Apame (córka Spitamenesa): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
drobne redakcyjne |
drobne redakcyjne |
||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
W 324 r. p.n.e. zawarła związek małżeński z jednym z macedońskich generałów [[Aleksander Wielki| Aleksandra III Wielkiego]] [[Seleukos I Nikator|Seleukosem]] podczas [[Wesele w Suzie|ceremonii w Suzie]]. W tym samym wydarzeniu wielu z dowódców zawarło ślub z księżniczkami irańskimi, realizując zamysł polityczny Aleksandra Wielkiego. Dążył on do uczynienia z arystokracji irańskiej równorzędnego filaru władzy w tworzonym imperium, na zasadach zbliżonych jakie mają Macedończycy. Działania te nie zostały dobrze przyjęte przez większość jego generałów. Masowe śluby miały za zadanie wzmocnienie wzajemnych relacji, ponieważ w ocenie Aleksandra III władza w tak dużym imperium jest niemożliwa bez oparcia jej w lokalnych irańskich elitach. Po śmierci zdobywcy Seleukos jako jeden z nielicznych nie oddalił swojej żony kontynuując jego politykę, zyskując tym samym przychylność rdzennych mieszkańców <ref>Olbrycht J. M., ''Aleksander Wielki i świat irański'', Rzeszów 2004, s. 47. </ref>. Kilkanaście miast zostało nazwanych na jej cześć, m.i. [[Apamea]]. |
W 324 r. p.n.e. zawarła związek małżeński z jednym z macedońskich generałów [[Aleksander Wielki| Aleksandra III Wielkiego]] [[Seleukos I Nikator|Seleukosem]] podczas [[Wesele w Suzie|ceremonii w Suzie]]. W tym samym wydarzeniu wielu z dowódców zawarło ślub z księżniczkami irańskimi, realizując zamysł polityczny Aleksandra Wielkiego. Dążył on do uczynienia z arystokracji irańskiej równorzędnego filaru władzy w tworzonym imperium, na zasadach zbliżonych jakie mają Macedończycy. Działania te nie zostały dobrze przyjęte przez większość jego generałów. Masowe śluby miały za zadanie wzmocnienie wzajemnych relacji, ponieważ w ocenie Aleksandra III władza w tak dużym imperium jest niemożliwa bez oparcia jej w lokalnych irańskich elitach. Po śmierci zdobywcy Seleukos jako jeden z nielicznych nie oddalił swojej żony kontynuując jego politykę, zyskując tym samym przychylność rdzennych mieszkańców <ref>Olbrycht J. M., ''Aleksander Wielki i świat irański'', Rzeszów 2004, s. 47. </ref>. Kilkanaście miast zostało nazwanych na jej cześć, m.i. [[Apamea]]. |
||
Apame z Seleukosem I miała troje dzieci, |
Apame z Seleukosem I miała troje dzieci, córkę: [[Apame]]; dwóch synów: [[Antioch I Soter| Antiocha I]], [[Achajos Starszy|Achajosa Starszego]]. |
||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
||
Wersja z 19:00, 3 mar 2014
Apame, Apame I, ( IV w. p.n.e.) - sogdyjska księżniczka, córka satrapy Spitamenesa, żona Seleukosa I z którym zapoczątkowała panowanie jednej z najpotężniejszych dynastii hellenistycznego Wschodu - Seleucydów.
W 324 r. p.n.e. zawarła związek małżeński z jednym z macedońskich generałów Aleksandra III Wielkiego Seleukosem podczas ceremonii w Suzie. W tym samym wydarzeniu wielu z dowódców zawarło ślub z księżniczkami irańskimi, realizując zamysł polityczny Aleksandra Wielkiego. Dążył on do uczynienia z arystokracji irańskiej równorzędnego filaru władzy w tworzonym imperium, na zasadach zbliżonych jakie mają Macedończycy. Działania te nie zostały dobrze przyjęte przez większość jego generałów. Masowe śluby miały za zadanie wzmocnienie wzajemnych relacji, ponieważ w ocenie Aleksandra III władza w tak dużym imperium jest niemożliwa bez oparcia jej w lokalnych irańskich elitach. Po śmierci zdobywcy Seleukos jako jeden z nielicznych nie oddalił swojej żony kontynuując jego politykę, zyskując tym samym przychylność rdzennych mieszkańców [1]. Kilkanaście miast zostało nazwanych na jej cześć, m.i. Apamea.
Apame z Seleukosem I miała troje dzieci, córkę: Apame; dwóch synów: Antiocha I, Achajosa Starszego.
- ↑ Olbrycht J. M., Aleksander Wielki i świat irański, Rzeszów 2004, s. 47.