Bitwa nad rzeką Severn: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
usunięcie nieoficjalnego symbolu z miejsca gdzie powinien być oficjalny usunięcie nieoficjalnego symbolu z miejsca gdzie powinien być oficjalny usunięcie nieoficjalnego symbolu z miejsca gdzie powinien być oficjalny (użyto skryptu), WP:SK |
drobne poprawki |
||
| Linia 21: | Linia 21: | ||
}} |
}} |
||
{{Wojny Rzymian z Brytami}} |
{{Wojny Rzymian z Brytami}} |
||
'''Bitwa nad rzeką Severn''' [[50]] n.e. |
'''Bitwa nad rzeką Severn''' – starcie zbrojne, które miało miejsce w roku [[50]] n.e. |
||
Po roku [[43]] n.e. stacjonujący w Wroxeter nad rzeką [[Severn]] legion rzymski pod wodzą generała Publiusza Ostoriusza podbił plemię Kangów ze środkowej [[Walia|Walii]], dochodząc do Morza Irlandzkiego. Głównym celem rzymskiego generała było schwytanie wodza [[Brytowie|Brytów]] Caradoca, który zbiegł do Walii po klęsce w [[bitwa nad rzeką Medway|bitwie nad rzeką Medway]]. W roku [[50]] n.e. [[Cesarstwo rzymskie|Rzymianie]] rozpoczęli kolejną kampanię w Walii przeciwko Brytom. Caradac zebrał 30 000 wojowników z celtyckich plemion Ordowików, Deceanglów, Demetów, Komowów i Sylurów. Wojska Brytów zajęły pozycje za rzeką Severn, przecinającą dolinę o tej samej nazwie. Teren za rzeką osłonięty zalesionymi zboczami wzgórz przypominał literę U i uniemożliwiał wchodzącej do doliny żołnierzom ucieczkę na boki. Wojownicy celtyccy zajęli pozycje w lesie, chowając się przed Rzymianami za umocnionymi pozycjami obronnymi w formie ściany kamiennej. |
Po roku [[43]] n.e. stacjonujący w Wroxeter nad rzeką [[Severn]] legion rzymski pod wodzą generała Publiusza Ostoriusza podbił plemię Kangów ze środkowej [[Walia|Walii]], dochodząc do Morza Irlandzkiego. Głównym celem rzymskiego generała było schwytanie wodza [[Brytowie|Brytów]] Caradoca, który zbiegł do Walii po klęsce w [[bitwa nad rzeką Medway|bitwie nad rzeką Medway]]. W roku [[50]] n.e. [[Cesarstwo rzymskie|Rzymianie]] rozpoczęli kolejną kampanię w Walii przeciwko Brytom. Caradac zebrał 30 000 wojowników z celtyckich plemion Ordowików, Deceanglów, Demetów, Komowów i Sylurów. Wojska Brytów zajęły pozycje za rzeką Severn, przecinającą dolinę o tej samej nazwie. Teren za rzeką osłonięty zalesionymi zboczami wzgórz przypominał literę U i uniemożliwiał wchodzącej do doliny żołnierzom ucieczkę na boki. Wojownicy celtyccy zajęli pozycje w lesie, chowając się przed Rzymianami za umocnionymi pozycjami obronnymi w formie ściany kamiennej. |
||
| Linia 27: | Linia 27: | ||
22 000 Rzymian weszło do doliny, zatrzymując się nad rzeką. W pierwszej linii stanęły wojska pomocnicze oraz [[Batawowie]], za nimi pozycję obrali legioniści, a na skrzydłach jazda rzymska. W końcu Ostoriusz nakazał swoim siłom przeprawę przez rzekę. Rzymianie i Batawowie z pierwszego rzędu pod gradem pocisków rzucili się w kierunku pozycji nieprzyjaciela. Po dotarciu do ściany skalnej, Rzymianie przy wykorzystaniu drabin wdzierali się na górę odpierając ataki Brytów. W walce ranny został dowódca Batawów Juliusz Cywilis. Równocześnie nastąpił atak głównych sił rzymskich, które tworząc formację [[testudo]] podeszły pod mur, rozbierając go od dołu. Następnie wojska rzymskie wdzierając się z dwóch stron poza fortyfikacje wyparły Brytów w ciężkiej walce. W trakcie tej części bitwy zginęło wielu Brytów atakowanych zarówno przez Rzymian jak i Batawów. Łącznie bitwa pochłonęła życie tysięcy Brytów, do niewoli dostali się też członkowie rodziny Caradoca. Jemu samemu udało się jednak ponownie zbiec z pola bitwy i schronić się w górach u miejscowych [[Druidzi|Druidów]]. |
22 000 Rzymian weszło do doliny, zatrzymując się nad rzeką. W pierwszej linii stanęły wojska pomocnicze oraz [[Batawowie]], za nimi pozycję obrali legioniści, a na skrzydłach jazda rzymska. W końcu Ostoriusz nakazał swoim siłom przeprawę przez rzekę. Rzymianie i Batawowie z pierwszego rzędu pod gradem pocisków rzucili się w kierunku pozycji nieprzyjaciela. Po dotarciu do ściany skalnej, Rzymianie przy wykorzystaniu drabin wdzierali się na górę odpierając ataki Brytów. W walce ranny został dowódca Batawów Juliusz Cywilis. Równocześnie nastąpił atak głównych sił rzymskich, które tworząc formację [[testudo]] podeszły pod mur, rozbierając go od dołu. Następnie wojska rzymskie wdzierając się z dwóch stron poza fortyfikacje wyparły Brytów w ciężkiej walce. W trakcie tej części bitwy zginęło wielu Brytów atakowanych zarówno przez Rzymian jak i Batawów. Łącznie bitwa pochłonęła życie tysięcy Brytów, do niewoli dostali się też członkowie rodziny Caradoca. Jemu samemu udało się jednak ponownie zbiec z pola bitwy i schronić się w górach u miejscowych [[Druidzi|Druidów]]. |
||
== Literatura == |
|||
* Stephen Dando Collins: Machina do zabijania. XIV legion Nerona, |
* Stephen Dando Collins: ''Machina do zabijania. XIV legion Nerona'', wyd. Bellona. Warszawa 2008. |
||
[[Kategoria:Wojny Rzymian z Brytami|Severn]] |
[[Kategoria:Wojny Rzymian z Brytami|Severn]] |
||
Wersja z 17:31, 10 lut 2012
| Wojny Rzymian z Brytami | |||
 {{{opis grafiki}}} | |||
| Czas |
{{{czas}}} | ||
|---|---|---|---|
| Miejsce |
nad rzeką Severn, Walia | ||
| Terytorium | |||
| Wynik |
zwycięstwo Rzymian | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Położenie na mapie świata  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |||
| Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|} | |||
Szablon:Wojny Rzymian z Brytami Bitwa nad rzeką Severn – starcie zbrojne, które miało miejsce w roku 50 n.e.
Po roku 43 n.e. stacjonujący w Wroxeter nad rzeką Severn legion rzymski pod wodzą generała Publiusza Ostoriusza podbił plemię Kangów ze środkowej Walii, dochodząc do Morza Irlandzkiego. Głównym celem rzymskiego generała było schwytanie wodza Brytów Caradoca, który zbiegł do Walii po klęsce w bitwie nad rzeką Medway. W roku 50 n.e. Rzymianie rozpoczęli kolejną kampanię w Walii przeciwko Brytom. Caradac zebrał 30 000 wojowników z celtyckich plemion Ordowików, Deceanglów, Demetów, Komowów i Sylurów. Wojska Brytów zajęły pozycje za rzeką Severn, przecinającą dolinę o tej samej nazwie. Teren za rzeką osłonięty zalesionymi zboczami wzgórz przypominał literę U i uniemożliwiał wchodzącej do doliny żołnierzom ucieczkę na boki. Wojownicy celtyccy zajęli pozycje w lesie, chowając się przed Rzymianami za umocnionymi pozycjami obronnymi w formie ściany kamiennej.
22 000 Rzymian weszło do doliny, zatrzymując się nad rzeką. W pierwszej linii stanęły wojska pomocnicze oraz Batawowie, za nimi pozycję obrali legioniści, a na skrzydłach jazda rzymska. W końcu Ostoriusz nakazał swoim siłom przeprawę przez rzekę. Rzymianie i Batawowie z pierwszego rzędu pod gradem pocisków rzucili się w kierunku pozycji nieprzyjaciela. Po dotarciu do ściany skalnej, Rzymianie przy wykorzystaniu drabin wdzierali się na górę odpierając ataki Brytów. W walce ranny został dowódca Batawów Juliusz Cywilis. Równocześnie nastąpił atak głównych sił rzymskich, które tworząc formację testudo podeszły pod mur, rozbierając go od dołu. Następnie wojska rzymskie wdzierając się z dwóch stron poza fortyfikacje wyparły Brytów w ciężkiej walce. W trakcie tej części bitwy zginęło wielu Brytów atakowanych zarówno przez Rzymian jak i Batawów. Łącznie bitwa pochłonęła życie tysięcy Brytów, do niewoli dostali się też członkowie rodziny Caradoca. Jemu samemu udało się jednak ponownie zbiec z pola bitwy i schronić się w górach u miejscowych Druidów.
Literatura
- Stephen Dando Collins: Machina do zabijania. XIV legion Nerona, wyd. Bellona. Warszawa 2008.