Zygmunt Łoboda
polski architekt
Zygmunt Łoboda (ur. 1895, zm. 1945 we Flossenbürgu (KL)[1]) – polski architekt.
Data urodzenia |
1895 |
---|---|
Data śmierci |
1945, Flossenbürg (KL) |
Narodowość |
polska |
Życiorys
edytujStudia ukończył w roku 1927. Od 1923 roku uczestniczył w licznych konkursach architektonicznych. Od 1926 roku aż do śmierci pracował wspólnie z żoną Jadwigą Dobrzyńską[2].
Do ich realizacji zalicza się m.in.[2]:
- kolonia mieszkaniowa dla Spółdzielni Pracowników Monopolu Spirytusowego przy al. Wojska Polskiego na warszawskim Żoliborzu (1929-1930);
- gmach Śląskich Naukowych Zakładów Technicznych w Katowicach (1931);
- dom własny przy ulicy Estońskiej 6 na Saskiej Kępie w Warszawie (1933);
- gmach PKO w Poznaniu (1934);
- sanatorium na Kubalonce w Istebnej (1937).
Pochowany symbolicznie na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kw. 190-2-23)[3].
Przypisy
edytuj- ↑ Henryk Walendowski, Kamień naturalny w gmachu PKO w Poznaniu, w: Kronika Miasta Poznania, nr 4/1999, s.256 (przypis), ISSN 0137-3552
- ↑ a b Grzegorz Mika. Funkcjonaliści z ulicy Estońskiej. „Stolica”. 5 (2265), maj 2014. ISSN 0039-1689.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: WŁADYSŁAW DOBRZYŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2021-11-28] .
Linki zewnętrzne
edytuj- Arch. Zygmunt Łoboda. SARP, witryna "Pamięci Architektów Polskich".