Wojciech Górski (pedagog)
Wojciech Górski (ur. 23 kwietnia 1849 w Lekarcicach, zm. 11 lutego 1935 w Warszawie) – polski pedagog, założyciel szkoły średniej w Warszawie oraz szkoły podstawowej w Pamiątce.
.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
23 kwietnia 1849 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
11 lutego 1935 |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie |
nauczyciel, pedagog |
| Narodowość |
polska |
| Małżeństwo |
Aniela |
| Dzieci |
Maria |
| Odznaczenia | |
| |
Życiorys
edytujSyn Leonarda Antoniego i Marii Magdaleny z Burskich. W 1867 zdał z odznaczeniem egzamin dojrzałości I Gimnazjum na Nowolipkach[1]. W tym roku podjął studia w Szkole Głównej (od 1869 Cesarski Uniwersytet Warszawski) na kierunku matematycznym na wydziale fizyko-matematycznym[2]
W 1877 założył w Warszawie cztero-, a potem sześcioklasową szkołę realną. W 1883 szkoła została przeniesiona do budynku przy ulicy Hortensji 2, gdzie działała do 1939. W 1905 szkoła została przekształcona w ośmioklasowe gimnazjum filologiczne, późniejsze Gimnazjum im. Wojciecha Górskiego. Od 1927 szkoła działała na prawach fundacji. W szkole wprowadził system semestralny – promocje odbywały się dwa razy w roku. Do grona nauczycielskiego należeli m.in.: Roman Ingarden, Stanisław Szober, Witold Doroszewski, Norbert Barlicki i in.
Ogłosił wiele prac z zakresu pedagogiki. W 1928 ufundował i wyposażył pięcioklasową szkołę eksperymentalną we wsi Pamiątka k. Tarczyna (obecnie Zespół Szkół im. Wojciecha Górskiego w Pamiątce).
Jego żoną była Aniela z domu Skrzypińska[3][4]. Mieli córkę Marię (zm. 1930)[5].
Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie[6] (kwatera 67-5-21)[7].
Ordery i odznaczenia
edytuj- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (30 kwietnia 1927)[8]
Upamiętnienie
edytujNa przełomie 1936/1937 przemianowano ulicę Hortensji na ulicę Wojciecha Górskiego[9][10]. Byli wychowankowie gimnazjum utworzyli Fundację Wojciecha i Anieli małż. Górskich[11]. Po upadku powstania warszawskiego budynek uległ całkowitemu zniszczeniu. Po wojnie szkoła działała krótko przy ul. Emilii Plater, od 1947 w budynku przy ul. Smolnej (obecne Liceum im. Zamoyskiego). W 1957 jego miejscu postawiono popiersie pedagoga, które pierwotnie w 1937 ustanowiono w gmachu szkoły[12].
Przypisy
edytuj- ↑ Edmund Jankowski: Ze wspomnień o Wojciechu Górskim. W: Jednodniówka jubileuszowa 1877–1937, 1912–1937. Warszawa: 1937, s. 15.
- ↑ Edmund Jankowski: Ze wspomnień o Wojciechu Górskim. W: Jednodniówka jubileuszowa 1877–1937, 1912–1937. Warszawa: 1937, s. 16.
- ↑ Edmund Jankowski: Ze wspomnień o Wojciechu Górskim. W: Jednodniówka jubileuszowa 1877–1937, 1912–1937. Warszawa: 1937, s. 17.
- ↑ Zygmunt Denter: Z przeszłości szkoły. W: Jednodniówka jubileuszowa 1877–1937, 1912–1937. Warszawa: 1937, s. 39.
- ↑ Zygmunt Denter: Z przeszłości szkoły. W: Jednodniówka jubileuszowa 1877–1937, 1912–1937. Warszawa: 1937, s. 40.
- ↑ Jednodniówka jubileuszowa 1877–1937, 1912–1937. Warszawa: 1937, s. 47.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: JERZY GÓRSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-11-05].
- ↑ M.P. z 1927 r. nr 100, poz. 245 „za długoletnią pracę na polu nauczania i wychowania młodzieży polskiej i opiekę nad uczniem żołnierzem w czasie najazdu bolszewickiego”.
- ↑ Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1936. Warszawa: Ministerstwo Spraw Zagranicznych, 1936, s. 270, 273.
- ↑ Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1937. Warszawa: Ministerstwo Spraw Zagranicznych, 1937, s. 279, 282.
- ↑ Feliks Chmielewski: Towarzystwo Byłych Wychowanków w Polsce niepodległej. W: Jednodniówka jubileuszowa 1877–1937, 1912–1937. Warszawa: 1937, s. 46.
- ↑ Popiersie Wojciecha Górskiego. polskaniezwykla.pl. [dostęp 2015-05-17].
Bibliografia
edytuj- Górski W., Wspomnienia, Sześćdziesiąt lat pracy na niwie pedagogicznej Warszawa 1937, Nakładem Fundacji W. i A. Górskich i rodziny.
- Wielka Encyklopedia Powszechna PWN, t. 4, Warszawa 1964, s. 367–368.
Linki zewnętrzne
edytuj- Wojciech Górski – dzieła w bibliotece Polona