Wikipedia

Stal Sanok

polski wielosekcyjny klub sportowy z siedzibą w Sanoku

Stal Sanok – polski wielosekcyjny klub sportowy z siedzibą w Sanoku.

Stal Sanok
Pełna nazwa

I. Zakładowy Klub Sportowy „Stal Sanok”
II. Miejski Klub Sportowy „Stal Sanok”

Data założenia

1946

Siedziba

Sanok

Adres

ul. Stróżowska

Sekcje

(historyczne)
piłka nożna (Stal Sanok),
hokej na lodzie (Stal Sanok),
piłka siatkowa,
boks,
lekkoatletyka,
tenis ziemny,
tenis stołowy,
gimnastyka sportowa,
narciarstwo

Multimedia w Wikimedia Commons

Historia

edytuj
Dotychczasowe nazwy
  • Klub Sportowy Wagon Sanok (1946-1949)
    • Klub Sportowy Zielgam Sanok (1947)
  • Związkowy Klub Sportowy Metalowców Wagon Sanok (1949)
  • Związkowy Klub Sportowy Stal Sanok (1949-1957)
  • Podhalanin Sanok (1957)
  • Robotniczy Klub Sportowy Sanoczanka (1957–1960)
  • Zakładowy Klub Sportowy Stal Sanok (1960–1997)
  • Miejski Klub Sportowy Stal Sanok (1997–2016)
Zobacz więcej w artykule Stal Sanok (piłka nożna), w sekcji Historia.

Sekcja piłki nożnej

edytuj
Osobny artykuł: Stal Sanok (piłka nożna).

Sekcja hokeja na lodzie

edytuj
Osobny artykuł: Stal Sanok (hokej na lodzie).

Do sezonu 1960/1961 (trwającego od stycznia 1961) przystąpił kontynuator działalności hokejowej Sanoczanki Sanok – Stal Sanok[1]. Sekcja hokejowa Stali była prowadzona do 1991. Wówczas powstał nowy, samodzielny klub Sanockie Towarzystwo Sportowe (STS) Sanok, a w maju tego roku ZKS Stal ostatecznie przekazał na jego rzecz swoją sekcję hokeja na lodzie, wraz z zawodnikami, trenerami, majątkiem, sprzętem itd.[2][3].

Inne sekcje sportowe

edytuj

W przeszłości w ramach klubu działały inny sekcje sportowe. Łącznie w okresie istnienia wielosekcyjnego klubu sportowego Stal działało 15 sekcji. Na początku 1973 Stal prowadziła pięć sekcji (bokserska i hokejowa jako dwie najważniejsze, oraz piłkarska, narciarska, lekkoatletyczna)[4]. W latach 1992–1993 nastąpiło przekształcenie ZKS Stal w klub jednosekcyjny (piłki nożnej). Byłe sekcje:

  • Sekcja bokserska[5], powstała w 1950 po rozwiązaniu Gwardii Sanok i działała do 1957. Reaktywowana w 1961. Bokserem Stali od 1956 do 1956 był Eugeniusz Cieliński, później przez 16 lat w Stali Rzeszów oraz trener w tym klubie[6]. Pięściarzem Stali Sanok był Ryszard Długosz, późniejszy zapaśnik, dwukrotny olimpijczyk[7][8]. W 1962 drużyna Stali zdobyła mistrzostwo klasy B[9]. Podczas rozegranego 4 listopada 1962 wyjazdowego meczu drużyny juniorskiej Stali ze Stalą Stalowa Wola o Puchar TRZZ, zakończonego przegraną sanoczan 2:18, zawodnik wagi lekkopółśredniej z Sanoka Aleksander Leśniak został znokautowany przez zawodnika rywali, Józefa Szado, po czym został przewieziony do szpitala gdzie zmarł[10][11][12][13][14] (według ustaleń prokuratury z Niska J. Szabo podczas zawodów występował mimo przekroczonego wieku juniorskiego[15]). Podczas Mistrzostw Polski 1967 pięściarz Stali, Edward Posadzki zdobył brązowy medal w wadze koguciej do 54 kg[16][17]. Przed 1973 wicemistrzem Polski juniorów został Stanisław Bednarz, który został powołany do kadry Polski, podobnie jak inni Stalowcy, Janusz Drąg i Antoni Rakoczy[4]. Dwukrotnym mistrzem Polski juniorów (1990, 1991) był Marian Podczaszy[18][19]. Pod koniec maja 1976 na płycie lodowiska Torsan w Sanoku został zorganizowany turniej bokserski z okazji jubileuszu 30-lecia istnienia sanockiego klubu, w którym zwyciężyła drużyna Stali, a innymi uczestnikami były zespoły Hutnik Kraków i Szombierek Bytom[20]. Drużyna Stali zdobywała Puchar OZB Lublin w grudniu 1976[21], we wrześniu 1979[22]. W maju 1982 pięściarze Stali zdobyli w Sanoku Puchar Autosanu zorganizowany z okazji jubileuszu 150-lecia fabryki[23]. W sezonie 1981/1982 pięściarze Stali zajęli piąte miejsce w III lidze i uzyskali awans do II ligi[24]. Drużyna występowała w II lidze 1982/1983, w której zajęła ostatnie 7. miejsce i została zdegradowana[25][26][27]. Trenerem w klubie był Tadeusz Nowakowski do kwietnia 1983[4][28][29][30], a następnie do 1984 Józef Sołdryka[31]. Mecze drużynowe Stali odbywały się w sali Sanockiego Domu Kultury[32] oraz w hali Sanockiej Fabryki Autobusów „Autosan”[33]. W 1991 ograniczona do drużyny młodzieżowej, działała do 1997, po czym sekcję przejął samodzielny Sanocki Klub Bokserski. Tradycje bokserskie kontynuował BUKS Ring MOSiR Sanok, do 2012[34].
  • Sekcja tenisa ziemnego i tenisa stołowego[35], założone w 1948. Po fuzji klubów, na początku maja 1959 Sanoczanka zajęła czwarte miejsce w finałach okręgu rzeszowskiego[36]. Od sezonu 1960/1961 Stal Sanok kontynuowała zespół Sanoczanki[37]. W 1964 Stal zdobyła mistrzostw okręgu rzeszowskiego zarówno wśród juniorów jak i seniorów[38]. Zawodnikami i instruktorami tenisowymi Stali byli Eugeniusz Czerepaniak i Stefan Tarapacki[39][40][41]. W 1972 obie sekcje usamodzielniły się jako Sanocki Klub Tenisowy (SKT).
  • Sekcja gimnastyczna, istniała w latach 1949-1956.
  • Sekcja piłki siatkowej, powstała w 1950, w 1960 przekazana do MKS Zryw, następnie reaktywowana w latach 70. i działająca jako MKS Stal. Trenerką od 1959 do 1974 była Wanda Lichnowska[42], w tym od 1984 drużyny seniorskiej w III lidze[43][44]. Z okazji 70-lecia PKOl na przełomie września i października 1989 Sanoczanka i Stal Sanok zorganizowały międzynarodowy turniej piłki siatkowej kobiet, w którym wygrał MKS Znicz Jarosław[45]. W sezonie 1992/1993 trenerami siatkarskiej drużyny Stali byli Wiesław Semeniuk i Stanisław Hadam, a zespół awansował do finału III-ligowych rozgrywek makroregionu Małopolska[46]. Działalność sekcji zawieszono w 1993. Sekcję przekazano wówczas nowemu klubowi Volleyball Club Sanok. Obecnie tradycje kontynuuje klub TSV Sanok.
  • Sekcja lekkoatletyczna[47], założona w 1951, istniała do 1975. Trenerem był Jerzy Lisowski[48].
  • Sekcja szachowa, w latach 1950-1957, reaktywowana w 1967, później działała w ramach Sanoczanki.
  • Sekcja narciarska. Założona w 1961, zawodnicy sekcji zdobywali medale mistrzostw okręgu, na początku 1978 ogłoszono zawieszenie działalności sekcji[49].

Zawodnicy sekcji sportowych Stali (w tym siatkarze, pięściarze) rozgrywali zawody w hali sportowej Zasadniczej Szkoły Zawodowej Sanockiej Fabryki Autobusów[50].

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Rozgrywki hokejowe okręgu rzeszowskiego. „Nowiny”, s. 6, Nr 4 z 4 stycznia 1961. 
  2. ↑ Bogdan Hućko. Sport. Hokeiści w nowym klubie. Powstało Sanockie Towarzystwo Sportowe. „Nowiny”, s. 2, Nr 112 z 12 czerwca 1991. 
  3. ↑ Baszak, Ząbkiewicz. 55 lat ↓, s. 62.
  4. ↑ a b c Hokej i boks wizytówką Sanoka. „Nowiny”, s. 2, Nr 13 z 14 stycznia 1973. 
  5. ↑ Struś. 30 lat Stali 1976 ↓, s. 53-56.
  6. ↑ Sport. Boks jest sportem męskim. „Nowiny”, s. 2, Nr 178 z 13-15 września 1991. 
  7. ↑ Jan Filipowicz. Sportowe Kariery. Sanok – Rzeszów – Dębica – ...Meksyk?. „Nowiny”, s. 5, Nr 19 z 24 stycznia 1966. 
  8. ↑ Andrzej Kosiorowski. Zapaśnik na 46 medali. „Nowiny-Stadion”, s. 8, Nr 1 z 2 stycznia 1984. 
  9. ↑ Boks. Stal Sanok mistrzem klasy B. „Nowiny-Stadion”, s. 2, Nr 24 z 11 czerwca 1962. 
  10. ↑ Boks – o Puchar TRZZ. Stal Stalowa Wola – Stal Sanok 18:2. „Nowiny-Stadion”. Nr 44, s. 2, 5 listopada 1962. 
  11. ↑ Tragiczna seria wypadków dotknęła sanocki sport. Śmiertelny nokaut na ringu w Stalowej Woli. „Nowiny”. Nr 264, s. 2, 6 listopada 1962. 
  12. ↑ Specjalna komisja PZB zbada przyczyny wypadku w Stalowej Woli. „Nowiny”. Nr 265, s. 2, 7 listopada 1962. 
  13. ↑ Komisja PZB zakończyła dochodzenia w sprawie Leśniaka. „Nowiny-Stadion”. Nr 45, s. 1-2, 12 listopada 1962. 
  14. ↑ Mirosław Azembski. Sportowe konfrontacje. Śmierć boksera. „Nowiny-Stadion”. Nr 45, s. 2, 12 listopada 1962. 
  15. ↑ Aktualności bokserskie. „Nowiny”. Nr 278, s. 2, 22 listopada 1962. 
  16. ↑ 38.Polish National Championships - Łódź - October 15-22 1967. amateur-boxing.strefa.ple. [dostęp 2017-05-12]. (ang.).
  17. ↑ Bałda. Sowa i bocian 2012 ↓, s. 157.
  18. ↑ 15.Polish Espoir (U-20) National Championships - Włocławek - March 1-4 1990. amateur-boxing.strefa.ple. [dostęp 2017-05-12]. (ang.).
  19. ↑ 16.Polish Espoir (U-20) National Championships - Konin - March 8-10 1991. amateur-boxing.strefa.ple. [dostęp 2017-05-12]. (ang.).
  20. ↑ Remanenty niedzieli. Jubileuszowy turniej bokserski w Sanoku. „Nowiny”, s. 2, Nr 124 z 1 czerwca 1976. 
  21. ↑ Sport. Puchar OZB Lublin dla pięściarzy Stali Sanok. „Nowiny”, s. 2, Nr 292 z 23 grudnia 19766. 
  22. ↑ Z różnych dyscyplin. Sukces pięściarzy Stali Sanok. „Nowiny-Stadion”, s. 1, Nr 37 z 1 października 1979. 
  23. ↑ Pięściarze Stali zdobyli Puchar „Autosanu”. „Nowiny-Stadion”, s. 1, Nr 18 z 10 maja 1982. 
  24. ↑ Marian Struś. Pięściarzy w II lidze. Do ośmiu razy sztuka!. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 2 (236), s. 7, 1-10 czerwca 1982. 
  25. ↑ Sport. Przed ligowym gongiem. Stal Sanok: niełatwa droga debiutanta. „Nowiny”, s. 4, Nr 197 z 4 października 1982. 
  26. ↑ Z różnych dyscyplin. Pięściarze Stali Sanok opuszczają drugą ligę. „Nowiny-Stadion”, s. 8, Nr 44 z 31 października – 1 listopada 1983. 
  27. ↑ Józef Ząbkiewicz. Po degradacji pięściarzy. Podnieść się z maty. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 32 (288), s. 7, 20-30 listopada 1983. 
  28. ↑ Marian Struś. Boks w agonii. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 12 (268), s. 7, 1-10 maja 1983. 
  29. ↑ Nowy trener pięściarzy Józef Sołdryk: Macie dobrą młodzież, ale cudów w krótkim czasie się nie zrobi. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 23 (270), s. 7, 20-31 sierpnia 1983. 
  30. ↑ Marian Struś. Dziękujemy Ci, Tadeuszu. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 29 (285), s. 7, 20-31 października 1983. 
  31. ↑ Marian Struś. Trenerzy na wagę złota. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 15 (306), s. 7, 20-30 maja 1984. 
  32. ↑ Marian Struś. „Czy wszystko jest w porządku?”. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 15, s. 8, 15-31 października 1974. 
  33. ↑ Sportowy rozkład jazdy. „Nowiny”, s. 2, Nr 125 z 3-5 czerwca 1977. 
  34. ↑ Mistrzowskie Walki Gibadły. Sekcja bokserska w Sanoku zawiesza działalność. esanok.pl, 2012. [dostęp 2017-05-12].
  35. ↑ Struś. 30 lat Stali 1976 ↓, s. 57-58.
  36. ↑ Pingpongiści Farmaka Rzeszów mistrzem okręgu. „Nowiny”. Nr 11, s. 6, 8 maja 1959. 
  37. ↑ Tenis stołowy. „Nowiny”, s. 6, Nr 28 z 2 lutego 1961. 
  38. ↑ Stal Sanok – podwójnym mistrzem. „Nowiny-Stadion”. Nr 25, s. 2, 23 czerwca 1963. 
  39. ↑ Zbigniew Dańczyszyn. Początki sportu w sanockiej „Nafcie”. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. Nr 4: Nafta, s. 75, 78, 2004. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X. 
  40. ↑ Ząbkiewicz. Sport i rekreacja 1995 ↓, s. 926.
  41. ↑ Tenisowe mistrzostwa seniorów w Stalowej Woli. „Nowiny”, s. 2, Nr 153 z 5 czerwca 1970. 
  42. ↑ Józef Ząbkiewicz. Ludzie sanockiego sportu. Wanda Lichnowska. „Tygodnik Sanocki”, s. 10, Nr 35 (147) z 2 września 1994. 
  43. ↑ Marian Struś. Dlaczego wybrałam ten fach?. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, Nr 8 (335) z 10-20 marca 1985. 
  44. ↑ Marian Struś. Rozwiali nadzieje. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 7, Nr 12 (339) z 20-30 kwietnia 1985. 
  45. ↑ Marek Pomykała. Siatkówka. „Nowiny-Stadion”, s. 8, Nr 40 z 2 października 1989. 
  46. ↑ Finaliści i ich trenerzy. „Nowiny”, s. 2, Nr 29 z 11 lutego 1993. 
  47. ↑ Struś. 30 lat Stali 1976 ↓, s. 58.
  48. ↑ Józef Ząbkiewicz. Ludzie sanockiego sportu. Jerzy Lisowski. „Tygodnik Sanocki”, s. 10, Nr 28 (149) z 15 lipca 1994. 
  49. ↑ Marian Struś. Zamiast nekrologu. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 6 (99), s. 9, 20-28 lutego 1978. 
  50. ↑ Bałda. Sowa i bocian 2012 ↓, s. 150.

Bibliografia

edytuj
  • Adam Baszak, Józef Ząbkiewicz: 55 lat klubu sportowego „Stal” Sanok 1946–2001. Sanok: Miejski Klub Sportowy „Stal” Sanok, 2001. ISBN 83-915504-0-0.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stal_Sanok&oldid=72295487”