Szeroka Góra
Szeroka Góra lub Szeroka (niem. Der breite Berg[2]) – najwyższy szczyt Gór Bardzkich. Wznosi się na wysokość 765 m n.p.m. Na szczycie znajduje się trwały znak geodezyjny świadczący o pomiarach dokonanych przez geodetów. Na szczyt prowadzi z Kłodzka żółty szlak przechodzący przez Kłodzką Górę i przełęcz pod Kłodzką Górą.
 Szeroka Góra, widok od strony północno-zachodniej ze szczytu wzniesienia Gajnik. | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
765[1] m n.p.m. |
Położenie na mapie Sudetów  | |
 50°27′13,19″N 16°45′30,45″E/50,453664 16,758458
| |
Szczyt należy do Korony Gór Dolnego Śląska.[3]
Położenie
edytujSzczyt znajduje się w Sudetach Środkowych, w południowo-wschodniej części Grzbietu Wschodniego Gór Bardzkich, na północny wschód od Kłodzkiej Góry[4]. Z Kłodzką Górą dzieli go przełęcz pod Kłodzką Górą będąca węzłem szlaków 
niebieskiego i 
żółtego[4]. Wznosi się około 5,3 km na południe od centrum Barda.
Charakterystyka
edytujWzniesienie o niewyraźnie zaznaczonym wierzchołku, wyrasta na północny wschód od Kłodzkiej Góry, w postaci małego, rozległego grzbietu o stromo opadających południowych i północnych zboczach[4]. Wznosi się w masywie Kłodzkiej Góry, na północny wschód od niej, jako słabo zaznaczona kulminacja, w rozległym krótkim ramieniu odchodzącym od Kłodzkiej Góry. Położenie góry, między Kłodzką Górą i wzniesieniem Jeleniec, oraz rozległy mało wyniesiony wierzchołek, czynią górę trudno rozpoznawalną w terenie.
Zbudowane z dolnokarbońskich szarogłazów i łupków struktury bardzkiej, na wschodnim podnóżu występują gornokarbońskie granitoidy i granodioryty masywu kłodzko-złotostockiego, tworzące także przebicie struktury bardzkiej[4]. Na północny zachód od szczytu pojawiają się niewielkie wkładki dewońskich szarogłazów i łupków.
Cały szczyt i zbocza porastają rozległe lasy głównie świerkowe i świerkowo-bukowe, z domieszką innych gatunków drzew liściastych[4]. Poniżej szczytu południowym, wschodnim i północnym zboczem przebiega leśna dróżka. Na wschód od szczytu położona jest miejscowość Laski.
Przypisy
edytuj- ↑ Geoportal 2 Szeroka [online], mapy.geoportal.gov.pl [dostęp 2017-11-26].
- ↑ Topographische Karte 1:25 000 (Meßtischblatt), Koenigshain 1937
- ↑ Korona Gór Dolnego Śląska - wspaniałe szczyty czekają na Ciebie [online], Korona Gór Dolnego Śląska - wspaniałe szczyty czekają na Ciebie [dostęp 2024-09-01] (pol.).
- ↑ a b c d e Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 12: Góry Bardzkie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, s. 222. ISBN 83-85773-04-5.
Bibliografia
edytuj- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 12: Góry Bardzkie. Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993, ISBN 83-85773-04-5.
- Góry Bardzkie, mapa w skali 1:40 000, Wydawnictwo „Plan”, Wrocław 2008, ISBN 978-83-61092-37-7.