cuento

cuento (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [ˈkwen̩.to]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) bajka, opowiadanie

(1.2) wymysł, bajka (zmyślona historia)

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) 1. os. lp (yo) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od contar

odmiana:

(1) lm cuentos

przykłady:

(1.1) Cuando era pequeño me gustaba escuchar los cuentos que me leía mi abuela en voz alta. → Kiedy byłem mały, lubiłem słuchać bajek, które moja babcia opowiadała mi na głos.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) historia, fábula, relato, apólogo

(1.2) bulo, mentira, embuste, patraña, infundio, pot. trola, movida, historia

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. contar, contabilizar

przym. contado, contadero, contador, contante, cuentista

rzecz. cuentista m/ż, contable m/ż, contabilidad ż, contador m, contadora ż, contaduría ż, contadero m

związki frazeologiczne:

(1.2) cuento chino → wymysł, bujda, zmyślenie

dejarse de cuentos → nie wykręcać się

echar mucho cuento → ozdabiać (np. wypowiedź)

traer a cuento → napomknąć, wspomnieć

venir a cuento → być odpowiednim, stosownym

etymologia:

łac. compŭtus

uwagi:

źródła: