Przejdź do zawartości

Kazimierz Bein: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m -'pustką i chłodem wieje po kątach'
M.Tomma (dyskusja | edycje)
m drobne
 
(Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{Biogram infobox
{{Biogram infobox
|imię i nazwisko = Kazimierz Bein
|imię i nazwisko = Kazimierz Bein
|imię i nazwisko org =
|pseudonim = Kabe
|pseudonim = Kabe
|grafika = Kazimierz Bein (Kabe).jpg
|grafika = Kazimierz Bein (Kabe).jpg
|opis grafiki =
|opis grafiki =
|alt grafiki =
|data urodzenia = [[29 lutego]] [[1872]]
|data urodzenia = [[29 lutego]] [[1872]]
|miejsce urodzenia = [[Sierżnia]]
|miejsce urodzenia = [[Sierżnia]]
|data śmierci = [[15 czerwca]] [[1959]]
|data śmierci = [[15 czerwca]] [[1959]]
|miejsce śmierci = [[Łódź]]
|miejsce śmierci = [[Łódź]]
|zawód = [[Okulistyka|okulista]]
|zawód = [[Okulistyka|okulista]]
|odznaczenia =
|odznaczenia =
|commons = Category:Kazimierz Bein
|commons = Category:Kazimierz Bein
|www =
}}
}}
[[Plik:Matuszewski esperantistoj.jpg|thumb|Kazimierz Bein (stoi 2. od lewej) w gronie polskich esperantystów, 1908 r.]]
[[Plik:Matuszewski esperantistoj.jpg|thumb|Kazimierz Bein (stoi 2. od lewej) w gronie polskich esperantystów, 1908 r.]]
Linia 20: Linia 19:


== Działalność esperancka ==
== Działalność esperancka ==
Kabe zdobył sławę tłumaczeniem na esperanto powieści ''{{link-interwiki|Q=108844487|Dno nędzy}}'' (''La fundo de l' mizero'') [[Wacław Sieroszewski|Wacława Sieroszewskiego]], które ukazało się w [[1904]]. Wśród dzieł, które przetłumaczył znajduje się między innymi ''[[Faraon (powieść)|Faraon]]'' [[Bolesław Prus|Bolesława Prusa]]; Bein tłumaczył także z języka niemieckiego ([[Baśnie braci Grimm|''Baśnie'']] [[Bracia Grimm|braci Grimm]] – ''Elektitaj fabeloj'', 1906) i rosyjskiego (m.in. ''[[Ojcowie i dzieci]]'' [[Iwan Turgieniew|Iwana Turgieniewa]]). Od [[1906]] był wiceprzewodniczącym [[Akademio de Esperanto|Akademii Esperanta]]. Stworzył również jeden z pierwszych słowników esperanckich: ''{{link-interwiki|Q=3893569|Vortaro de Esperanto}}''.
Kabe zdobył sławę tłumaczeniem na esperanto powieści ''{{link-interwiki|Dno nędzy|Q=Q108844487}}'' (''La fundo de l' mizero'') [[Wacław Sieroszewski|Wacława Sieroszewskiego]], które ukazało się w [[1904]]. Wśród dzieł, które przetłumaczył znajduje się między innymi ''[[Faraon (powieść)|Faraon]]'' [[Bolesław Prus|Bolesława Prusa]]; Bein tłumaczył także z języka niemieckiego ([[Baśnie braci Grimm|''Baśnie'']] [[Bracia Grimm|braci Grimm]] – ''Elektitaj fabeloj'', 1906) i rosyjskiego (m.in. ''[[Ojcowie i dzieci]]'' [[Iwan Turgieniew|Iwana Turgieniewa]]). Od [[1906]] był wiceprzewodniczącym [[Akademio de Esperanto|Akademii Esperanta]]. Stworzył również jeden z pierwszych słowników esperanckich: ''{{link-interwiki|Vortaro de Esperanto|Q=Q3893569}}''.


Działalność Kabe na rzecz esperanta zakończyła się w 1911 r. Powodami odejścia od języka, które podał 20 lat później, były rozczarowanie esperantystami, którzy w niedostatecznym stopniu władają językiem, oraz to, że esperanto nie zdobywa popularności. Uznał, że inny, nowy [[język sztuczny]] będzie w przyszłości odgrywał rolę międzynarodowego<ref name = "wywiad" />.
Działalność Kabe na rzecz esperanta zakończyła się w 1911 r. Powodami odejścia od języka, które podał 20 lat później, były rozczarowanie esperantystami, którzy w niedostatecznym stopniu władają językiem, oraz to, że esperanto nie zdobywa popularności. Uznał, że inny, nowy [[język sztuczny]] będzie w przyszłości odgrywał rolę międzynarodowego<ref name = "wywiad" />.
Linia 55: Linia 54:


== Życie prywatne ==
== Życie prywatne ==
Urodził się we wsi [[Serżnia]] pod Łodzią, w posiadłości ojca – Aleksandra Beina – powstańca styczniowego i syberyjskiego zesłańca. Jego rodzina była pochodzenia żydowskiego, niemniej Beinowie wyznawali katolicyzm. Bein nie założył rodziny. Został pochowany na [[Cmentarz katolicki przy ulicy Ogrodowej w Łodzi|cmentarzu św. Józefa w Łodzi]]<ref name=":0" />.
Urodził się we wsi [[Sierżnia]] pod Łodzią, w posiadłości ojca – Aleksandra Beina – powstańca styczniowego i syberyjskiego zesłańca. Jego rodzina była pochodzenia żydowskiego, niemniej Beinowie wyznawali katolicyzm. Bein nie założył rodziny. Został pochowany na [[Cmentarz katolicki przy ulicy Ogrodowej w Łodzi|cmentarzu św. Józefa w Łodzi]]<ref name=":0" />.


== Przypisy ==
== Przypisy ==
Linia 70: Linia 69:


{{SORTUJ:Bein, Kazimierz}}
{{SORTUJ:Bein, Kazimierz}}
[[Kategoria:Polscy okuliści]]
[[Kategoria:Pisarze esperanccy]]
[[Kategoria:Pisarze esperanccy]]
[[Kategoria:Tłumacze literatury polskiej]]
[[Kategoria:Tłumacze literatury polskiej]]
[[Kategoria:Polscy tłumacze literatury rosyjskojęzycznej]]
[[Kategoria:Polscy tłumacze literatury rosyjskojęzycznej]]
[[Kategoria:Polscy Żydzi]]
[[Kategoria:Polscy Żydzi]]
[[Kategoria:Pochowani w części rzymskokatolickiej Starego Cmentarza w Łodzi]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1872]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1872]]
[[Kategoria:Zmarli w 1959]]
[[Kategoria:Zmarli w 1959]]
[[Kategoria:Polscy okuliści]]
[[Kategoria:Pochowani w części rzymskokatolickiej Starego Cmentarza w Łodzi]]

Aktualna wersja na dzień 17:37, 26 mar 2024

Kazimierz Bein
Kabe
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 lutego 1872
Sierżnia

Data i miejsce śmierci

15 czerwca 1959
Łódź

Zawód, zajęcie

okulista

podpis
Kazimierz Bein (stoi 2. od lewej) w gronie polskich esperantystów, 1908 r.

Kazimierz Bein (ur. 29 lutego 1872 w Sierżni, zm. 15 czerwca 1959 w Łodzi)[1]polski okulista, jeden z założycieli Polskiego Towarzystwa Okulistycznego[2].

W latach 1903–1910 Kazimierz Bein był aktywistą esperanckim, tłumaczem i leksykografem znanym pod pseudonimem Kabe. W roku 1911 nagle, bez wyjaśnienia, opuścił ruch esperancki[3].

Działalność esperancka

[edytuj | edytuj kod]

Kabe zdobył sławę tłumaczeniem na esperanto powieści Dno nędzy(inne języki) (La fundo de l' mizero) Wacława Sieroszewskiego, które ukazało się w 1904. Wśród dzieł, które przetłumaczył znajduje się między innymi Faraon Bolesława Prusa; Bein tłumaczył także z języka niemieckiego (Baśnie braci GrimmElektitaj fabeloj, 1906) i rosyjskiego (m.in. Ojcowie i dzieci Iwana Turgieniewa). Od 1906 był wiceprzewodniczącym Akademii Esperanta. Stworzył również jeden z pierwszych słowników esperanckich: Vortaro de Esperanto(inne języki).

Działalność Kabe na rzecz esperanta zakończyła się w 1911 r. Powodami odejścia od języka, które podał 20 lat później, były rozczarowanie esperantystami, którzy w niedostatecznym stopniu władają językiem, oraz to, że esperanto nie zdobywa popularności. Uznał, że inny, nowy język sztuczny będzie w przyszłości odgrywał rolę międzynarodowego[3].

Rezygnacja Kabe, ojca stylu esperanckiego i jednego z pionierów ruchu, zrobiła na esperantystach duże wrażenie. Od jego pseudonimu powstał czasownik kabei oznaczający Uczynić jak Kabe, który, będąc bardzo aktywnym esperantystą, nagle i zupełnie przestał pisać w esperancie[4] lub opuścić esperanto po aktywnym i udanym uczestnictwie w ruchu[5].

Twórczość esperancka

[edytuj | edytuj kod]
Okładka IV wydania esperanckiego tłumaczenia Pieśni przerwanej, 1928
  • Unua Legolibro (Pierwsza czytanka, 1907)
  • Vortaro de Esperanto (Słownik esperanta, 1910)

Tłumaczenia

[edytuj | edytuj kod]
  • Dno nędzy, Wacław Sieroszewski (La fundo de l' mizero, 1904)
  • Latarnik, Henryk Sienkiewicz (w zbiorze La lanternisto kaj aliaj prozaĵoj de Polaj aŭtoroj, 1905[6])
  • Antologia Polska (Pola Antologio, 1906)
  • Baśnie wybrane braci Grimm (Elektitaj Fabeloj, 1906[7])
  • Faraon, Bolesław Prus (La Faraono, 1907)
  • Chrestomatia Międzynarodowa (Internacia Krestomatio, 1907)
  • Pieśń przerwana, Eliza Orzeszkowa (La Interrompita Kanto[8])
  • W palarni opium, Władysław Stanisław Reymont (En fumejo de l' opio, 1909[9])
  • Poezje prozą, Iwan Turgieniew (Versaĵoj en Prozo, 1909[10]
  • Ojcowie i dzieci, Iwan Turgieniew (Patroj kaj Filoj, 1909)
  • Dobra pani, Eliza Orzeszkowa (Bona Sinjorino, 1909)
  • Na sądzie, z objawień nieboszczyka, Julian Kaliszewski (La Juĝo (Letero de mortinto), 1909-1910[11]
  • La lasta, Władysław Stanisław Reymont (1910)
  • W więzieniu - Jewgienij Czirikow (En Malliberejo)
  • Mój zegarek, Maria Konopnicka (Mia Poŝhorloĝo, 1912)
  • Legenda, Eliza Orzeszkowa (Legendo[12])

Prace naukowe

[edytuj | edytuj kod]
  • Zwyrodnienie krążkowe plamki żółtej (1948)
  • O poprawność mowy polskiej: (najpospolitsze błędy w polszczyźnie lekarzy) (1950)
  • Najprostsze oko schematyczne (1951)
  • Zarys okulistyki Bronisław Ziemiński (Bein przygotował pracę do druku, 1930)

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się we wsi Sierżnia pod Łodzią, w posiadłości ojca – Aleksandra Beina – powstańca styczniowego i syberyjskiego zesłańca. Jego rodzina była pochodzenia żydowskiego, niemniej Beinowie wyznawali katolicyzm. Bein nie założył rodziny. Został pochowany na cmentarzu św. Józefa w Łodzi[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]