prawidłowy (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[ˌpravʲidˈwɔvɨ], AS[pravʹidu̯ovy], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dobrze uformowany, foremny
(1.2) zgodny z przyjętymi prawidłami lub założeniami
(1.3) bezbłędny, poprawny (zgodny z prawdą)
(1.4) słuszny, odpowiedni, właściwy (pasujący do danej sytuacji)
odmiana:
(1.1-4)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) prawidłowy zgryz
(1.3) prawidłowa odpowiedź
(1.4) prawidłowa decyzja • prawidłowe zachowanie
synonimy:
antonimy:
(1.1-4) nieprawidłowy
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. prawidłowość ż, prawidło n
przysł. prawidłowo
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.3-4) Używanie przymiotnika prawidłowy w znaczeniu „zgodny z prawdą” bądź „pasujący do danej sytuacji” jest uważane przez niektórych normatywistów za niepoprawne. Doszukuje się w tym kalki semantycznej rosyjskiego określenia правильный. Oznacza to, że np. wyrażenie „prawidłowa odpowiedź” jest wątpliwe pod względem językowym; przy odpowiadaniu nie chodzi bowiem o kierowanie się prawidłami, lecz o udzielenie odpowiedzi zgodnej z rzeczywistością[1][2].
tłumaczenia:
źródła:
  1. „Poprawny” i „prawidłowy” - Trójka - polskieradio.pl, polskieradio.pl, data publikacji 17.11.2009
  2.   Porada „odległe czy dalekie? poprawnie czy prawidłowo?” w: Poradnia językowa PWN.