Henri Coiffier de Ruzé: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
m robot dodaje: it:Enrico di Cinq-Mars |
→Życiorys: drobne merytoryczne, źródła/przypisy |
||
(Nie pokazano 29 wersji utworzonych przez 28 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
⚫ | |||
'''Henri Coiffier de Ruzé''', '''markiz de Cinq-Mars''' (ur. [[1620]] |
'''Henri Coiffier de Ruzé''', '''markiz de Cinq-Mars''' (ur. [[1620]], zm. [[12 września]] [[1642]]) – [[faworyt]] [[Ludwik XIII|Ludwika XIII Burbona]], króla [[Francja|Francji]]. Zawiązał i stanął na czele ostatniego i najbliższego osiągnięcia sukcesu, spisku przeciw wszechmocnemu ministrowi króla [[Armand Jean Richelieu|kardynałowi Richelieu]]. |
||
== Życiorys == |
|||
Cinq-Mars był synem [[marszałkowie Francji|marszałka Francji]] i nadintendenta finansów |
Cinq-Mars był synem [[marszałkowie Francji|marszałka Francji]] i nadintendenta finansów – [[Antoine Coëffier de Ruzé|Antoniego Coiffier-Ruzé]], [[markiz]]a d'Effiat, który był bliskim przyjacielem Richelieu. To kardynał wziął Cinq-Marsa pod swoją opiekę po śmierci jego ojca, w 1632. W 1635 został mianowany kapitanem gwardii, a w 1637 – mistrzem królewskiej garderoby. 15 listopada 1639 złożył przysięgę jako wielki koniuszy i znalazł się na szczycie hierarchii dworskiej. |
||
Przed Cinq-Marsem Ludwik |
Przed Cinq-Marsem Ludwik XIII miał innych faworytów (np. [[Karol de Luynes]], pod wpływem którego król sięgnął po władzę), czyli bliskich przyjaciół – czasem kochanków, na dworze, którzy mieli zazwyczaj ogromny wpływ na królewskie decyzje. Richelieu przedstawiając mu młodego Cinq-Marsa miał nadzieję, że Ludwik uczyni z niego swojego kochanka. Według kardynała Cinq-Marsem łatwo było manipulować i go kontrolować. Jednak zamiast tego, markiz porozumiał się z [[François de Thou]] i [[Gaston d’Orléans|Gastonem, księciem Orleanu]], a następnie starał się przekonać króla do skazania Richelieu na śmierć. W 1642 próbował przekonać do pomocy samego [[Gaspar Olivares|Olivaresa]]. Udało mu się nawet wzniecić wśród francuskiej szlachty rewoltę, ale spisek się nie powiódł. 13 czerwca Richelieu kazał go uwięzić i postawić przed sądem. Cinq-Mars zaciekle bronił się, ale sędziowie przekonali go, że został zdradzony przez swoich towarzyszy. Został [[Ścięcie (kara)|ścięty]] w [[Lyon]]ie, na placu Terreaux, razem z François de Thou. Przed egzekucją miał wypowiedzieć słowa ''Ergo moriendum'' (''A więc trzeba umierać'')<ref>Bożena Krzywobłocka "O mieszkańcach zamku warszawskiego", PWN</ref>. Książę Gaston uciekł z Francji. |
||
Cinq-Mars starał się m.in. o rękę księżniczki [[Ludwika Maria Gonzaga|Marii Ludwiki Gonzagi]] (późniejszej polskiej królowej), w której ponoć był mocno zadurzony; liczył, że dzięki temu małżeństwu osiągnie nowe awanse i tytuły, jednak takiemu związkowi sprzeciwił się Richelieu, obawiając się, że małżonkowie mogą realnie zagrozić jego pozycji<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Baszkiewicz | imię = Jan | tytuł = Richelieu | wydawca = PIW | miejsce = Warszawa | data = 1984 | seria = Biografie Sławnych Ludzi | strony = 386-387 | isbn = 83-06-01128-7}}</ref>. |
|||
==Ciekawostki== |
|||
⚫ | |||
== Odniesienia w sztuce == |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
== Linki zewnętrzne == |
|||
[[de:Henri Coiffier de Ruzé, Marquis de Cinq-Mars]] |
|||
* [http://abu.cnam.fr/cgi-bin/donner_html?historiettes2 Historiettes] {{lang|fr}} |
|||
[[en:Henri Coiffier de Ruzé, Marquis of Cinq-Mars]] |
|||
* [http://www.herodote.net/histoire09122.htm Detailed history: ''Conspiration et mort de Cinq-Mars''] {{lang|fr}} |
|||
⚫ | |||
[[fr:Henri Coiffier de Ruzé d'Effiat]] |
|||
== Przypisy == |
|||
[[it:Enrico di Cinq-Mars]] |
|||
{{Przypisy}} |
|||
[[ru:Сен-Мар, Анри]] |
|||
{{Kontrola autorytatywna}} |
|||
{{SORTUJ:Ruzé, Henri Coiffier de}} |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
[[Kategoria:Kochankowie władców]] |
Aktualna wersja na dzień 22:30, 20 gru 2023
Henri Coiffier de Ruzé, markiz de Cinq-Mars (ur. 1620, zm. 12 września 1642) – faworyt Ludwika XIII Burbona, króla Francji. Zawiązał i stanął na czele ostatniego i najbliższego osiągnięcia sukcesu, spisku przeciw wszechmocnemu ministrowi króla kardynałowi Richelieu.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Cinq-Mars był synem marszałka Francji i nadintendenta finansów – Antoniego Coiffier-Ruzé, markiza d'Effiat, który był bliskim przyjacielem Richelieu. To kardynał wziął Cinq-Marsa pod swoją opiekę po śmierci jego ojca, w 1632. W 1635 został mianowany kapitanem gwardii, a w 1637 – mistrzem królewskiej garderoby. 15 listopada 1639 złożył przysięgę jako wielki koniuszy i znalazł się na szczycie hierarchii dworskiej.
Przed Cinq-Marsem Ludwik XIII miał innych faworytów (np. Karol de Luynes, pod wpływem którego król sięgnął po władzę), czyli bliskich przyjaciół – czasem kochanków, na dworze, którzy mieli zazwyczaj ogromny wpływ na królewskie decyzje. Richelieu przedstawiając mu młodego Cinq-Marsa miał nadzieję, że Ludwik uczyni z niego swojego kochanka. Według kardynała Cinq-Marsem łatwo było manipulować i go kontrolować. Jednak zamiast tego, markiz porozumiał się z François de Thou i Gastonem, księciem Orleanu, a następnie starał się przekonać króla do skazania Richelieu na śmierć. W 1642 próbował przekonać do pomocy samego Olivaresa. Udało mu się nawet wzniecić wśród francuskiej szlachty rewoltę, ale spisek się nie powiódł. 13 czerwca Richelieu kazał go uwięzić i postawić przed sądem. Cinq-Mars zaciekle bronił się, ale sędziowie przekonali go, że został zdradzony przez swoich towarzyszy. Został ścięty w Lyonie, na placu Terreaux, razem z François de Thou. Przed egzekucją miał wypowiedzieć słowa Ergo moriendum (A więc trzeba umierać)[1]. Książę Gaston uciekł z Francji.
Cinq-Mars starał się m.in. o rękę księżniczki Marii Ludwiki Gonzagi (późniejszej polskiej królowej), w której ponoć był mocno zadurzony; liczył, że dzięki temu małżeństwu osiągnie nowe awanse i tytuły, jednak takiemu związkowi sprzeciwił się Richelieu, obawiając się, że małżonkowie mogą realnie zagrozić jego pozycji[2].
Odniesienia w sztuce
[edytuj | edytuj kod]Alfred de Vigny napisał powieść pt. Cinq-Mars, zainspirowaną prawdziwą historią markiza. Została ona wydana w 1826. Charles Gounod stworzył operę pod tym samym tytułem, wystawioną 5 kwietnia 1877.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Bożena Krzywobłocka "O mieszkańcach zamku warszawskiego", PWN
- ↑ Jan Baszkiewicz: Richelieu. Warszawa: PIW, 1984, s. 386-387, seria: Biografie Sławnych Ludzi. ISBN 83-06-01128-7.