ciągłość

ciągłość (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) cecha tego, co ciągłe

(1.2) mat. cecha funkcji, dla której mała zmiana argumentu powoduje zawsze jedynie małą zmianę wyniku; zob. też funkcja ciągła w Wikipedii

(1.3) mat. cecha porządku gęstego, dla którego między dowolnymi dwoma elementami znajduje się trzeci element; zob. też porządek ciągły w Wikipedii

odmiana:

(1.1-3) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	ciągłość
dopełniacz	ciągłości
celownik	ciągłości
biernik	ciągłość
narzędnik	ciągłością
miejscownik	ciągłości
wołacz	ciągłości

przykłady:

składnia:

(1.1) ciągłość + D.

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. ciągły

rzecz. ciąganie n

przysł. ciągle

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. ciągły + -ość

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) continuity
• białoruski: (1.1) безупыннасць ż, бесперапыннасць ż

źródła: