przymiotnik

przymiotnik (język polski)

wymowa:

IPA: [pʃɨ̃ˈmʲjɔtʲɲik], AS: [pšỹmʹi ̯otʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.• nazal.• i → j  ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) gram. wyraz określający cechę rzeczownika np. „biały”, „niski”, „ładny”; zob. też przymiotnik w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	przymiotnik	przymiotniki
dopełniacz	przymiotnika	przymiotników
celownik	przymiotnikowi	przymiotnikom
biernik	przymiotnik	przymiotniki
narzędnik	przymiotnikiem	przymiotnikami
miejscownik	przymiotniku	przymiotnikach
wołacz	przymiotniku	przymiotniki

przykłady:

(1.1) Wiele przysłówków jest utworzonych od przymiotników.

(1.1) Przymiotnikiem w zdaniu „Mam niebieski rower.” jest wyraz „niebieski”.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) część mowy

hiponimy:

(1.1) przymiotnik jakościowy, przymiotnik relacyjny

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. przymiot m

przym. przymiotnikowy

przysł. przymiotnikowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. przymiot + -nik, kalka z łac. adiectīvum

uwagi:

przymiotniki ulegają deklinacji oraz stopniowaniu

tłumaczenia:

• afrykanerski: (1.1) adjektief
• angielski: (1.1) adjective
• arabski: (1.1) نعت, صفة
• baskijski: (1.1) adjektibo
• białoruski: (1.1) прыметнік m
• bułgarski: (1.1) прилагателно име n, прилагателно n
• chiński standardowy: (1.1) 形容词 (xíngróngcí)
• chorwacki: (1.1) pridjev m
• czeski: (1.1) přídavné jméno
• dolnołużycki: (1.1) adjektiw m
• duński: (1.1) tillægsord n, adjektiv n
• esperanto: (1.1) adjektivo
• fiński: (1.1) adjektiivi
• francuski: (1.1) adjectif m
• galicyjski: (1.1) adxectivo m
• górnołużycki: (1.1) adjektiw, kajkostnik, přidawnik
• grenlandzki: (1.1) pissusilerissut
• hiszpański: (1.1) adjetivo m
• ido: (1.1) adjektivo
• interlingua: (1.1) adjectivo
• islandzki: (1.1) lýsingarorð n
• japoński: (1.1) 形容詞 (kejiōsi)
• jidysz: (1.1) אַדיעקטיוו m (adjektiw)
• kaszubski: (1.1) przëdownik m, znankòwnik m, adiektiw m, przëdowné słowo n
• kataloński: (1.1) adjectiu m
• koreański: (1.1) 형용사
• litewski: (1.1) būdvardis m
• łaciński: (1.1) adiectivus
• łotewski: (1.1) īpašības vārds m
• niemiecki: (1.1) Adjektiv n
• norweski (bokmål): (1.1) adjektiv n
• norweski (nynorsk): (1.1) adjektiv n
• nowogrecki: (1.1) επίθετο n
• nowopruski: (1.1) adjektīwan n
• ormiański: (1.1) ածական
• perski: (1.1) صفت
• polski język migowy:
  (w zapisie SignWriting)

  (1.1)
• rosyjski: (1.1) и́мя прилага́тельное n, прилага́тельное n
• sycylijski: (1.1) aggittivu
• szwedzki: (1.1) adjektiv n
• turecki: (1.1) sıfat
• ukraiński: (1.1) прикметник m
• węgierski: (1.1) melléknév
• włoski: (1.1) aggettivo m

źródła: