episkop (1.1)
 
episkop (2.1)
wymowa:
IPA[ɛˈpʲiskɔp], AS[epʹiskop], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) techn. urządzenie projekcyjne służące do wyświetlania na ekranie pojedynczych obrazów nieruchomych w świetle odbitym, co umożliwia prezentację w powiększeniu np. stron książki; zob. też episkop w Wikipedii

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) rzad. kośc. biskup
odmiana:
(1.1)
(2.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. episkopowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. epi- + -skop[1]
uwagi:
por. diaskop • epidiaskop • grafoskop
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
wymowa:
znaczenia:

morfem

(1.1) biskup
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pochodne:
rzecz. episkopo, episkoparo, episkopejo, episkopujo, episkoplando, ĉefepiskopo, helpepiskopo
przym. episkopa
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
Morfem oficjalnie zatwierdzony w roku 1905 (Fundamento de Esperanto).
źródła:
 
episkop (1.1)
 
episkop (2.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) techn. episkop[1]

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(2.1) kośc. biskup (w kościele prawosławnym)[1]
odmiana:
(1.1)
(2.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. episkopát m, episkopalista m, episkopalistka ż, episkopalizmus m
przym. episkopálny, episkopický
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Hasło „episkop” w: Slovník súčasného slovenského jazyka H – L, gł. red. Alexandra Jarošová i Klára Buzássyová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2011, ISBN 978-80-224-1172-1.