bocoń

Podobna pisownia: bocon • bòcón

bocoń (język polski)

bocoń (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(1.1) gw.^[1] bocian, bocian biały

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:: (1.1) bocian, pot. bociek; gw. bocion, bociun, bocan, boción, bociąg, bocon, boczoń, boćko, boć, busiek, buśko, busion, iwanko, klebocon, klobocon, ksiądz wojciech, mocian, pocian, staś, wojtek, wojtuś, wosio; reg. białost. klekotun

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:: prasł. *botьjanъ

uwagi:

tłumaczenia:: (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: bocian

źródła:

↑ Janusz Strutyński, Polskie nazwy ptaków krajowych. Prace Komisji Językoznawstwa Nr 33, Polska Akademia Nauk – Oddział w Krakowie, 1972.

Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=bocoń&oldid=6553862”