Twarda Kopa
Twarda Kopa (2026 m) – niewybitne wzniesienie w północno-zachodniej grani Ciemniaka oddzielającej Dolinę Kościeliską od jej odnogi – Doliny Miętusiej w polskich Tatrach Zachodnich.
 Twarda Kopa – widok ze szczytu Ciemniaka | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
| Wysokość |
2026 m n.p.m. |
Położenie na mapie Karpat  | |
Położenie na mapie Tatr  | |
 49°14′04,5″N 19°54′01,2″E/49,234583 19,900333
| |
Znajduje się w podwierzchołkowej części tej grani zwanej Twardym Grzbietem i jest jego kulminacją. Od szczytu Ciemniaka oddziela ją płytka przełęcz Szerokie Siodło, znajdująca się ok. 80 m od Twardej Kopy. W przeciwnym, północno-zachodnim kierunku stok Twardej Kopy opada do Chudej Przełączki (1850 m)[1]. Od Twardej Kopy odchodzą trzy grzędy:
- we wschodnim kierunku grzęda podcięta stromymi ściankami nad Doliną Mułową – jej przedłużeniem jest północna morena Mułowego Kotła,
- w północnym kierunku bardzo niepozorna grzęda zakończona Kazalnicą Miętusią,
- w zachodnim kierunku ledwo rozróżnialna wypukłość, niżej przechodząca w wyraźną grań zakończoną Lodową Basztą[2].
Dawniej cała północno-wschodnia grań Ciemniaka wraz z Twardą Kopą była wypasana i wchodziła w skład Hali Upłaz[3]. Jej trawiasty, wschodni stok górale nazwali Twardym Upłazem, gdyż przykryty jest twardymi, granitowymi skałami, podczas gdy cała grań poniżej zbudowana jest z miękkich skał osadowych[4]. Na granitach rośnie typowy dla tego typu podłoża zespół roślinny – niska murawa z sitem skuciną, który już w połowie lata wybarwia stoki na czerwonawy kolor. Trawiaste są całe stoki Twardej Kopy, z wyjątkiem urwistych ścianek opadających do Lodowego Żlebu[2].
Twarda Kopa jest najwyższym szczytem w Tatrach Zachodnich położonym w całości w Polsce[5], ale ma jednak bardzo niewielką wybitność i dlatego zazwyczaj podaje się, że takim szczytem jest Wielki Giewont[6].
Szlaki turystyczne
edytuj
– czerwony szlak turystyczny z Cudakowej Polany w Dolinie Kościeliskiej przez polanę Upłaz i Twardy Grzbiet na Ciemniaka. Czas przejścia: 3:35 h, ↓ 2:30 h
– zielony ze schroniska na Hali Ornak, przez Doliną Tomanową, Czerwony Żleb i Chudą Przełączkę na Ciemniaka. Czas przejścia: 3.40 h, ↓ 2:40 h[7].
Przypisy
edytuj- ↑ Tatry polskie. Mapa turystyczna 1:20 000, Piwniczna: Agencja Wyd. „WiT” s.c., 2006, ISBN 83-89580-00-4.
- ↑ a b Władysław Cywiński, Czerwone Wierchy, część zachodnia, t. 3, Poronin: Wyd. Górskie, 1996, ISBN 83-7104-011-3.
- ↑ Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
- ↑ Józef Nyka, Tatry Polskie. Przewodnik, wyd. 13, Latchorzew: Wydawnictwo Trawers, 2003, ISBN 83-915859-1-3.
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna i lotnicza [online] [dostęp 2019-05-15].
- ↑ Władysław Cywiński, Tatry. Giewont, Poronin: Wyd. Górskie, 1994, ISBN 978-83-7104-002-3, OCLC 749766988.
- ↑ Tatry. Zakopane i okolice. Mapa w skali 1:27 000, Warszawa: ExpressMap Polska, 2005, ISBN 83-88112-35-X.