbs.nl [dostęp 2017-10-03].
  2. The Caribbean Netherlands in figures 2018. The Hague/Heerlen/Kralendijk: Statistics Netherlands, 2018, s. 80.

Bibliografia

edytuj
  • Tuchman, Barbara W. The First Salute: A View of the American Revolution New York:Ballantine Books, 1988
  • Encyklopedia Geograficzna Świata: Ameryka Północna. Wydawnictwo OPRES Kraków 1996 ISBN 83-85909-20-6.

Linki zewnętrzne

edytuj