Przejdź do zawartości

Bitwa nad rzeką Severn: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m polskie znaki
m Dodano kategorię "Bitwy w I wieku" za pomocą HotCat
 
(Nie pokazano 15 wersji utworzonych przez 11 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Wojna infobox
{{
|nazwa = Bitwa nad rzeką Severn
wojna infobox
|epoka = starożytność
|epoka = starożytność
|nazwa = Bitwa nad rzeką Severn
|konflikt = Wojny Rzymian z Brytami
|grafika = River Severn from Severn Valley Railway train 2004-12-31.jpg
|konflikt = Wojny Rzymian z Brytami
|opis grafiki = Rzeka Severn
|grafika = River Severn from Severn Valley Railway train 2004-12-31.jpg
|opis = rzeka Severn
|czas = 50 rok n.e.
|data = [[50]] n.e.
|miejsce = nad rzeką [[Severn]], [[Walia]]
|terytorium = [[Brytania]]
|miejsce = nad rzeką Severn, Walia
|wynik = zwycięstwo Rzymian
|przyczyna =
|wynik = zwycięstwo Rzymian
|strona1 = [[Cesarstwo Rzymskie|Rzymianie]]<br />[[Batawowie]]
|przyczyna =
|terytorium = [[Brytania]]
|strona2 = [[Brytowie]]
|dowódca1 = [[Ostoriusz Skapula]]<br />[[Juliusz Cywilis]]
|strona1 = [[Plik:Vexilloid of the Roman Empire.svg|30px]] Rzymianie
|dowódca2 = [[Karatakus]]
[[Plik:Schwarze-sonne--black-sun--sonnenrad.png|30px]] Batawowie
|siły1 = 22 tysiące
|strona2 = [[Plik:Celtic torc.JPG|50px]] Brytowie
|siły2 = 30 tysięcy
|dowódca1 = generał Publiusz Ostoriusz
|dowódca2 = Caradoc
|straty1 = nieznane
|siły1 = 22 000
|straty2 = kilkanaście [?] tysięcy
|siły2 = 30 000
|kod mapy = Walia
|współrzędne = 52° 33′ 11.16″ N, 2° 46′ 22.01″ W
|straty1 = nieznane
|straty2 = kilkanaście tysięcy
|commons =
}}
}}
'''Bitwa nad rzeką Severn''' – starcie zbrojne, które miało miejsce w roku 50 naszej ery.
{{Wojny Rzymian z Brytami}}
'''Bitwa nad rzeką Severn''' [[50]] n.e.


Po roku [[43]] n.e. stacjonujący w Wroxeter nad rzeką [[Severn]] legion rzymski pod wodzą generała Publiusza Ostoriusza podbił plemię Kangów ze środkowej [[Walia|Walii]], dochodząc do Morza Irlandzkiego. Głównym celem rzymskiego generała było schwytanie wodza [[Brytowie|Brytów]] Caradoca, który zbiegł do Walii po klęsce w [[bitwa nad rzeką Medway|bitwie nad rzeką Medway]]. W roku [[50]] n.e. [[Cesarstwo rzymskie|Rzymianie]] rozpoczęli kolejną kampanię w Walii przeciwko Brytom. Caradac zebrał 30 000 wojowników z celtyckich plemion Ordowików, Deceanglów, Demetów, Komowów i Sylurów. Wojska Brytów zajęły pozycje za rzeką Severn, przecinającą dolinę o tej samej nazwie. Teren za rzeką osłonięty zalesionymi zboczami wzgórz przypominał literę U i uniemożliwiał wchodzącej do doliny żołnierzom ucieczkę na boki. Wojownicy celtyccy zajęli pozycje w lesie, chowając się przed Rzymianami za umocnionymi pozycjami obronnymi w formie ściany kamiennej.
Po roku 43 n.e. stacjonujący we [[Wroxeter]] nad rzeką [[Severn]] legion rzymski pod wodzą [[Ostoriusz Skapula|Ostoriusza Skapuli]] podbił plemię Ganganów w północno-zachodniej [[Walia|Walii]], docierając do [[Morze Irlandzkie|Morza Irlandzkiego]]. Głównym celem wodza rzymskiego było schwytanie przywódcy [[Brytowie|Brytów]] [[Karatakus]]a, który zbiegł do Walii po klęsce w [[Bitwa nad rzeką Medway|bitwie]] nad rzeką [[Medway (rzeka)|Medway]]. Kiedy w roku 50 n.e. [[Cesarstwo Rzymskie|Rzymianie]] podjęli kolejną kampanię przeciw Brytom w Walii, Karatakus zgromadził 30 tysięcy wojowników z [[Celtowie|celtyckich]] plemion Ordowików, Deceanglów, Demetów, Kornowów i [[Sylurowie|Sylurów]]. Jego wojska zajęły pozycje obronne za rzeką Severn, przecinającą dolinę o tej samej nazwie. Teren za rzeką osłonięty zalesionymi zboczami wzgórz przypominał literę U i uniemożliwiał wchodzącym do doliny ucieczkę na boki. Wojownicy celtyccy zajęli stanowiska w lesie, kryjąc się za umocnionymi pozycjami obronnymi w postaci muru z kamienia.


22 000 Rzymian weszło do doliny, zatrzymując się nad rzeką. W pierwszej linii stanęły wojska pomocnicze oraz [[Batawowie]], za nimi pozycję obrali legioniści, a na skrzydłach jazda rzymska. W końcu Ostoriusz nakazał swoim siłom przeprawę przez rzekę. Rzymianie i Batawowie z pierwszego rzędu pod gradem pocisków rzucili się w kierunku pozycji nieprzyjaciela. Po dotarciu do ściany skalnej, Rzymianie przy wykorzystaniu drabin wdzierali się na górę odpierając ataki Brytów. W walce ranny został dowódca Batawów Juliusz Cywilis. Równocześnie nastąpił atak głównych sił rzymskich, które tworząc formację [[testudo]] podeszły pod mur, rozbierając go od dołu. Następnie wojska rzymskie wdzierając się z dwóch stron poza fortyfikacje wyparły Brytów w ciężkiej walce. W trakcie tej części bitwy zginęło wielu Brytów atakowanych zarówno przez Rzymian jak i Batawów. Łącznie bitwa pochłonęła życie tysięcy Brytów, do niewoli dostali się też członkowie rodziny Caradoca. Jemu samemu udało się jednak ponownie zbiec z pola bitwy i schronić się w górach u miejscowych [[Druidzi|Druidów]].
22 tysiące Rzymian weszło do doliny, zatrzymując się nad rzeką. W pierwszej linii stanęły [[Auxilia|wojska pomocnicze]], m.in. [[Batawowie]], za nimi pozycję zajęli [[legion]]iści, a na skrzydłach [[jazda rzymska]]. Kiedy Ostoriusz Skapula nakazał swym siłom przeprawę przez rzekę, Rzymianie i Batawowie z pierwszego rzutu pod silnym ostrzałem przeciwnika zaatakowali jego pozycje. Po dotarciu do ściany skalnej przy wykorzystaniu drabin wdzierali się na górę odpierając ataki Brytów. W walce ranny został dowodzący Batawami [[Juliusz Cywilis]]. Równocześnie nastąpił atak głównych sił rzymskich, które tworząc formację [[Testudo (szyk)|„żółwia”]] podeszły pod mur, rozbierając go stopniowo. Następnie wdzierając się z dwóch stron poza fortyfikacje, żołnierze rzymscy w ciężkiej walce wyparli Brytów, zadając im duże straty. Łącznie w starciu zginęło tysiące Brytów, do niewoli dostali się też członkowie rodziny Karatakusa. Jemu samemu udało się jednak ponownie zbiec z pola bitwy i schronić się w górach u miejscowych [[Brygantowie|Brygantów]], których królowa [[Kartimandua]] później wydała go Rzymianom.


== Bibliografia ==
* [[Stephen Dando-Collins]]: ''Machina do zabijania. XIV legion Nerona''. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 2008


[[Kategoria:Wojny Rzymian z Brytami|Severn]]
'''Literatura'''
[[Kategoria:Bitwy starożytnego Rzymu|Severn]]
* Stephen Dando Collins: Machina do zabijania. XIV legion Nerona, Wyd. Bellona. Warszawa 2008.
[[Kategoria:Bitwy w I wieku]]

[[Kategoria:Bitwy starożytnego Rzymu]]

[[en:Battle of Caer Caradoc]]
[[es:Batalla de Caer Caradoc]]
[[it:Battaglia di Caer Caradoc]]
[[no:Slaget ved Caer Caradock]]

Aktualna wersja na dzień 23:24, 29 lis 2023

Bitwa nad rzeką Severn
Wojny Rzymian z Brytami
Ilustracja
Rzeka Severn
Czas

50 rok n.e.

Miejsce

nad rzeką Severn, Walia

Terytorium

Brytania

Wynik

zwycięstwo Rzymian

Strony konfliktu
Rzymianie
Batawowie
Brytowie
Dowódcy
Ostoriusz Skapula
Juliusz Cywilis
Karatakus
Siły
22 tysiące 30 tysięcy
Straty
nieznane kilkanaście [?] tysięcy
Położenie na mapie Walii
Mapa konturowa Walii, blisko prawej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii
Mapa konturowa Wielkiej Brytanii, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
Ziemia52°33′11,16″N 2°46′22,01″W/52,553100 -2,772781

Bitwa nad rzeką Severn – starcie zbrojne, które miało miejsce w roku 50 naszej ery.

Po roku 43 n.e. stacjonujący we Wroxeter nad rzeką Severn legion rzymski pod wodzą Ostoriusza Skapuli podbił plemię Ganganów w północno-zachodniej Walii, docierając do Morza Irlandzkiego. Głównym celem wodza rzymskiego było schwytanie przywódcy Brytów Karatakusa, który zbiegł do Walii po klęsce w bitwie nad rzeką Medway. Kiedy w roku 50 n.e. Rzymianie podjęli kolejną kampanię przeciw Brytom w Walii, Karatakus zgromadził 30 tysięcy wojowników z celtyckich plemion Ordowików, Deceanglów, Demetów, Kornowów i Sylurów. Jego wojska zajęły pozycje obronne za rzeką Severn, przecinającą dolinę o tej samej nazwie. Teren za rzeką osłonięty zalesionymi zboczami wzgórz przypominał literę U i uniemożliwiał wchodzącym do doliny ucieczkę na boki. Wojownicy celtyccy zajęli stanowiska w lesie, kryjąc się za umocnionymi pozycjami obronnymi w postaci muru z kamienia.

22 tysiące Rzymian weszło do doliny, zatrzymując się nad rzeką. W pierwszej linii stanęły wojska pomocnicze, m.in. Batawowie, za nimi pozycję zajęli legioniści, a na skrzydłach jazda rzymska. Kiedy Ostoriusz Skapula nakazał swym siłom przeprawę przez rzekę, Rzymianie i Batawowie z pierwszego rzutu pod silnym ostrzałem przeciwnika zaatakowali jego pozycje. Po dotarciu do ściany skalnej przy wykorzystaniu drabin wdzierali się na górę odpierając ataki Brytów. W walce ranny został dowodzący Batawami Juliusz Cywilis. Równocześnie nastąpił atak głównych sił rzymskich, które tworząc formację „żółwia” podeszły pod mur, rozbierając go stopniowo. Następnie wdzierając się z dwóch stron poza fortyfikacje, żołnierze rzymscy w ciężkiej walce wyparli Brytów, zadając im duże straty. Łącznie w starciu zginęło tysiące Brytów, do niewoli dostali się też członkowie rodziny Karatakusa. Jemu samemu udało się jednak ponownie zbiec z pola bitwy i schronić się w górach u miejscowych Brygantów, których królowa Kartimandua później wydała go Rzymianom.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]