przesłuchanie

przesłuchanie (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od przesłuchać

(1.2) praw. czynność w procesie, która ujawnia wyjaśnienia oskarżonego, zeznania świadka lub opinie biegłego; zob. też przesłuchanie (prawo) w Wikipedii

(1.3) spotkanie, na którym sprawdza się wiedzę i umiejętności kandydata ubiegającego się o coś albo w celu wyłonienia zwycięzcy jakiegoś konkursu

odmiana:

(1.1) blm;

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	przesłuchanie
dopełniacz	przesłuchania
celownik	przesłuchaniu
biernik	przesłuchanie
narzędnik	przesłuchaniem
miejscownik	przesłuchaniu
wołacz	przesłuchanie

(1.2-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	przesłuchanie	przesłuchania
dopełniacz	przesłuchania	przesłuchań
celownik	przesłuchaniu	przesłuchaniom
biernik	przesłuchanie	przesłuchania
narzędnik	przesłuchaniem	przesłuchaniami
miejscownik	przesłuchaniu	przesłuchaniach
wołacz	przesłuchanie	przesłuchania

przykłady:

(1.2) Cały czas trwają przesłuchania świadków i badania przejętych akt - zaznaczył prokurator.

składnia:

kolokacje:

(1.2) przesłuchanie oskarżonego / świadka / biegłego • prowadzić przesłuchanie

(1.3) przesłuchania kandydatów na stanowisko dyrektora / prezesa • przesłuchania muzyków / wokalistów / aktorów

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.3) egzamin

hiponimy:

(1.3) casting

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. przesłuchiwać ndk., przesłuchać dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zob. też przesłuchanie w Wikipedii

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) interrogation, questioning, examination; (1.3) audition
• estoński: (1.2) ülekuulamine, ärakuulamine
• hiszpański: (1.2) interrogatorio m; (1.3) audición ż
• kaszubski: (1.2) przesłëchë
• kazachski: (1.1) тыңдау; (1.2) тыңдау, қаралу
• niemiecki: (1.2) Verhör n, Vernehmung ż; (1.3) Abhörung ż
• rosyjski: (1.1) прослушивание n; (1.2) слушание n; (1.3) собеседование n, прослушивание n

źródła: