termin
termin (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) jęz. wyrażenie lub wyraz o specyficznym znaczeniu
- (1.2) czas przeznaczony na wykonanie czegoś
- (1.3) określony moment zdarzenia
- (1.4) hist. nauka rzemiosła
- (1.5) st.pol. w lm terminy tarapaty, niebezpieczeństwa wojenne[1]
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik termin terminy dopełniacz terminu terminów celownik terminowi terminom biernik termin terminy narzędnik terminem terminami miejscownik terminie terminach wołacz terminie terminy
- przykłady:
- (1.1) Słownik zawiera dużo terminów związanych z biologią.
- (1.2) Jutro mija termin oddania pracy.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) terminologia
- (1.2) termin płatności • termin ślubu • termin ważności • termin wizyty
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- (1.2) przym. przeterminowany, terminowy, terminalny
- (1.4) czas. terminować
- związki frazeologiczne:
- termin zerowy
- uwagi:
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) term m; (1.2) afat m
- angielski: (1.1) term; (1.2) term
- arabski: (1.1) مصطلح m; (1.2) أجل m
- baskijski: (1.1) termino; (1.2) epe
- bułgarski: (1.1) термин m
- chiński standardowy: (1.1) 词 (cí), 词语 (cíyǔ); (1.2) 日期 (rìqī), 时间 (shíjiān); (1.3) 日期 (rìqī), 时间 (shíjiān)
- duński: (1.1) term w, fagterm w, begreb n, fagudtryk n; (1.2) frist w; (1.3) termin w, tid w, tidstermin w
- esperanto: (1.1) termino; (1.2) templimo, limtempo, tempolimo
- hiszpański: (1.1) término m, palabra ż, vocablo m; (1.2) plazo m, término m; (1.3) plazo m, término m; (1.4) aprendizaje m (de un oficio)
- karaimski: (1.3) заман
- łaciński: (1.1) terminus
- niemiecki: (1.2) Termin m
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.2)
- rosyjski: (1.1) термин m; (1.2) срок m
- rumuński: (1.1) termen
- szwedzki: (1.1) term w, fackterm w, fackord n; (1.2) termin w, frist w, tidsfrist w
- tybetański: (1.1) བརྡ
- ukraiński: (1.1) термін m; (1.2) строк m
- wilamowski: (1.1) termin m
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Halina Rybicka, Losy wyrazów w języku polskim, PWN, Warszawa 1976, s. 15.
- ↑ Aleksander Zajda, Analiza a synteza w rozwoju słownictwa polskiego, w: Historia języka, dialektologia, onomastyka w nowych kontekstach interpretacyjnych pod red. Renaty Przybylskiej, Macieja Raka, Agaty Kwaśnickiej-Janowicz, Wydawnictwo UJ, Kraków 2018, s. 131.
termin (esperanto (morfem))
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pochodne:
- rzecz. termino, terminaro, terminaristo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
termin (język szwedzki)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- odmiana:
- (1.1-2) en termin, terminen, terminer, terminerna
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) studieperiod
- (1.2) frist, tidsfrist
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- złożenie rzeczownikowe terminsansvarig, terminsavgift, terminsavslutning, terminsbetyg, terminskontrakt, terminsslut, terminsstart, betalningstermin, hösttermin, skattetermin, uppbördstermin, vårtermin
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 1138.
termin (język wilamowski)
edytuj- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: