Wikipedia

Stadion MOSiR w Zielonej Górze

Stadion MOSiR w Zielonej Górze – stadion piłkarsko-lekkoatletyczny znajdujący się w Zielonej Górze. Na tym obiekcie rozgrywają mecze piłkarze Lechii Zielona Góra.

Stadion MOSiR w Zielonej Górze
Ilustracja
Stadion na przełomie lat 60. i 70. XX wieku
Stadion Miejskiego Ośrodka Sportu i Rekreacji w Zielonej Górze
Przydomek: Stadion Lechii Zielona Góra
Państwo

 Polska

Województwo

 lubuskie

Miejscowość

Zielona Góra

Adres

ul. Sulechowska 37
65-147 Zielona Góra

Data budowy

lata 50. XX wieku

Data otwarcia

22 lipca 1955

Data przebudowy

1999

Właściciel

MOSiR Zielona Góra (Miasto Zielona Góra)

Klub

Lechia Zielona Góra

Pojemność stadionu

7100

Rekordowa frekwencja

20 000[1]

Oświetlenie

brak

Wymiary boiska

100 m x 67 m

Nawierzchnia boiska

trawiasta
tartanowa bieżnia lekkoatletyczna

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Stadion MOSiR w Zielonej Górze”
Położenie na mapie województwa lubuskiego
Mapa konturowa województwa lubuskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Stadion MOSiR w Zielonej Górze”
Położenie na mapie Zielonej Góry
Mapa konturowa Zielonej Góry, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Stadion MOSiR w Zielonej Górze”
Ziemia51°57′16,801″N 15°31′25,043″E/51,954667 15,523623

Położenie

edytuj

Stadion położony jest przy ulicy Sulechowskiej w Zielonej Górze, w północno-wschodniej części miasta. Obiekt od północy i wschodu okala kompleks leśny, od południa Osiedle Urszuli, a od zachodu Osiedle Zdrojowe. Nieopodal, na północ od stadionu, przebiega Trasa Północna, która stanowi północny odcinek obwodnicy Zielonej Góry, w ramach drogi krajowej nr 32[2].

Historia i opis obiektu

edytuj

Przed II wojną światową w miejscu obecnego stadionu istniało boisko sportowe. Na początku lat 50. XX wieku rozpoczęto tutaj budowę stadionu, który przy współudziale Zaodrzańskich Zakładów Przemysłu Metalowego „Zastal” został zbudowany w czynie społecznym przez mieszkańców miasta. 22 lipca 1955 roku nastąpiło otwarcie obiektu[3]. Stadion modernizowano w 1968, 1975 i 1982 roku, a w 1999 roku przeszedł przebudowę, w wyniku której zyskał m.in. tartanową, ośmiotorową bieżnię oraz 7100 krzesełek na trybunach[4][5].

Obiektem na przestrzeni lat administrowały: Powiatowy Ośrodek Sportu, Turystyki i Wypoczynku (POSiW), Miejski Ośrodek Sportu, Turystyki i Wypoczynku (MOSTiW), Lubuskie Ośrodki Sportu, Turystyki i Wypoczynku „Lubusz Tourist”(LOSTiW), Lubuskie Przedsiębiorstwo Gospodarki Turystycznej „Lubtour”, Wojewódzki Ośrodek Sportu i Rekreacji (WOSiR), a od 1 maja 1982 roku Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji w Zielonej Górze[6][7].

W 1961 roku rozegrano tutaj finał, a w 1962 jeden z meczów finałowych[8] Pucharu Polski na szczeblu województwa zielonogórskiego z lat 1950–1975[9]. Kolejny finały odbywały się od 1966[10] do 1969 roku[11] i od 1971[12] do 1974 roku (ten z 1973 roku przyciągnął 5000 widzów)[13]. Od 1994[14] do 1998 roku finał Pucharu Polski na szczeblu województwa zielonogórskiego z lat 1975–1998[15], a w 2004 roku na szczeblu województwa lubuskiego[16].

2 czerwca 1965 roku rozegrano tu finał Pucharu Polski Górnik Zabrze–Czarni Żagań, podczas którego padł historyczny rekord frekwencji na stadionie – 20 tys. widzów[1].

W dniach 12–15 września 1968 roku obiekt był gospodarzem mistrzostw Polski seniorów w lekkoatletyce, które w pierwszym dniu zmagań przyciągnęły 6 tys. kibiców[17]. W 2010 roku na obiekcie rozegrano konkurencje lekkoatletyczne wchodzące w skład Ogólnopolskiej Olimpiady Młodzieży.

W sezonie 1973/1974 Lechia Zielona Góra, wtedy pod nazwą Zastal, rozgrywała tutaj mecze II ligi. W pierwszym meczu w tej lidze Niebiesko-Żółci zagrali z AKS Niwka Sosnowiec przy frekwencji ponad 7000 kibiców[18]. Dwie kolejki później, podczas meczu z GKS Katowice, zgromadziło się 8000 widzów[19]. Wysokie frekwencje zapewniały też mecze ze Starem Starachowice, BKS Stal Bielsko-Biała, Stalą Stalowa Wola i Spartą Zabrze – 7000[20][21][22][23], Piastem Gliwice i GKS Jastrzębie – 6000[24][25] oraz Metalem Kluczbork, Uranią Ruda Śląska i GKS Tychy – 5000[26][27][28]. Ponownie na zapleczu Ekstraklasy Lechiści grali tutaj od sezonu 1995/1996 do 1998/1999. Największe frekwencje osiągały mecze derbowe ze Stilonem Gorzów Wielkopolski – 5000 kibiców[29].

5 września 1984 roku Lechia rozegrała przy Sulechowskiej mecz z Lechem Poznań w ramach 1/16 finału Pucharu Polski. Gospodarze przegrali 0:4, jednak mecz zgromadził rekordową dla Lechii frekwencję – 10 tys. kibiców[30]. 16 kwietnia 1987 roku w 1/4 finału Pucharu Polski Lechiści pokonali tutaj ŁKS Łódź 2:1, mecz zgromadził 6 tys. widzów[31].

W marcu 2006 roku obiekt był jedną z aren (obok stadionu w Krośnie Odrzańskim) turnieju eliminacyjnego do Mistrzostw Europy 2006 U-17 w piłce nożnej. Reprezentacja Polski pokonała reprezentację Słowacji 4:1 i Szwajcarii 1:0, natomiast reprezentacja Szwajcarii pokonała Słowację 3:0 i zremisowała z Belgią 3:3[32]. W 2010 roku reprezentacja Polski rozegrała tutaj z reprezentacją Francji mecz towarzyski juniorów do lat 18. Wygrali goście 2:1, a mecz przyciągnął 3000 widzów[33]. W 2013 roku Polska pokonała tu Austrię 4:2 w meczu towarzyskim juniorów do lat 16[34].

Do 2012 roku stadion był domowym obiektem klubu Lechia Zielona Góra, następnie UKP Zielona Góra po wchłonięciu Lechii. Po fuzji UKP z KSF Zielona Góra w czerwcu 2015 roku powstał Falubaz Zielona Góra, który korzystał z obiektu do 2019 roku. Od 2019 roku ponownie występuje tutaj reaktywowana na bazie Falubazu Lechia Zielona Góra[35].

Jesienią 2021 roku ogłoszono plany budowy stadionu przy Sulechowskiej na 10 tys. miejsc z oświetleniem i podgrzewaną murawą[36].

Na początku 2023 roku na obiekcie zbudowano trybunę tymczasową o pojemności 1124 miejsc, która powstała specjalnie na mecz z Legią Warszawa w 1/4 finału Pucharu Polski[37].

28 lutego 2023 roku Lechia zagrała tutaj z Legią Warszawa w 1/4 finału Pucharu Polski. Mecz przyciągnął 5000 widzów[38].

Dolne boisko

edytuj

Obok stadionu lekkoatletyczno-piłkarskiego znajduje się treningowe boisko zwane „dolnym” lub „dołkiem”, na którym także rozgrywane są ligowe mecze Lechii Zielona Góra. Jesienią 2021 roku obiekt przeszedł przebudowę trybuny głównej, na której zamontowano 746 krzesełek[39], a w 2022 roku trybuna została zadaszona[40]. Łączna pojemność obiektu wynosi 1000 miejsc, a wymiary boiska to 105 na 70 metrów[41].

Mecze reprezentacji Polski

edytuj
Rodzaj spotkania Data spotkania Rywal Polski Frekwencja Wynik meczu Strzelcy bramek dla Polski
El. ME'06 juniorów U-17[32] 28 marca 2006   Słowacja b.d. 4:1 (3:0) Kamil Majkowski, Grzegorz Krychowiak, Maciej Rybus
El. ME'06 juniorów U-17[32] 30 marca 2006   Szwajcaria 2000 1:0 (0:0) Michał Janota
MT juniorów U-18[33] 5 maja 2010   Francja 3000 1:2 (0:1) André Dej
MT juniorów U-16[34] 10 września 2013   Austria 300 4:2 (2:1) Przemysław Mystkowski, Patryk Dziczek, Hubert Adamczyk

Mecze międzypaństwowe

edytuj
Rodzaj spotkania Data spotkania Rywale Frekwencja Wynik meczu
El. ME'06 juniorów U-17[32] 26 marca 2006   Szwajcaria–   Słowacja b.d. 3:0 (3:0)
El. ME'06 juniorów U-17[32] 28 marca 2006   Szwajcaria–   Belgia b.d. 3:3 (2:1)

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b Puchar Polski powędrował do Zabrza, „Gazeta Zielonogórska”, 3 czerwca 1965 [dostęp 2022-07-05].
  2. ↑ Mapa Zielonej Góry, „zgora.pl”, 2023 [dostęp 2023-03-01].
  3. ↑ Kalendarium [online], visitzielonagora.pl [dostęp 2022-07-05] (pol.).
  4. ↑ Historia powstania MOSiR [online], mosir.zielona-gora.pl [dostęp 2011-12-25] [zarchiwizowane z adresu 2011-10-15] (pol.).
  5. ↑ Stadion w Zielonej Górze [online], nastadiony.pl [dostęp 2011-12-25] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-23] (pol.).
  6. ↑ Informacje ogólne Lechia Zielona Góra. lechiazg.pl. [dostęp 2011-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-01)]. (pol.).
  7. ↑ Dane stadionu LECHIA Zielona Góra. lechia.zgora.pl. [dostęp 2011-12-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-28)]. (pol.).
  8. ↑ Slavia Ruda, Start Łódź i Polonia Bydgoszcz partnerami drużyn Zielonej Góry, „Gazeta Zielonogórska”, 8 listopada 1962 [dostęp 2020-12-17], Lechia Zielona Góra – Polonia Nowa Sól 5:4.
  9. ↑ Dziś finałowe mecze pucharowe, „Gazeta Zielonogórska”, 24 września 1963 [dostęp 2020-12-17], W edycji 1963/1964 odbyły się trzy mecze finałowe: Czarni Żagań – Promień Żary, Polonia Nowa Sól – Wiarus Krosno Odrzańskie i Warta Gorzów – Obra Babimost.
  10. ↑ Gazeta Zielonogórska : organ KW Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej R. XIV Nr 213 (8 września 1966). – Wyd. A – Zielonogórska Biblioteka Cyfrowa [online], zbc.uz.zgora.pl [dostęp 2020-12-18].
  11. ↑ Puchar Polski szczebla okręgowego dla piłkarzy Polonii, „Gazeta Zielonogórska”, 23 maja 1969 [dostęp 2020-12-19].
  12. ↑ Piłkarze Promienia najlepsi w Pucharze Polski, „Gazeta Zielonogórska”, 26 lipca 1971.
  13. ↑ R.M., W Pucharze Polski lepsza Pogoń, „Gazeta Zielonogórska”, 17 czerwca 1974.
  14. ↑ A. Faltyński, Puchar dla Lechii Polmozbyt, „Gazeta Lubuska”, 14 czerwca 1994 [dostęp 2020-09-13].
  15. ↑ Andrzej Faltyński, Puchar dla Pogoni, „Gazeta Lubuska”, 18 czerwca 1998 [dostęp 2020-09-13].
  16. ↑ Puchar Polski 2003/2004, grupa: Lubuski ZPN, „90minut.pl” [dostęp 2022-11-10].
  17. ↑ Przedolimpijska próba lekkoatletów w Zielonej Górze, „Gazeta Zielonogórska”, 13 września 1968 [dostęp 2022-07-05].
  18. ↑ Udana II-ligowa premiera w Zielonej Górze, „Gazeta Lubuska”, 13 sierpnia 1973 [dostęp 2022-07-05].
  19. ↑ Mimo porażki - brawa za dobrą postawę, „Gazeta Lubuska”, 23 sierpnia 1973 [dostęp 2022-07-05].
  20. ↑ Zastrzyk optymizmu w II lidze, „Gazeta Lubuska”, 17 września 1973 [dostęp 2022-10-15].
  21. ↑ Pełnia szczęścia była blisko, „Gazeta Lubuska”, 1 października 1973 [dostęp 2022-10-15].
  22. ↑ Po bezbarwnej grze, „Gazeta Lubuska”, 15 października 1973 [dostęp 2022-10-15].
  23. ↑ Zastal odczarował własne boisko, „Gazeta Lubuska”, 22 kwietnia 1974 [dostęp 2022-10-15].
  24. ↑ Podział punktów nie zadowolił zielonogórzan, „Gazeta Lubuska”, 8 kwietnia 1974 [dostęp 2022-10-15].
  25. ↑ Najwyższe zwycięstwo zielonogórzan w II lidze, „Gazeta Lubuska”, 2 maja 1974 [dostęp 2022-10-15].
  26. ↑ Mimo przygniatająej przewagi, „Gazeta Lubuska”, 29 października 1973 [dostęp 2022-10-15].
  27. ↑ Lider grupy południowej II ligi pokonany, „Gazeta Lubuska”, 19 listopada 1973 [dostęp 2022-10-15].
  28. ↑ Remisy czołówki w grupie południowej II ligi, „Gazeta Lubuska”, 25 marca 1974 [dostęp 2022-10-15].
  29. ↑ Zenek, nie wygłupiaj się!, „Gazeta Lubuska”, 10 czerwca 1996 [dostęp 2022-07-05].
  30. ↑ Sensacji nie było, ale..., „Gazeta Lubuska”, 6 września 1984 [dostęp 2022-07-05].
  31. ↑ Pamiętacie, jak pięknie grali piłkarze z Zielonej Góry? „Pękł" tu niejeden zespół z ekstraklasy, „zielonagora.naszemiasto.pl”, 22 października 2021 [dostęp 2022-07-05].
  32. ↑ a b c d e 90minut.pl: eME U-17: Polska 1-0 Szwajcaria. 30.03.2006. [dostęp 2022-11-02]. (pol.).
  33. ↑ a b 90minut.pl: U-18: Polska 1-2 Francja. 05.05.2010. [dostęp 2022-10-31]. (pol.).
  34. ↑ a b 90minut.pl: U-16: Polska 4-2 Austria. 10.09.2013. [dostęp 2022-10-31]. (pol.).
  35. ↑ KONTAKT, „lechia-zg.pl” [dostęp 2022-07-05].
  36. ↑ Jest plan, by niebawem ruszyła budowa stadionu piłkarskiego w Zielonej Górze, „zielonagora.naszemiasto.pl”, 10 listopada 2021 [dostęp 2022-07-05].
  37. ↑ Wybudowali całą trybunę na mecz z Legią. Szykuje się wielkie święto, „sport.pl”, 15 lutego 2023 [dostęp 2023-03-01].
  38. ↑ Fortuna Puchar Polski 2022/2023, „90minut.pl”, 2023 [dostęp 2023-03-10].
  39. ↑ Krzesełka już czekają na zamontowanie. Nowa trybuna na stadionie przy ul. Sulechowskiej w Zielonej Górze będzie gotowa lada dzień!, „Gazeta Lubuska”, 19 października 2021 [dostęp 2022-07-05].
  40. ↑ Kibicom Lechii Zielona Góra nie będzie już kapać na głowy. Na „dołku" wyrosło piękne zadaszenie, „zielonagora.naszemiasto.pl”, 30 grudnia 2022 [dostęp 2023-03-01].
  41. ↑ Dolne boisko, „MOSiR Zielona Góra” [dostęp 2022-07-05].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stadion_MOSiR_w_Zielonej_Górze&oldid=72198622”