Przejdź do zawartości

Henri Coiffier de Ruzé: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Loveless (dyskusja | edycje)
m robot dodaje: it:Enrico di Cinq-Mars
→‎Życiorys: drobne merytoryczne, źródła/przypisy
 
(Nie pokazano 29 wersji utworzonych przez 28 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Marques Cinq Mars.jpg|thumb|250px|Henri Coiffier de Ruzé]]
'''Henri Coiffier de Ruzé''', '''markiz de Cinq-Mars''' (ur. [[1620]] - zm. [[12 września]] [[1642]]) - był faworytem [[Ludwik XIII Burbon|Ludwika XIII Burbona]], króla [[Francja|Francji]]. Zawiązał i stanął na czele ostatniego i najbliższego osiągnięcia sukcesu, spisku przeciw wszechmogącemu ministrowi króla [[Armand Jean Richelieu|kardynałowi Richelieu]].
'''Henri Coiffier de Ruzé''', '''markiz de Cinq-Mars''' (ur. [[1620]], zm. [[12 września]] [[1642]]) [[faworyt]] [[Ludwik XIII|Ludwika XIII Burbona]], króla [[Francja|Francji]]. Zawiązał i stanął na czele ostatniego i najbliższego osiągnięcia sukcesu, spisku przeciw wszechmocnemu ministrowi króla [[Armand Jean Richelieu|kardynałowi Richelieu]].


== Życiorys ==
Cinq-Mars był synem [[marszałkowie Francji|marszałka Francji]] i nadintendenta finansów - [[Antoine Coëffier de Ruzé|Antoniego Coiffier-Ruzé]], [[markiz]]a d'Effiat, który był bliskim przyjacielem Richelieu. To kardynał wziął Cinq-Marsa pod swoja opiekę po śmierci jego ojca, w [[1632]]. W [[1635]] został mianowany kapitanem gwardii, a w [[1637]] - mistrzem królewskiej garderoby. [[15 listopada]] [[1639]] złożył przysięgę jako wielki koniuszy i znalazł się na szczycie hierarchii dworskiej.
Cinq-Mars był synem [[marszałkowie Francji|marszałka Francji]] i nadintendenta finansów [[Antoine Coëffier de Ruzé|Antoniego Coiffier-Ruzé]], [[markiz]]a d'Effiat, który był bliskim przyjacielem Richelieu. To kardynał wziął Cinq-Marsa pod swoją opiekę po śmierci jego ojca, w 1632. W 1635 został mianowany kapitanem gwardii, a w 1637 mistrzem królewskiej garderoby. 15 listopada 1639 złożył przysięgę jako wielki koniuszy i znalazł się na szczycie hierarchii dworskiej.


Przed Cinq-Marsem Ludwik nie miał żadnych [[faworyt]]ów, czyli bliskich przyjaciół - czasem kochanków, na dworze, którzy mieli zazwyczaj ogromny wpływ na królewskie decyzje. Richelieu przedstawiając mu młodego Cinq-Marsa miał nadzieję, że Ludwik uczyni z niego swojego kochanka. Według kardynała Cinq-Marsem łatwo było powodować i go kontrolować. Jednak zamiast tego, markiz porozumiał się z [[François de Thou]] i [[Gaston Burbon|Gastonem, księciem Orleanu]], a następnie starał się przekonać króla do skazania Richelieu na śmierć. W [[1642]] próbował przekonać do pomocy samego [[Gaspar de Guzmán|Olivaresa]]. Udało mu się nawet wzniecić wśród francuskiej szlachty rewoltę, ale spisek się nie powiódł. [[13 czerwca]] Richelieu kazał go uwięzić i postawić przed sądem. Cinq-Mars zaciekle bronił się, ale sędziowe przekonali go, że został zdradzony przez swoich towarzyszy. Został [[ścięcie|ścięty]] w [[Lyon]]ie, na placu Terreaux, razem z François de Thou. Książę Gaston uciekł z Francji.
Przed Cinq-Marsem Ludwik XIII miał innych faworytów (np. [[Karol de Luynes]], pod wpływem którego król sięgnął po władzę), czyli bliskich przyjaciół czasem kochanków, na dworze, którzy mieli zazwyczaj ogromny wpływ na królewskie decyzje. Richelieu przedstawiając mu młodego Cinq-Marsa miał nadzieję, że Ludwik uczyni z niego swojego kochanka. Według kardynała Cinq-Marsem łatwo było manipulować i go kontrolować. Jednak zamiast tego, markiz porozumiał się z [[François de Thou]] i [[Gaston d’Orléans|Gastonem, księciem Orleanu]], a następnie starał się przekonać króla do skazania Richelieu na śmierć. W 1642 próbował przekonać do pomocy samego [[Gaspar Olivares|Olivaresa]]. Udało mu się nawet wzniecić wśród francuskiej szlachty rewoltę, ale spisek się nie powiódł. 13 czerwca Richelieu kazał go uwięzić i postawić przed sądem. Cinq-Mars zaciekle bronił się, ale sędziowie przekonali go, że został zdradzony przez swoich towarzyszy. Został [[Ścięcie (kara)|ścięty]] w [[Lyon]]ie, na placu Terreaux, razem z François de Thou. Przed egzekucją miał wypowiedzieć słowa ''Ergo moriendum'' (''A więc trzeba umierać'')<ref>Bożena Krzywobłocka "O mieszkańcach zamku warszawskiego", PWN</ref>. Książę Gaston uciekł z Francji.


Cinq-Mars starał się m.in. o rękę księżniczki [[Ludwika Maria Gonzaga|Marii Ludwiki Gonzagi]] (późniejszej polskiej królowej), w której ponoć był mocno zadurzony; liczył, że dzięki temu małżeństwu osiągnie nowe awanse i tytuły, jednak takiemu związkowi sprzeciwił się Richelieu, obawiając się, że małżonkowie mogą realnie zagrozić jego pozycji<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Baszkiewicz | imię = Jan | tytuł = Richelieu | wydawca = PIW | miejsce = Warszawa | data = 1984 | seria = Biografie Sławnych Ludzi | strony = 386-387 | isbn = 83-06-01128-7}}</ref>.
==Ciekawostki==
[[Alfred de Vigny]] napisał powieść pt. ''Cinq-Mars'', zainspirowaną prawdziwą historią markiza. Została ona wydana w [[1826]]. [[Charles Gounod]] stworzył operę pod tym samym tytułem, wystawioną [[5 kwietnia]] [[1877]].


== Odniesienia w sztuce ==
[[Kategoria:Francuska szlachta|Ruzé, Henri Coiffier de]]
[[Alfred de Vigny]] napisał powieść pt. ''[[Cinq-Mars (powieść)|Cinq-Mars]]'', zainspirowaną prawdziwą historią markiza. Została ona wydana w 1826. [[Charles Gounod]] stworzył [[Cinq-Mars (opera)|operę]] pod tym samym tytułem, wystawioną 5 kwietnia 1877.
[[Kategoria:Straceni przez dekapitację|Ruzé, Henri Coiffier de]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1620|Ruzé, Henri Coiffier de]]
[[Kategoria:Zmarli w 1642|Ruzé, Henri Coiffier de]]


== Linki zewnętrzne ==
[[de:Henri Coiffier de Ruzé, Marquis de Cinq-Mars]]
* [http://abu.cnam.fr/cgi-bin/donner_html?historiettes2 Historiettes] {{lang|fr}}
[[en:Henri Coiffier de Ruzé, Marquis of Cinq-Mars]]
* [http://www.herodote.net/histoire09122.htm Detailed history: ''Conspiration et mort de Cinq-Mars''] {{lang|fr}}
[[es:Henri Coiffier de Ruzé]]

[[fr:Henri Coiffier de Ruzé d'Effiat]]
== Przypisy ==
[[it:Enrico di Cinq-Mars]]
{{Przypisy}}
[[ru:Сен-Мар, Анри]]

{{Kontrola autorytatywna}}

{{SORTUJ:Ruzé, Henri Coiffier de}}
[[Kategoria:Francuska szlachta]]
[[Kategoria:Straceni przez dekapitację]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1620]]
[[Kategoria:Zmarli w 1642]]
[[Kategoria:Kochankowie władców]]

Aktualna wersja na dzień 22:30, 20 gru 2023

Henri Coiffier de Ruzé

Henri Coiffier de Ruzé, markiz de Cinq-Mars (ur. 1620, zm. 12 września 1642) – faworyt Ludwika XIII Burbona, króla Francji. Zawiązał i stanął na czele ostatniego i najbliższego osiągnięcia sukcesu, spisku przeciw wszechmocnemu ministrowi króla kardynałowi Richelieu.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Cinq-Mars był synem marszałka Francji i nadintendenta finansów – Antoniego Coiffier-Ruzé, markiza d'Effiat, który był bliskim przyjacielem Richelieu. To kardynał wziął Cinq-Marsa pod swoją opiekę po śmierci jego ojca, w 1632. W 1635 został mianowany kapitanem gwardii, a w 1637 – mistrzem królewskiej garderoby. 15 listopada 1639 złożył przysięgę jako wielki koniuszy i znalazł się na szczycie hierarchii dworskiej.

Przed Cinq-Marsem Ludwik XIII miał innych faworytów (np. Karol de Luynes, pod wpływem którego król sięgnął po władzę), czyli bliskich przyjaciół – czasem kochanków, na dworze, którzy mieli zazwyczaj ogromny wpływ na królewskie decyzje. Richelieu przedstawiając mu młodego Cinq-Marsa miał nadzieję, że Ludwik uczyni z niego swojego kochanka. Według kardynała Cinq-Marsem łatwo było manipulować i go kontrolować. Jednak zamiast tego, markiz porozumiał się z François de Thou i Gastonem, księciem Orleanu, a następnie starał się przekonać króla do skazania Richelieu na śmierć. W 1642 próbował przekonać do pomocy samego Olivaresa. Udało mu się nawet wzniecić wśród francuskiej szlachty rewoltę, ale spisek się nie powiódł. 13 czerwca Richelieu kazał go uwięzić i postawić przed sądem. Cinq-Mars zaciekle bronił się, ale sędziowie przekonali go, że został zdradzony przez swoich towarzyszy. Został ścięty w Lyonie, na placu Terreaux, razem z François de Thou. Przed egzekucją miał wypowiedzieć słowa Ergo moriendum (A więc trzeba umierać)[1]. Książę Gaston uciekł z Francji.

Cinq-Mars starał się m.in. o rękę księżniczki Marii Ludwiki Gonzagi (późniejszej polskiej królowej), w której ponoć był mocno zadurzony; liczył, że dzięki temu małżeństwu osiągnie nowe awanse i tytuły, jednak takiemu związkowi sprzeciwił się Richelieu, obawiając się, że małżonkowie mogą realnie zagrozić jego pozycji[2].

Odniesienia w sztuce

[edytuj | edytuj kod]

Alfred de Vigny napisał powieść pt. Cinq-Mars, zainspirowaną prawdziwą historią markiza. Została ona wydana w 1826. Charles Gounod stworzył operę pod tym samym tytułem, wystawioną 5 kwietnia 1877.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Bożena Krzywobłocka "O mieszkańcach zamku warszawskiego", PWN
  2. Jan Baszkiewicz: Richelieu. Warszawa: PIW, 1984, s. 386-387, seria: Biografie Sławnych Ludzi. ISBN 83-06-01128-7.