Wikipedia

WWE SmackDown

WWE SmackDown (również Friday Night SmackDown lub SmackDown) – program telewizyjny o tematyce wrestlingowej, emitowany na żywo co piątek na amerykańskiej stacji USA Network. Nazwa programu używana jest także w odniesieniu do brandu SmackDown, do którego przypisana jest część zawodników WWE. Pierwsza emisja SmackDown odbyła się 29 kwietnia 1999.

WWE SmackDown
WWE Friday Night SmackDown
Ilustracja
Logo SmackDown (od 2024)
Gatunek

program rozrywkowy, rozrywka sportowa, wrestling

Kraj produkcji

Stany Zjednoczone

Oryginalny język

Angielski

Twórcy
Główne role

Roster SmackDown

Muzyka tytułowa

„Neva Play” – Megan Thee Stallion ft. RM

Liczba odcinków

1309

Liczba serii

26

Produkcja
Reżyseria
Czas trwania odcinka

120 minut

Pierwsza emisja
Kraj oryginalnej emisji

Stany Zjednoczone

Data premiery

29 kwietnia 1999

Stacja telewizyjna

UPN (1999 – 2006)
The CW (2006 – 2008)
MyNetworkTV (2008 – 2010)
SyFy (2010 – 2015)
USA Network (2016 – 2019; 2024 – obecnie)
FOX (2019 – 2024)

Pierwsza emisja

29 kwietnia 1999

Lata emisji

Od 1999

Status

trwający

Format obrazu

4:3/16:9 480i (SDTV)
16:9 720p (HDTV)
16:9 1080i (HDTV)
Stereo
Dolby Digital 5.1

Chronologia
Powiązane
Strona internetowa

Do września 2005, SmackDown! było nadawane w czwartkowe noce; od września 2005 gale były nadawane w piątki[1]. W styczniu 2015, SmackDown zostało ponownie przeniesione na czwartki[2]. 19 lipca 2016, show przeniesiono na wtorkowe wieczory, zaczęto też nadawać je na żywo[3]. W latach 1999–2006, SmackDown! emitowane było na stacji UPN, w latach 2006–2008 na The CW[4], w 2008–2010 na MyNetworkTV[5], a w 2010–2015 – na SyFy. W latach 2016–2019 SmackDown LIVE było nadawane na USA Network[6]. W latach 2019–2024, WWE SmackDown było nadawane na FOX[7], zanim powróciło na USA Network od 2024 roku[8].

Od emisji pierwszego odcinka, WWE SmackDown produkowano w 162 różnych arenach w 147 miastach i w siedmiu różnych krajach (Stany Zjednoczone, Kanada, Wielka Brytania, Irak, Japonia, Włochy i Meksyk).

Historia

edytuj
 
Set SmackDown!, używany w latach 1999–2001.

Pierwotny format (1999–2002)

edytuj

W skład pierwotnego setu SmackDown! wchodził owalny Titantron (tzw. „Ovaltron”) i stage, które łatwo można było odróżnić od prostokątego setu Raw. Późniejsza produkcja pozwoliła na dodanie drugiego Ovaltronu; jeden z nich umieszczono po prawej, a drugi po lewej stronie stage’u. Nazwa programu wzięła się od catchphrase’u The Rocka – „Lay the smackdown”[9]. Sam Rock często nazywał SmackDown! „jego własnym programem”. W sierpniu 2001, show otrzymało nowe logo i set. 9 sierpnia, na ostatnim SmackDown! z owalnym setem, Rhyno wykonał Gore na Chrisie Jericho, rozbijając nim centralny ekran i część setu[10]. W następnym tygodniu, SmackDown! zaprezentowało nowy set: nad wejściem zawodników umieszczono pięść „rozbijającą” szkło.

Podział na brandy (2002–2005)

edytuj
Osobny artykuł: Podział WWE na brandy.
 
Tazz – komentator SmackDown w latach 2002–2006 i 2008–2009.

W 2002 roku, WWF postanowiło podzielić swoich zawodników na dwa brandy. Brandy miały otrzymać własne programy, gale, storyline’y i zarząd. Pierwszy „WWE Draft” odbył się na Raw, 25 marca 2002. Każdy wrestler WWF został przypisany do Raw lub SmackDown![11]. 5 maja 2002, WWF zmieniło nazwę federacji na World Wrestling Entertainment (WWE)[12].

Wrestlerzy mogli występować tylko na przypisanej tygodniówce, a jedynymi wyjątkami od tej zasady byli posiadacze WWE Undisputed Championship i Women’s Championship. W sierpniu 2002, WWE Undisputed Champion Brock Lesnar odmówił obrony tytułu na Raw, podpisując ekskluzywny kontrakt z brandem SmackDown[13]. Ponieważ WWE Undisputed Championship stało się ekskluzywne dla SmackDown!, straciło wyraz „undisputed” w nazwie. Niedługo później, WWE Women’s Championship i World Heavyweight Championship stały się ekskluzywne dla Raw. Co roku odbywał się nowy WWE Draft, podczas którego brandy wymieniały się zawodnikami.

Podczas Brand Lottery w 2005, WWE Champion John Cena został przeniesiony ze SmackDown do Raw, zaś World Heavyweight Champion Batista przeszedł z Raw do SmackDown[14].

Jesienią 2005, transmisja SmackDown została przeniesiona z czwartkowych wieczorów na piątki. Wkrótce zaczęto też używać nazwy „Friday Night SmackDown!”[1].

W styczniu 2006, Batista zrezygnował z World Heavyweight Championship z powodu kontuzji tricepsu. Generalny Menedżer SmackDown Theodore Long ogłosił Battle Royal o zawieszony tytuł. Walkę wygrał Kurt Angle, ówczesny członek brandu Raw[15]. Po zwycięstwie, Angle został przeniesiony do SmackDown.

9 czerwca 2006, komentator Tazz opuścił brand SmackDown i dołączył do ECW[16]. Do stołka komentatorskiego SmackDown dołączył JBL. JBL porzucił posadę komentatora w grudniu 2007[17]. Zastąpił go Jonathan Coachman. Rok później, WWE zwolniło Coachmana i zastąpiło go Mickiem Foleyem[18].

Zmiany kanałów telewizyjnych (2006–2010)

edytuj

The CW (2006–2008)

edytuj
 
Set SmackDown z pięścią nad wejściem, używany w latach 2001–2008.

22 września 2006, Friday Night SmackDown zadebiutowało na The CW.

16 października 2007 ogłoszono, że brandy SmackDown i ECW będą mogły zapożyczać swoich zawodników, przez co wrestlerzy ze SmackDown mogli pojawiać się na ECW i vice versa. Zaczęto też transmitować ECW na żywo z miejsc nagrań SmackDown[19][20].

W czerwcu 2008, Jim Ross stał się nowym komentatorem SmackDown, podczas gdy Michael Cole został przeniesiony na Raw. Podczas WWE Draft Lottery w 2008, CM Punk został przeniesiony na Raw, po czym zdobył World Heavyweight Championship, dotychczas należące do brandu SmackDown. WWE Champion, Triple H, został przeniesiony do niebieskiego brandu, zaś ECW Champion, Kane, trafił do brandu Raw[21][22]. Rok później, po kolejnym drafcie, WWE Championship powróciło na Raw, a World Heavyweight Championship – na SmackDown.

W sierpniu 2008, Tazz powrócił do stołku komentatorskiego SmackDown, lecz zrezygnował z posady kilka miesięcy później i został zastąpiony przez Todda Grishama[23][24]. Również w 2008, do SmackDown wprowadzono WWE Divas Championship, odpowiednik ekskluzywnego dla Raw Women’s Championship. Pierwszą posiadaczką tytułu została Michelle McCool[25].

MyNetworkTV (2008–2010)

edytuj

Friday Night SmackDown zadebiutowało na MyNetworkTV 3 października 2008. W specjalnym odcinku tygodniówki wzięli udział nie tylko wrestlerzy SmackDown, lecz również członkowie brandów Raw i ECW. SmackDown otrzymało też nowy motyw muzyczny[26].

Podczas WWE Draftu 2009, brandy Raw i SmackDown ponownie wymieniły się mistrzami. WWE Championship, WWE Divas Championship i WWE United States Championship stały się mistrzostwami ekskluzywnymi dla Raw, zaś World Heavyweight Championship, WWE Women’s Championship i WWE Intercontinental Championship stały się ekskluzywne dla SmackDown[27].

15 września 2009, WWE Home Video wydało DVD zatytułowane The Best of SmackDown 10th Anniversary. DVD zawierało kompilację najważniejszych momentów w dziesięcioletniej historii niebieskiej tygodniówki[28].

19 kwietnia 2010, erupcja wulkanu w Islandii spowodowała paraliż lotniczy w Europie, przez co przebywający w Irlandii Północnej wrestlerzy Raw zmuszeni byli pozostać w Europie. Aby Raw mogło się odbyć, wrestlerzy z brandu SmackDown „przejęli” Raw na jedną noc. Jedyne w historii federacji „Monday Night SmackDown” zaliczane jest do odcinków specjalnych Raw[29].

NBCUniversal (2010–2019)

edytuj

Syfy (2010–2015)

edytuj
 
John „Bradshaw” Layfield (JBL) – komentator SmackDown w latach 2006–2007, 2012–2015 i 2016–2017

12 kwietnia 2010 ogłoszono, że SmackDown zostanie przeniesione z MyNetworkTV na Syfy[30]. Pilotażowy, transmitowany na żywo odcinek SmackDown na Syfy odbył się 1 października 2010. Premiera SmackDown na Syfy była poprzedzona specjalnym „pre-game” show prowadzonym przez Michaela Cole’a. W lutym 2011, Booker T powrócił na SmackDown jako komentator, zastępując Matta Strikera[31].

30 sierpnia 2011, podczas specjalnego odcinka na żywo ogłoszono, że wrestlerzy z Raw będą mogli pojawiać się co tydzień na SmackDown i vice versa. Spowodowało to połączenie dwóch brandów i zniesienie podziału[32].

14 października 2011 na SmackDown (odcinek 635), WWE poinformowało, że tygodniówka stała się drugim najdłuższym pod względem ilości odcinków programem w historii amerykańskiej telewizji (tuż przed Monday Night Raw)[33]. 1 kwietnia 2012, na WrestleManii 28, John Laurinaitis stał się Generalnym Menedżerem Raw i SmackDown po tym, jak jego drużyna pokonała drużynę Teddy’ego Longa[34]. Jednakże 17 czerwca 2012 został on zwolniony przez Vince’a McMahona[35]. Jego posadę przejął Booker T[36]. Również w 2012, do stołka komentatorskiego dołączyli Josh Mathews i John Layfield. 18 stycznia 2013, SmackDown świętowało premierę 700. odcinka[37]. W lipcu 2013, rolę Bookera T przejęła Vickie Guerrero[38]; rok później została zwolniona przez The Authority (Triple H i Stephanie McMahon)[39]. 10 października 2014 odbył się specjalny odcinek SmackDown, celebrujący 15-lecie istnienia tygodniówki[40].

Powrót na czwartkowe noce (2015)
edytuj

6 listopada 2014, WWE ogłosiło przeniesienie SmackDown z piątków na czwartki[41]. Przesunięcie emisji gal na czwartki miało zachęcić młodszą widownię do oglądania Syfy, a także zachęcić reklamodawców do puszczania droższych reklam promujących własne produkty oraz filmy, czego zazwyczaj nie robi się w weekendy. Ostatnie SmackDown wyemitowane w piątek zebrało oglądalność 2.43 miliona widzów[42].

Po nadaniu finałowego Friday Night SmackDown, John „Bradshaw” Layfield opuścił tygodniówkę na rzecz komentowania Raw[43]. Jego miejsce zajął komentator Raw – Jerry Lawler[44]. Wkrótce do stołka komentatorskiego niebieskiej tygodniówki dołączył Byron Saxton[43]. W styczniu 2015, show otrzymało lowe logo i grafiki[45].

W 2015, Byron Saxton opuścił SmackDown na rzecz komentowania Raw wraz z Colem i Layfieldem, pozostawiając jedno wolne miejsce przy stołku komentatorskim. Sporadycznymi komentatorami niebieskiej tygodniówki stali się Tom Phillips, Jimmy Uso, Rich Brennan i Booker T.

USA Network (2016–2019)

edytuj

4 listopada 2015, WWE potwierdziło, że począwszy od 7 stycznia 2016, SmackDown będzie nadawane na USA Network[46]. W styczniu, dotychczas wolne miejsce komentatorskie zajął Mauro Ranallo, który stał się głównym komentatorem tygodniówki[47]. Booker T został zastąpiony przez Byrona Saxtona.

W maju 2016 ogłoszono przywrócenie podziału federacji na brandy z powodu silnego i licznego rosteru oraz ogłoszono, że SmackDown będzie transmitowane na żywo we wtorki. Zmiany miały obowiązywać od 19 lipca[48].

11 lipca, Vince McMahon powołał Shane’a na stanowisko komisarza tygodniówki SmackDown, zaś Stephanie – na stanowisko komisarza tygodniówki Raw[49]. 18 lipca, Mick Foley został wybrany przez Stephanie na stanowisko Generalnego Menedżera Raw, zaś Daniel Bryan został wyznaczonym przez Shane’a Generalnym Menedżerem SmackDown[50]. 19 lipca odbył się pierwszy od pięciu lat WWE Draft, w wyniku którego, do SmackDown przypisano 26 zawodników WWE[51].

Fox (2019–2024)

edytuj

26 czerwca 2018 roku, Fox ogłosił pięcioletnią umowę na emisję SmackDown w ramach umowy o wartości 205 milionów dolarów rocznie. SmackDown zadebiutowało 4 października 2019 roku, a jego pierwszym odcinkiem był specjalny odcinek z okazji 20. rocznicy. Odcinek ten oznaczał również powrót SmackDown na piątkowe noce i powrót programów WWE do Fox po raz pierwszy od czasu wyemitowania przez sieć 14 listopada 1992 odcinka Saturday Night’s Main Event[52]. Umowa pojawiła się, gdy poprzednia umowa WWE z USA Network na emisję zarówno SmackDown, jak i WWE Raw miała wygasnąć, a Fox coraz bardziej kładł nacisk na programy sportowe na żywo i rozrywkę nieskryptowaną w następstwie zbliżającej się sprzedaży swojego studia domowego dla Disney. Fox miał nadzieję, że przejmie Raw dla sieci Fox i SmackDown dla FS1[53]. Jednak w sytuacji konkurencyjnej licytacji NBCUniversal skoncentrowało swoje wysiłki na odnowieniu Raw, uwalniając Fox do ścigania SmackDown[54]. W szczególności Fox obiecał większą promocję SmackDown podczas programów sportowych, a także program studyjny zorientowany na WWE (WWE Backstage) na FS1[55].

Od 13 marca 2020 roku wszystkie gale z tour WWE zostały odwołane na czas nieokreślony z powodu pandemii COVID-19, a SmackDown, Raw i pay-per-view były transmitowane ze studia w WWE Performance Center w Orlando na Florydzie bez rozpoczynającej się publiczności tej nocy. W następnym odcinku gościnnym komentatorem był Triple H oraz prezentacja Elimination Chamber matchu o mistrzostwo SmackDown Tag Team z tytułowej gali pay-per-view w poprzednią niedzielę[56]. 17 sierpnia WWE ogłosiło, że SmackDown, Raw i pay-per-view zostaną przeniesione z Performance Center do „WWE ThunderDome” w Amway Center w Orlando, zaczynając od SmackDown z 21 sierpnia. Program był nadal nadawany za zamkniętymi drzwiami drzwi, ale z wirtualną publicznością i ulepszoną produkcją na arenie. WWE powróciło do hostingu i trasy zarówno dla brandów SmackDown, jak i Raw w czerwcu 2021 roku[57].

Od czasu przeprowadzki do Fox, SmackDown był czasami przenoszony do FS1 z powodu konfliktów z innymi programami Fox Sports nadawanymi w godzinach największej oglądalności, szczególnie po sezonie Major League Baseball[58]. W jednym przypadku w październiku 2019 roku w związku z World Series godzinna wersja odcinka została wyemitowana w stacji Fox w następną niedzielę po południu[59].

Powrót na USA Network (2024–obecnie)

edytuj

21 września 2023 roku ogłoszono, że SmackDown powróci do USA Network w październiku 2024 roku, po wygaśnięciu kontraktu WWE z Fox. Zgłoszono, że wartość umowy z NBCUniversal wyniesie 1,4 miliarda dolarów w ciągu pięciu lat, co oznacza wzrost w porównaniu z poprzednią umową. W ramach umowy WWE będzie produkować cztery programy specjalne dla NBC rocznie, chociaż nie określono, czy będą to programy o wrestlingu, czy inne treści (takie jak filmy dokumentalne)[8]. 9 maja 2024 roku USA Network ogłosiło za pośrednictwem X, że SmackDown zamiast tego przeniesie się do USA Network od 13 września, potwierdzając, że SmackDown pozostanie w piątki[60].

Produkcja

edytuj
 
Pierwsza wersja setu HD SmackDown, który był używany od 25 stycznia 2008 do 15 lipca 2011.

Przed wprowadzeniem cotygodniowych odcinków na żywo w lipcu 2016, WWE nagrywało odcinki SmackDown we wtorkowe wieczory; nagrany odcinek transmitowany był w czwartek tego samego tygodnia. Okazjonalnie, SmackDown nadawane było na żywo we wtorkowe noce.

W 2008, WWE przeszło na format HD, a WWE ujednoliciło styl stage’u wszystkich cotygodniowych programów, każda jednak prezentowała własne barwy. Po pierwszym odcinku HD, wykrzyknik z loga i nazwy tygodniówki został wycofany. 3 sierpnia 2012, show zaczęło korzystać z nowszej wersji uniwersalnego setu HD[61], bliźniaczo podobnego do setu Raw. Od 2014, wszystkie grafiki SmackDown prezentują nowe logo WWE, wprowadzone przy starcie WWE Network. W 2015, zwrócona do kamery strona apronu ringowego została zastąpiona panelem LEDowym. W 2015, WWE odświeżyło wygląd loga i grafik niebieskiej tygodniówki. W lipcu 2016, wraz z przejściem na transmisję na żywo, show zmieniło nazwę na SmackDown Live oraz otrzymało nowy set, logo, grafiki i motyw muzyczny[62]. Przez kolejne lata WWE zmieniało wygląd setu kilkukrotnie.

W latach 1999–2012, liny ringu SmackDown zazwyczaj były niebieskie (przez pewien czas w 2001 i 2002 były czarne). W 2012, niebieskie liny ringu zostały zastąpione białymi. Po drugim podziale brandów w 2016, WWE przywróciło niebieskie liny ringowi SmackDown. Od 2012 do 2015, przez cały miesiąc październik kolor lin tygodniówek WWE zmieniany był na różowy. Zmiana koloru symbolizowała współpracę federacji z Susan G. Komen for the Cure – organizacją charytatywną pomagającą chorującym na raka piersi.

Ze względu na pandemię COVID-19 wszystkie programy WWE zawiesiły występy koncertowe od połowy marca 2020 roku do połowy lipca 2021 roku. Wszystkie transmisje SmackDown były kręcone za zamkniętymi drzwiami bez udziału widzów, początkowo z WWE Performance Center w Orlando, wcześniej powrót do scenerii areny z zamkniętym planem znanym jako „ThunderDome” – który obejmował produkcję na większą skalę, bardziej nawiązującą do występów objazdowych, ale z wirtualną publicznością wyświetlaną na trybunie zbudowanej z tablic wideo[63]. Wraz z powrotem do występów na żywo w lipcu 2021 roku, zarówno na SmackDown, jak i Raw, przyjęto nową uniwersalną scenę z ekranem LED o wysokiej rozdzielczości i coraz większym wykorzystaniem grafiki rzeczywistości rozszerzonej w produkcji telewizyjnej[57]. We wrześniu 2021 roku ringowe zmieniły kolor z niebieskiego na biały, co znalazło również odzwierciedlenie na Raw. 22 listopada roku wprowadzono zaktualizowaną wersję logo 2019 wraz z nową grafiką. Piosenka przewodnia została zmieniona na „Are You Ready?” przez AC/DC, która pozostała piosenką przewodnią do 21 października 2022 roku, kiedy to została zmieniona na „Nobody Better Than Me” przez def rebel, artystę stojącego za wkładem muzycznym WWE do jego programu, który jest wykonywany przez Supreme Madness.

Wraz z powrotem SmackDown na USA Network, zmieniło się logo programu oraz piosenka przewodnia, którą zostało „Neva Play” autorstwa Megan Thee Stallion oraz RM.

Motywy muzyczne

edytuj
Nazwa piosenki Autor/Zespół Data używania Odn.
„Everybody on the Ground” Jim Johnston 29 kwietnia 1999 – 9 sierpnia 2001 [64]
„The Beautiful People” Marilyn Manson 16 sierpnia 2001 – 15 maja 2003 [64]
„I Want It All” Jim Johnston 22 maja 2003 – 16 września 2004 [64]
„Rise Up”[a] Drowning Pool 30 września 2004 – 26 września 2008 [64][65]
„If You Rock Like Me” Jim Johnston 3 października 2008 – 25 września 2009 [64]
„Let It Roll” Divide the Day 2 października 2009 – 24 września 2010 [64]
„Know Your Enemy” Green Day 1 października 2010 – 19 października 2012 [64]
„Born 2 Run” 7Lions 26 października 2012 – 4 kwietnia 2014 [64]
„This Life” CFO$ 4 kwietnia 2014 – 9 stycznia 2015; ta wersja piosenki z Dylanem Owenem została wykorzystana jako przerywnik. [64]
„Centuries” Fall Out Boy 10 października 2014 (tylko użyta podczas 15. rocznicy SmackDown) [66][67][68]
„Black and Blue” CFO$ 15 stycznia 2015 – 12 lipca 2016 [69]
„Take a Chance” CFO$ 26 lipca 2016 – 27 września 2019 [70]
„Victorious” Panic! at the Disco 16 października 2018 (tylko użyta podczas tysięcznego odcinka SmackDown)
„Are You Ready?” AC/DC 4 października 2019 – 21 października 2022 [71]
„Prime Time Open” Jim Johnston 7 maja 2021 (tylko użyta podczas Throwback SmackDown!)
„Nobody Better Than Me” def rebel ft. Supreme Madness 28 października 2022 – 6 września 2024 [72]
„Red” Hardy ft. Morgan Wallen 8 grudnia 2023 (tylko użyta podczas Tribute to the Troops 2023) [73]
„Neva Play”[b] Megan Thee Stallion ft. RM 13 września 2024 – obecnie [74]
Uwagi
  1. ↑ Pierwsza wersja była wersją instrumentalną skomponowaną przez Jima Johnstona i została użyta dopiero 23 września 2004 roku z okazji 5. rocznicy SmackDown. Inna wersja została wykonana przez Ryana McCombsa zatytułowana „Rise Up 2006” i była używana od 24 marca 2006 roku.
  2. ↑ Pogrubione tytuły piosenek są obecnie używane jako motyw otwierający.

Specjalne odcinki

edytuj
Osobny artykuł: Lista specjalnych odcinków WWE SmackDown.

Przez całą historię istnienia SmackDown, sporadycznie emitowano odcinki specjalne. Niektóre są odcinkami poświęconymi niedawno zmarłym wrestlerom lub zawodnikom, którzy odeszli na emeryturę, inne zaś są celebracjami rocznic lub osiągnięć programu.

Osobistości telewizyjne

edytuj
Osobny artykuł: Lista postaci telewizyjnych WWE SmackDown.

Show ma przypisane do siebie osobistości telewizyjne: wrestlerów, wrestlerki, konferansjerów, komentatorów, czy władze tygodniówki. Na SmackDown odbywają się też prowadzone przez członków rosteru stałe segmenty (talk-showy, wyzwania, czy prezentacje winiet).

Mistrzowie

edytuj
Osobny artykuł: Lista obecnych mistrzów w WWE.

Podobnie jak podczas pierwszego podziału na brandy, obecnie na SmackDown pojawiają się jedynie posiadacze mistrzostw przypisanych do tygodniówki (WWE Championship, WWE Universal Championship, WWE Women’s Championship, WWE United States Championship, WWE Women’s United States Championship i WWE Tag Team Championship).

Mistrzostwo Obecny mistrz(owie) Panowanie Data zdobycia Dni Miejsce Dodatkowe informacje
Undisputed WWE Championship
(WWE i Universal Championship) 		  Cody Rhodes 1 2024-04-07 7 kwietnia 2024(dts) 220 Filadelfia, Pensylwania Pokonał poprzedniego mistrza Romana Reignsa w Bloodline Rules matchu podczas drugiej nocy WrestleManii XL[75][76].
WWE Women’s Championship   Nia Jax 2 2024-08-03 3 sierpnia 2024(dts) 102 Cleveland, Ohio Pokonała poprzednią mistrzynię Bayley na SummerSlam[77].
WWE United States Championship   LA Knight 1 2024-08-03 3 sierpnia 2024(dts) 102 Cleveland, Ohio Pokonał poprzedniego mistrza Logana Paula na SummerSlam[78].
WWE Women’s United States Championship TBD TBD TBD TBD TBD TBD Zaprezentowano na SmackDown 8 listopada 2024 roku.
WWE Tag Team Championship   Motor City Machine Guns
(Alex Shelley i Chris Sabin) 		1 2024-10-25 25 października 2024(dts) 19 Brooklyn, Nowy Jork Pokonali poprzednich mistrzów The Bloodline (Tama Tongę i Tonga Loę)[79].
WWE Women’s Tag Team Championship  
  		Jade Cargill i Bianca Belair
‡ 		1 2024-08-31 31 sierpnia 2024(dts) 74 Berlin, Niemcy Pokonały poprzednie mistrzynie The Unholy Union (Albę Fyre i Islę Dawn) na Bash in Berlin[80].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. ↑ a b WWE’s New Friday Night SmackDown! Aims to Change Friday Night Viewing Hab ... [online], corporate.wwe.com [dostęp 2016-08-18] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-18].
  2. ↑ Marc Graser, WWE, Syfy to Move ‘SmackDown’ to Thursday Night in January (EXCLUSIVE) [online], 6 listopada 2014 [dostęp 2016-08-18] (ang.).
  3. ↑ SmackDown shakeup: New night and new rosters for New Era [online] [dostęp 2016-08-18].
  4. ↑ CW, ‘SmackDown’ part ways [online], 2 maja 2008 [dostęp 2016-08-18] [zarchiwizowane z adresu 2008-05-02].
  5. ↑ WWE’s ‘Smackdown’ moving to Syfy [online], LA Times Blogs – Company Town, 12 kwietnia 2010 [dostęp 2016-08-18] (ang.).
  6. ↑ ‘WWE SmackDown’ Moves to USA Network in 2016 [online], TV By The Numbers by zap2it.com, 7 kwietnia 2015 [dostęp 2016-08-18] [zarchiwizowane z adresu 2016-09-13].
  7. ↑ ‘WWE SmackDown’ Moves to FOX in 2019 [online], WrestleTalk.com, 6 lutego 2019 [dostęp 2019-10-04].
  8. ↑ a b Joe Otterson: WWE’s ‘Smackdown’ to Move From Fox to USA Network in New Rights Deal. [w:] Variety [on-line]. [dostęp 2023-09-21].
  9. ↑ The epic history of WWE [online] [dostęp 2016-08-18].
  10. ↑ James Plecinoga, WWF Smackdown--August 9, 2001 [online], www.pwwew.net [dostęp 2016-08-18].
  11. ↑ WWE Flashback: The First WWE Draft – Downtown with Darsie [online], Camel Clutch Blog [dostęp 2016-07-28].
  12. ↑ PWTorch.com – MAY 5 IN HISTORY: WWF becomes WWE 12 years ago today [online], pwtorch.com [dostęp 2016-07-28].
  13. ↑ Brock Lesnar [online] [dostęp 2016-07-28].
  14. ↑ 2005 WWE Draft Lottery [online] [dostęp 2016-08-18].
  15. ↑ 8 Times Major WWE Champions Were Forced To Vacate Titles [online], 17 maja 2014 [dostęp 2016-08-18].
  16. ↑ PWTorch.com – 6/9 Smackdown Express with Mike Roe: Tazz leaves, Vito cross-dresses, and more! [online], pwtorch.com [dostęp 2016-08-18].
  17. ↑ More On JBL’s In-Ring Return, Backstage News On Chavo’s Return, More – WrestlingInc.com [online] [dostęp 2016-08-18].
  18. ↑ Where Are They Now?: Jonathan Coachman [online] [dostęp 2016-08-18].
  19. ↑ Partnership Forming? [online], WWE, 16 października 2007 [dostęp 2007-10-25].
  20. ↑ Setting the night on fire, [w:] ECW results [online], WWE [dostęp 2007-10-25].
  21. ↑ WWE RAW 2008 06 23 – Online World of Wrestling [online], www.onlineworldofwrestling.com [dostęp 2016-07-28] [zarchiwizowane z adresu 2013-02-12].
  22. ↑ Full 2008 WWE Draft Results Inside Here, More – Wrestlezone [online], 23 czerwca 2008 [dostęp 2016-08-18] (ang.).
  23. ↑ Taz issues his first statement since leaving WWE, says he won’t return to the ring [online], www.prowrestling.net [dostęp 2016-08-18].
  24. ↑ For The Record 5.10.09: Smackdown’s Announce Team, „411MANIA”, 411mania.com [dostęp 2016-08-18].
  25. ↑ Michelle McCool def. Natalya to win Divas Championship [online] [dostęp 2016-08-18].
  26. ↑ Mike Tedesco, Smackdown Results – 10/3/08 – Green Bay, WI [online], 3 października 2008.
  27. ↑ WWE RAW Results – April 13, 2009 (DRAFT SPECIAL) – Wrestlezone [online], 13 kwietnia 2009 [dostęp 2016-08-18] (ang.).
  28. ↑ COMPLETE MATCH LISTING, DETAILS FOR WWE BEST OF SMACKDOWN -10th ANNIVERSARY DVD, AVAILABLE FOR PRE-ORDER NOW IN PWINSIDER SUPERSTORE [online], www.pwinsider.com [dostęp 2016-08-18].
  29. ↑ WWE Raw Results – April 19th, 2010 – Wrestlezone [online], 19 kwietnia 2010 [dostęp 2016-08-18] (ang.).
  30. ↑ Brian Stelter. WWE’s „SmackDown” Is Moving to Cable TV. „New York Times”, 2010-03-13. [dostęp 2010-03-14]. 
  31. ↑ Philip Kreikenbohm, Commentary Career « Booker T « Wrestlers Database « CAGEMATCH – The Internet Wrestling Database [online], www.cagematch.net [dostęp 2016-08-18].
  32. ↑ Paul Nemer, Smackdown Results – 8/30/11 – Wrestling News and Results, WWE News, TNA News, ROH News [online], 31 sierpnia 2011 [dostęp 2016-08-18] (ang.).
  33. ↑ SmackDown: October 14, 2011 [online] [dostęp 2016-08-18].
  34. ↑ Team Johnny def. Team Teddy [online] [dostęp 2016-08-18].
  35. ↑ John Cena def. Big Show in a Steel Cage Match [online] [dostęp 2016-08-18].
  36. ↑ Mr. McMahon names Booker T the new SmackDown General Manager [online] [dostęp 2016-08-18].
  37. ↑ SmackDown: January 18, 2013 [online] [dostęp 2016-08-18].
  38. ↑ Vickie Guerrero rehired as SmackDown General Manager: photos [online] [dostęp 2016-08-18].
  39. ↑ Baltimore Sun, Vickie Guerrero ‘fired’ on Monday Night Raw [online] [dostęp 2016-08-18].
  40. ↑ 10/10 WWE Smackdown 15th Anniversary Results [online], 10 października 2014 [dostęp 2016-08-18] (ang.).
  41. ↑ SmackDown moved to Thursday night, [w:] WWE [online], 6 listopada 2014 [dostęp 2014-11-06].
  42. ↑ Amanda Kondolojy, Friday Cable Ratings: ‘Gold Rush’ Tops Night + ‘Alaskan Bush People’, NBA Basketball, ‘Friday Night Smackdown’ & More, [w:] TV by the Numbers [online], 12 stycznia 2015 [dostęp 2015-01-13] [zarchiwizowane z adresu 2015-01-13].
  43. ↑ a b New announce teams revealed for Raw and SmackDown, [w:] WWE.com [online], WWE, 8 stycznia 2015 [dostęp 2015-10-22] [zarchiwizowane z adresu 2015-01-11].
  44. ↑ Marc Middleton, Jerry Lawler Comments On Commentary Change, Tonight’s WWE Tapings, Rumble Promo, Birthdays, [w:] Wrestling Inc. [online], 13 stycznia 2015 [dostęp 2015-01-15].
  45. ↑ Ratish Menon, WWE SmackDown Results – 1/15/2015, [w:] Sportskeeda [online] [dostęp 2015-01-20].
  46. ↑ Eric Lynch, WWE SmackDown To Premiere On USA Network In January, [w:] 24Wrestling.com [online], 4 listopada 2015 [dostęp 2015-11-04].
  47. ↑ Mauro Ranallo joins WWE as the new voice of SmackDown, [w:] WWE [online], 14 grudnia 2015 [dostęp 2015-12-17].
  48. ↑ WWE Officially Announce Brand Split – SmackDown Going Live [online], 25 maja 2016 [dostęp 2016-08-18].
  49. ↑ 7/11 WWE Raw Results – CALDWELL’S Complete TV Report - [online], 12 lipca 2016 [dostęp 2016-07-20] (ang.).
  50. ↑ 7/18 WWE Raw Results – CALDWELL’S Complete Live TV Report - [online], 19 lipca 2016 [dostęp 2016-07-20] (ang.).
  51. ↑ Get complete 2016 WWE Draft results here [online] [dostęp 2016-07-20].
  52. ↑ Fox and WWE Close Five-Year Deal to Bring ‘SmackDown’ to Network. The Hollywood Reporter, 2018-06-26. [dostęp 2018-06-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-11-02)].
  53. ↑ Raw Deal: Fox could put ‘WWE Raw’ on broadcast TV. Sporting News, 2018-03-07. [zarchiwizowane z tego adresu].
  54. ↑ WWE ‘Smackdown’ Up for Grabs as NBCUniversal Moves to Pin Down ‘Raw’. The Hollywood Reporter, 2018-05-16. [zarchiwizowane z tego adresu].
  55. ↑ How Fox Bodyslammed Rivals to Win WWE Rights. The Hollywood Reporter, 2018-05-30. [zarchiwizowane z tego adresu].
  56. ↑ WWE Moves ‘SmackDown Live’ to Orlando Performance Center With No Live Audience Due to Coronavirus. variety.com, 2020-03-12.
  57. ↑ a b WWE Returns to the Road With 25-City Tour, Adds AR Steadicam and High-Res LED Screen [online], www.sportsvideo.org [dostęp 2021-07-16].
  58. ↑ WWE SmackDown airing on FS1 next week due to college football. f4wonline.com, 2020-12-11.
  59. ↑ Fox Is Messing With Smackdown’s Schedule This Weekend. uproxx.com, 2019-10-24.
  60. ↑ Joseph Currier: WWE SmackDown moving back to USA Network earlier than expected. [w:] Variety [on-line]. [dostęp 2024-05-09].
  61. ↑ WWE Goes HD [online], WWE [dostęp 2016-04-27] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-08].
  62. ↑ WWE Smackdown Live Results – July 26, 2016 [online] [dostęp 2016-08-18] (ang.).
  63. ↑ WWE Virtual Fan [online], wwethunderdome.com [dostęp 2020-10-31].
  64. ↑ a b c d e f g h i Lucas Murrin, WWE Editorial: The Music History Of Smackdown Theme Songs, [w:] wrestlingnewsdepot.com [online], 10 października 2014 [dostęp 2015-04-12] [zarchiwizowane z adresu 2015-04-12].
  65. ↑ David Jeffries, WWE ThemeAddict: The Music, Vol. 6 – Original Soundtrack, [w:] AllMusic [online], Rovi Corporation [dostęp 2015-09-25].
  66. ↑ Eric Arrington, Former WWE Stars Returning on SmackDown?, Tonight’s Tapings, Theme Song, [w:] dailywrestlingnews.com [online], 7 października 2014 [dostęp 2015-04-12] [zarchiwizowane z adresu 2014-11-14].
  67. ↑ Marc Middleton, News For Tonight’s WWE SmackDown 15th Anniversary Tapings, Returns Tonight?, Theme, [w:] wrestlinginc.com [online], 7 października 2014 [dostęp 2015-04-12].
  68. ↑ SONG OF THE WEEK, [w:] today.fm [online], 13 października 2014 [dostęp 2015-04-12].
  69. ↑ Black and Blue [online], iTunes [dostęp 2015-04-12].
  70. ↑ Marc Middleton, New WWE SmackDown Intro Video And Theme Song, Charly Caruso Working SmackDown, Pre-show Video [online], wrestlinginc.com, 26 lipca 2016 [dostęp 2016-08-18].
  71. ↑ WWE, New era of SmackDown begins on FOX: SmackDown, Oct. 4, 2019 [online], www.youtube.com/user/WWEFanNation/videos, 4 października 2019 [dostęp 2019-10-04].
  72. ↑ WWE Music, WWE Smackdown – Nobody Better Than Me (Program Theme) [online], WWE Music - YouTube, 16 grudnia 2022 [dostęp 2022-12-16].
  73. ↑ WWE, “red (feat. Morgan Wallen)” by HARDY is an Official Theme Song of tonight’s Tribute to the Troops edition of #SmackDown. [online], WWE - Facebook, 8 grudnia 2023 [dostęp 2023-12-08].
  74. ↑ Samantha Schipman, WWE SmackDown Gets New Intro, Megan Thee Stallion Theme Song To Kick Off USA Return [online], wrestlinginc.com, 13 września 2024 [dostęp 2024-09-13].
  75. ↑ WWE Championship [online], WWE [dostęp 2020-09-03] (ang.).
  76. ↑ Universal Championship [online], WWE [dostęp 2020-09-03] (ang.).
  77. ↑ WWE Women’s Championship [online], WWE [dostęp 2020-09-03] (ang.).
  78. ↑ United States Championship [online], WWE [dostęp 2020-09-03] (ang.).
  79. ↑ WWE Tag Team Championship [online], WWE [dostęp 2020-04-06] (ang.).
  80. ↑ WWE Women’s Tag Team Championship [online], WWE [dostęp 2020-10-26] (ang.).

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=WWE_SmackDown&oldid=75199501”