Przejdź do zawartości

Bronisław Zaleski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Szczebrzeszynski (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
Zaleski umarł zanim PAU powstała - chodziło tu o Akademię Umiejętności. Dodałem kategorię
 
(Nie pokazano 19 wersji utworzonych przez 15 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
[[File:Bronisław Zaleski foto.jpg|thumb|Bronisław Zaleski]]
'''Bronisław Zaleski''' (ur. [[1819]] lub [[1820]] we wsi Raczkiewicze, obecnie w rejonie kopylskim obwodu mińskiego, zm. [[2 stycznia]] [[1880]] w [[Mentona|Mentonie]]) – polski i białoruski działacz społeczny, pisarz, publicysta i malarz-amator. Publikował pod pseudonimem "Lićwin".
'''Bronisław Zaleski''' (ur. [[1819]]{{r|slownik612}} lub [[1820]] we wsi Raczkiewicze{{r|slownik612}}, obecnie w rejonie kopylskim obwodu mińskiego, zm. [[2 stycznia]] [[1880]] w [[Mentona|Mentonie]]{{r|slownik612}}) – polski i białoruski działacz społeczny, pisarz, publicysta i malarz amator. Publikował pod pseudonimem „Lićwin”.


W roku 1838 Bronisław Zaleski, wówczas student [[Uniwersytet w Tartu|Uniwersytetu w Tartu]] został uwięziony za działalność niepodległościową i zesłany do [[Czernihów|Czernihowa]], gdzie przebywał do roku 1845. Po powrocie został ponownie uwięziony za działalność patriotyczną w [[Wilno|Wilnie]] i zesłany jako żołnierz, potem oficer w [[Orenburg]]u i [[Kazachstan]]ie, gdzie pozostał do roku 1856. W tym okresie zaprzyjaźnił się z [[Adam Jerzy Czartoryski|Adamem Jerzym Czartoryskim]], [[Józef Hieronim Kajsiewicz|Józefem Hieronimem Kajsiewiczem]] i [[Józef Orpiszewski|Józefem Orpiszewskim]] a także z [[Taras Szewczenko|Tarasem Szewczenko]], [[Zygmunt Sierakowski|Zygmuntem Sierakowskim]].
W roku 1838 Bronisław Zaleski, wówczas student [[Uniwersytet w Tartu|Uniwersytetu Dorpackiego]] został uwięziony za działalność niepodległościową i zesłany do [[Czernihów|Czernihowa]], gdzie przebywał do roku 1845. Po powrocie został ponownie uwięziony za działalność patriotyczną w [[Wilno|Wilnie]] i zesłany jako żołnierz, potem oficer w [[Orenburg]]u i [[Kazachstan]]ie, gdzie pozostał do roku 1856. W tym okresie zaprzyjaźnił się z [[Adam Jerzy Czartoryski|Adamem Jerzym Czartoryskim]], [[Józef Hieronim Kajsiewicz|Józefem Hieronimem Kajsiewiczem]] i [[Józef Orpiszewski|Józefem Orpiszewskim]] a także z [[Taras Szewczenko|Tarasem Szewczenko]], [[Zygmunt Sierakowski|Zygmuntem Sierakowskim]] i [[Aleksiej Pleszczejew|Aleksiejem Pleszczejewem]].
Uczestniczył w roku 1851 w ekspedycji geologicznej Aleksandra Antipowa wraz z Tarasem Szewczenką i [[Ludwik Turno|Ludwikiem Turno]]. Ekspedycja zajmowała się poszukiwaniami węgla kamiennego na półwyspie [[Mangystau (półwysep)|Mangyszłak]] nad [[Morze Kaspijskie|Morzem Kaspijskim]]. Zaleski zajmował się amatorsko malarstwem, w ekspedycji geologicznej pełnił funkcję rysownika. Po powrocie do Orenburga został awansowany na podoficera, w roku 1853 na oficera, 1856 został zwolniony ze służby wojskowej, powrócił w ojczyste strony i zajął się działalnością społeczną, związaną m.in. z reformą rolną..


Uczestniczył w roku 1851 w ekspedycji geologicznej Aleksandra Antipowa wraz z Tarasem Szewczenką i [[Ludwik Turno|Ludwikiem Turno]]. Ekspedycja zajmowała się poszukiwaniami węgla kamiennego na półwyspie [[Mangystau (półwysep)|Mangyszłak]] nad [[Morze Kaspijskie|Morzem Kaspijskim]]. Zaleski zajmował się amatorsko malarstwem, w ekspedycji geologicznej pełnił funkcję rysownika. Po powrocie do Orenburga został awansowany na podoficera, w roku 1853 na oficera, 1856 został zwolniony ze służby wojskowej, powrócił w ojczyste strony i zajął się działalnością społeczną, związaną m.in. z reformą rolną.
Na początku lat sześćdziesiątych przebywał w [[Drezno|Dreźnie]], [[Rzym]]ie i [[Paryż]]u. Zajął się dostarczaniem broni dla ruchów niepodległościowych w Polsce i Białorusi. W roku 1866 został sekretarzem [[Towarzystwo Historyczno-Literackie w Paryżu|Towarzystwa Historyczno-Literackiego]] i wydawcą „Roczników”, prowadził polską księgarnię w Paryżu, został członkiem [[Polska Akademia Umiejętności|Polskiej Akademii Umiejętności]].


Na początku lat sześćdziesiątych przebywał w [[Drezno|Dreźnie]], [[Rzym]]ie i [[Paryż]]u. Zajął się dostarczaniem broni dla ruchów niepodległościowych w Polsce i Białorusi. W roku 1866 został sekretarzem [[Towarzystwo Historyczno-Literackie w Paryżu|Towarzystwa Historyczno-Literackiego]] i wydawcą „Roczników”{{r|slownik612}}, prowadził polską księgarnię w Paryżu, został członkiem [[Akademia Umiejętności|Akademii Umiejętności]].
Napisał książkę pt. ''Wygnańcy polscy w Orenburgu'', prace o Adamie Jerzym Czartoryskim, Józefie Hieronimie Kajsiewiczu i Ludwiku Orpiszewskim. Zaleski był związany z [[Hôtel Lambert (obóz polityczny)|kręgiem Hotelu Lambert]]. Był zaprzyjaźniony z [[Cyprian Kamil Norwid|Cyprianem Kamilem Norwidem]] i pisarzem Aleksandrem Pleszczejewem. Zmarł na gruźlicę w Mentonie.
==Bibliografia==
*[http://portalwiedzy.onet.pl/31731,,,,zaleski_bronislaw,haslo.html Biografia]


Napisał książkę pt. ''Wygnańcy polscy w Orenburgu'', prace o Adamie Jerzym Czartoryskim, Józefie Hieronimie Kajsiewiczu i Ludwiku Orpiszewskim. Zaleski był związany z [[Hotel Lambert (obóz polityczny)|kręgiem Hotelu Lambert]]. Był zaprzyjaźniony z [[Cyprian Kamil Norwid|Cyprianem Kamilem Norwidem]] i pisarzem Aleksandrem Pleszczejewem. Zmarł na gruźlicę w Mentonie.
{{DEFAULTSORT:Zaleski, Bronislaw}}


== Przypisy ==
{{Przypisy|
<ref name="slownik612">{{Cytuj | autor = Stanisław Zieliński | tytuł = Mały słownik pionierów polskich kolonialnych i morskich : podróżnicy, odkrywcy, zdobywcy, badacze, eksploratorzy, emigranci - pamiętnikarze, działacze i pisarze migracyjni | data = 1933 | miejsce = Warszawa | wydawca = Inst. Wyd. Ligi Morskiej i Kolonialnej | s = 612 | url = https://polona.pl/item/maly-slownik-pionierow-polskich-kolonialnych-i-morskich-podroznicy-odkrywcy-zdobywcy,NzY4MTAwMTM/617/}}</ref>
}}

== Bibliografia ==
{{commonscat}}
* [https://archive.is/20130416105211/http://portalwiedzy.onet.pl/31731,,,,zaleski_bronislaw,haslo.html Biografia]

== Linki zewnętrzne ==
* [https://polona.pl/search/?query=author:Bronis%C5%82aw_Zaleski&filters=creator:%22Zaleski,_Bronis%C5%82aw_(ca_1819--1880)%22,creator:%22Zaleski,_Bronis%C5%82aw_(ca_1819--1880)_Rysunki%22,creator:%22Zaleski,_Bronis%C5%82aw_(ca_1819--1880)_Rytownik%22,public:1,hasTextContent:0&advanced=1 Dzieła Bronisława Zaleskiego] w bibliotece [[Polona]]

{{Kontrola autorytatywna}}

{{SORTUJ:Zaleski, Bronislaw}}
[[Kategoria:Absolwenci i studenci Cesarskiego Uniwersytetu Dorpackiego]]
[[Kategoria:Członkowie Towarzystwa Historyczno-Literackiego w Paryżu]]
[[Kategoria:Polscy działacze emigracyjni okresu zaborów]]
[[Kategoria:Polscy działacze emigracyjni okresu zaborów]]
[[Kategoria:Polscy działacze na Białorusi]]
[[Kategoria:Polscy działacze na Białorusi]]
[[Kategoria:Polscy działacze społeczni]]
[[Kategoria:Polscy zesłańcy w Imperium Rosyjskim]]
[[Kategoria:Urodzeni w XIX wieku]]
[[Kategoria:Urodzeni w XIX wieku]]
[[Kategoria:Zmarli w 1880]]
[[Kategoria:Zmarli w 1880]]
[[Kategoria:Członkowie Akademii Umiejętności]]


[[be:Браніслаў Францавіч Залескі]]
[[en:Bronisław Zaleski]]
[[kk:Бронислав Залесский]]
[[ru:Залесский, Бронислав Францевич]]

Aktualna wersja na dzień 20:06, 22 wrz 2023

Bronisław Zaleski

Bronisław Zaleski (ur. 1819[1] lub 1820 we wsi Raczkiewicze[1], obecnie w rejonie kopylskim obwodu mińskiego, zm. 2 stycznia 1880 w Mentonie[1]) – polski i białoruski działacz społeczny, pisarz, publicysta i malarz amator. Publikował pod pseudonimem „Lićwin”.

W roku 1838 Bronisław Zaleski, wówczas student Uniwersytetu Dorpackiego został uwięziony za działalność niepodległościową i zesłany do Czernihowa, gdzie przebywał do roku 1845. Po powrocie został ponownie uwięziony za działalność patriotyczną w Wilnie i zesłany jako żołnierz, potem oficer w Orenburgu i Kazachstanie, gdzie pozostał do roku 1856. W tym okresie zaprzyjaźnił się z Adamem Jerzym Czartoryskim, Józefem Hieronimem Kajsiewiczem i Józefem Orpiszewskim a także z Tarasem Szewczenko, Zygmuntem Sierakowskim i Aleksiejem Pleszczejewem.

Uczestniczył w roku 1851 w ekspedycji geologicznej Aleksandra Antipowa wraz z Tarasem Szewczenką i Ludwikiem Turno. Ekspedycja zajmowała się poszukiwaniami węgla kamiennego na półwyspie Mangyszłak nad Morzem Kaspijskim. Zaleski zajmował się amatorsko malarstwem, w ekspedycji geologicznej pełnił funkcję rysownika. Po powrocie do Orenburga został awansowany na podoficera, w roku 1853 na oficera, 1856 został zwolniony ze służby wojskowej, powrócił w ojczyste strony i zajął się działalnością społeczną, związaną m.in. z reformą rolną.

Na początku lat sześćdziesiątych przebywał w Dreźnie, Rzymie i Paryżu. Zajął się dostarczaniem broni dla ruchów niepodległościowych w Polsce i Białorusi. W roku 1866 został sekretarzem Towarzystwa Historyczno-Literackiego i wydawcą „Roczników”[1], prowadził polską księgarnię w Paryżu, został członkiem Akademii Umiejętności.

Napisał książkę pt. Wygnańcy polscy w Orenburgu, prace o Adamie Jerzym Czartoryskim, Józefie Hieronimie Kajsiewiczu i Ludwiku Orpiszewskim. Zaleski był związany z kręgiem Hotelu Lambert. Był zaprzyjaźniony z Cyprianem Kamilem Norwidem i pisarzem Aleksandrem Pleszczejewem. Zmarł na gruźlicę w Mentonie.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]