Zakład Karny w Rawiczu

Zakład Karny w Rawiczuzakład karny typu zamkniętego w Rawiczu przeznaczony dla skazanych dorosłych odbywających karę pozbawienia wolności po raz pierwszy.

Zakład Karny w Rawiczu[1]
Ilustracja
Plan więzienia o progresywnym systemie odbywania kary w Rawiczu (1937)
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Miejscowość

Rawicz

Adres

ul. 17 stycznia 28
63-900 Rawicz

Rodzaj

zakład karny

Jednostka nadrzędna

OISW Poznań

Przeznaczenie

zamknięty, przeznaczony dla skazanych mężczyzn odbywających karę pozbawienia wolności po raz pierwszy

Kierownictwo jednostki

ppłk Jarosław Dworecki

Pojemność

841

Data powstania

1819

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Zakład Karny w Rawiczu”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Zakład Karny w Rawiczu”
Położenie na mapie powiatu rawickiego
Mapa konturowa powiatu rawickiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Zakład Karny w Rawiczu”
Położenie na mapie gminy Rawicz
Mapa konturowa gminy Rawicz, w centrum znajduje się punkt z opisem „Zakład Karny w Rawiczu”
Położenie na mapie Rawicza
Mapa konturowa Rawicza, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Zakład Karny w Rawiczu”
Ziemia51°36′27″N 16°51′49″E/51,607500 16,863611
Miejsca osadzenia więźniów politycznych w Polsce Ludowej 1944–1956

Posiada m.in. oddziały:

  • areszt śledczy dla mężczyzn
  • oddział terapeutyczny dla skazanych z niepsychotycznymi zaburzeniami psychicznymi i upośledzonych umysłowo oraz dla skazanych sprawców przestępstw, których podłożem było zaburzenie preferencji seksualnych
  • oddział terapeutyczny dla skazanych uzależnionych od środków odurzających i psychotropowych.

Historia

edytuj

Zakład Karny w Rawiczu jako jednostka więzienna funkcjonuje od 1819 roku. Został utworzony decyzją władz pruskich (miasto leżało w zaborze pruskim) w miejsce poddanego likwidacji klasztoru Franciszkanów Braci Mniejszych. Podczas zaborów funkcjonował w systemie więziennym państwa pruskiego.

Po odzyskaniu niepodległości rawicka jednostka nadal pełniła swoją funkcję, lecz już jako więzienie polskie. W okresie międzywojennym Rawicz cieszył się ponurą sławą ciężkiego i represyjnego więzienia.

Podczas okupacji niemieckiej 1939–1945 więzienie służyło władzom okupacyjnym. Było to tzw. „więzienie ciężkie” (Zuchthaus), przeznaczone dla mężczyzn skazanych na długoterminowe kary pozbawienia wolności i kary obozu karnego z okręgów Wyższego Sądu Krajowego w Poznaniu, ośmiu sądów krajowych w Kraju Warty (Warthegau): w Poznaniu, Gnieźnie, Inowrocławiu, Kaliszu, Lesznie, Łodzi, Ostrowie Wielkopolskim i Włocławku oraz 72 sądów obwodowych Kraju Warty. Ponadto z 21 sądów krajowych III Rzeszy[2].

Przetrzymywano w nim głównie więźniów przewidzianych do umieszczenia w obozach koncentracyjnych.

Po zakończeniu II wojny światowej więzienie rawickie przejęły władze Polski Ludowej. W ZK Rawicz więziono wielu działaczy podziemia niepodległościowego, w tym żołnierzy Armii Krajowej. Ta sytuacja trwała do 1956 roku, kiedy w wyniku ogłoszonej amnestii z rawickiej jednostki zwolniono więźniów politycznych.

Więzieni

edytuj
Z tym tematem związana jest kategoria: Więźniowie więzienia w Rawiczu.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Obwieszczenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 7 lutego 2020 r. w sprawie wykazu jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Sprawiedliwości lub przez niego nadzorowanych (M.P. z 2020 r. poz. 241).
  2. Obozy hitlerowskie na ziemiach polskich 1939–1945. Informator encyklopedyczny. W-wa 1979, s. 423, 424.

Linki zewnętrzne

edytuj