Przejdź do zawartości

Baszta Dziewicza w Baku: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m
,
Linia 53: Linia 53:
W roku 2000 obiekt (wraz ze Starym Miastem i [[Pałac szachów Szyrwanu|pałacem szachów Szyrwanu]]) został umieszczony na [[Lista światowego dziedzictwa UNESCO|Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO]]{{r|unesco}}.
W roku 2000 obiekt (wraz ze Starym Miastem i [[Pałac szachów Szyrwanu|pałacem szachów Szyrwanu]]) został umieszczony na [[Lista światowego dziedzictwa UNESCO|Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO]]{{r|unesco}}.


Krótko po wpisie, w listopadzie 2010 roku doszło w Azerbejdżanie do trzęsienia ziemi które uszkodziło basztę. Zwracając uwagę na brak działań ze strony władz krajowych w celu odpowiedniego zachowania i ochrony tego obiektu jako dziedzictwa kulturowego, [[UNESCO]] w 2003 roku włączyło go na "Listę Dziedzictwa Zagrożonego". Zastrzeżeniem był negatywny wpływ rozwoju miasta, braku polityki ochrony i wątpliwe działania konserwatorskie. Jednak gdy organy azerskie podjęły odpowiednie kroki i zapewniły odpowiedni poziom ochrony i zarządzania majątkiem, UNESCO w 2009 roku zdjęło obiekt z listy zagrożonych{{r|unescodanger}}
Krótko po wpisie, w listopadzie 2010 roku doszło w Azerbejdżanie do trzęsienia ziemi, które uszkodziło basztę. Zwracając uwagę na brak działań ze strony władz krajowych w celu odpowiedniego zachowania i ochrony tego obiektu jako dziedzictwa kulturowego, [[UNESCO]] w 2003 roku włączyło go na "Listę Dziedzictwa Zagrożonego". Zastrzeżeniem był negatywny wpływ rozwoju miasta, braku polityki ochrony i wątpliwe działania konserwatorskie. Jednak gdy organy azerskie podjęły odpowiednie kroki i zapewniły odpowiedni poziom ochrony i zarządzania majątkiem, UNESCO w 2009 roku zdjęło obiekt z listy zagrożonych{{r|unescodanger}}.


== Historia ==
== Historia ==
Wieżę zbudowano w XII wieku na znacznie starszych fundamentach (wchodzących na 15 m w głąb ziemi){{r|adamczak}}. Dawniej stała na samym brzegu, jednak wskutek obniżania się poziomu [[Morze Kaspijskie|Morza Kaspijskiego]] linia brzegowa znacznie się cofnęła{{r|zakaukazie}}. Istnieją różne wersje dotyczące przeznaczenia, jak i okresu w którym zbudowano pierwszą budowlę w tym miejscu. Niektórzy z naukowców przypuszczają, że wieża została zbudowana w dwóch różnych okresach. Zgodnie z tym przypuszczeniem, dolna część wieży z ścianami do 12 metrów jest starsza i pochodzi z VIII-VII wieku p.n.e. Górna część otoczona prążkowanym kamieniem powstała później{{r|icherisheher}}.
Wieżę zbudowano w XII wieku na znacznie starszych fundamentach (wchodzących na 15 m w głąb ziemi){{r|adamczak}}. Dawniej stała na samym brzegu, jednak wskutek obniżania się poziomu [[Morze Kaspijskie|Morza Kaspijskiego]] linia brzegowa znacznie się cofnęła{{r|zakaukazie}}. Istnieją różne wersje dotyczące przeznaczenia, jak i okresu, w którym zbudowano pierwszą budowlę w tym miejscu. Niektórzy z naukowców przypuszczają, że wieża została zbudowana w dwóch różnych okresach. Zgodnie z tym przypuszczeniem dolna część wieży z ścianami do 12 metrów jest starsza i pochodzi z VIII-VII wieku p.n.e. Górna część otoczona prążkowanym kamieniem powstała później{{r|icherisheher}}.
Według jednej z wersji dotyczącej przeznaczenia wieży, powstała ona w IV-VI wieku jako element świątyni [[Zaratusztrianizm|zoroastriańskiej]]. Inni twierdzą, że istniało tu obserwatorium astronomiczne, a tezę tę ma potwierdzać wysunięta na wschód wąska przybudówka nadająca wieży niepowtarzalny charakter. Praca archeologiczne sprzed kilkudziesięciu lat wykazały, że fundamenty były wzmocnione przez 14-metrowej długości drewniane dźwigary, które chroniły budowlę przed [[Trzęsienie ziemi|trzęsieniami ziemi]]{{r|adamczak}}.
Według jednej z wersji dotyczącej przeznaczenia wieży powstała ona w IV-VI wieku jako element świątyni [[Zaratusztrianizm|zoroastriańskiej]]. Inni twierdzą, że istniało tu obserwatorium astronomiczne, a tezę tę ma potwierdzać wysunięta na wschód wąska przybudówka nadająca wieży niepowtarzalny charakter. Praca archeologiczne sprzed kilkudziesięciu lat wykazały, że fundamenty były wzmocnione przez 14-metrowej długości drewniane dźwigary, które chroniły budowlę przed [[Trzęsienie ziemi|trzęsieniami ziemi]]{{r|adamczak}}.


Z nazwą zabytku wiąże się wiele legend. Jedna z nich mówi, że wieża została zbudowana przez szacha dla swojej ukochanej. Kiedy jednak wybranka dowiedziała się, że jest córką tegoż szacha, rzuciła się z wieży do morza{{r|zakaukazie}}. Istnieje wersja, że wieża była pierwotnie nazywana "Ghuz Qala", i była to świątynia boga ognia który jest czczony przez [[Ludy tureckie|turkijskie plemiona]]. W ciągu wieków ludzie tworzyli różne legendy i historie o wspaniałości i odległej przeszłości tego starożytnego obiektu. Możliwe, że nazwa Wieża "Ghuz" zmieniła w tych legendach i przyjęła formę Wieży "Qız"{{r|icherisheher}}.
Z nazwą zabytku wiąże się wiele legend. Jedna z nich mówi, że wieża została zbudowana przez szacha dla swojej ukochanej. Kiedy jednak wybranka dowiedziała się, że jest córką tegoż szacha, rzuciła się z wieży do morza{{r|zakaukazie}}. Istnieje wersja, że wieża była pierwotnie nazywana "Ghuz Qala" i stanowiła świątynię boga ognia, który jest czczony przez [[Ludy tureckie|turkijskie plemiona]]. W ciągu wieków ludzie tworzyli różne legendy i historie o wspaniałości i odległej przeszłości tego starożytnego obiektu. Możliwe, że nazwa Wieża "Ghuz" zmieniła w tych legendach i przyjęła formę Wieży "Qız"{{r|icherisheher}}.


W najwyższej części baszty znaleziono inskrypcje w [[Pismo kufickie|piśmie kufickim]] z XII wieku, w której jako architekt przebudowy baszty widnieje niejaki Kubey Mesud ibn Da'ud{{r|unesco}}. Między innymi dzięki nim wiadomo, iż budowla w obecnym kształcie powstała w tym wieku i służyła jako główny element obronny miasta{{r|azer}}, bowiem w języku azerskim słowo ''Qız'' ("dziewicza") oznacza również "niedostępna", co miało związek z charakterem obronnym budowli. W wieży mogło schronić się 200 ludzi, wewnątrz była spiżarnia i głęboka studnia{{r|zakaukazie}}. W 1858 wieżę przekształcono w latarnię morską dla statków wchodzących do bakijskiego portu{{r|azer}}, a w 1968 zamieniono ją w muzeum{{r|zakaukazie}} z ekspozycją poświęconą dziejom miasta (m.in. sporo archiwalnych zdjęć) oraz kolekcją etnograficzną{{r|adamczak}}.
W najwyższej części baszty znaleziono inskrypcje w [[Pismo kufickie|piśmie kufickim]] z XII wieku, w której jako architekt przebudowy baszty widnieje niejaki Kubey Mesud ibn Da'ud{{r|unesco}}. Między innymi dzięki nim wiadomo, iż budowla w obecnym kształcie powstała w tym wieku i służyła jako główny element obronny miasta{{r|azer}}, bowiem w języku azerskim słowo ''Qız'' ("dziewicza") oznacza również "niedostępna", co miało związek z charakterem obronnym budowli. W wieży mogło schronić się 200 ludzi, wewnątrz była spiżarnia i głęboka studnia{{r|zakaukazie}}. W 1858 wieżę przekształcono w latarnię morską dla statków wchodzących do bakijskiego portu{{r|azer}}, a w 1968 zamieniono ją w muzeum{{r|zakaukazie}} z ekspozycją poświęconą dziejom miasta (m.in. sporo archiwalnych zdjęć) oraz kolekcją etnograficzną{{r|adamczak}}.

Wersja z 17:05, 31 mar 2015

Baszta Dziewicza
Zabytek: nr rej. 2.2
Ilustracja
Państwo

 Azerbejdżan

Miejscowość

Baku

Wysokość całkowita

29,5

Ukończenie budowy

XII wiek

Położenie na mapie Azerbejdżanu
Mapa konturowa Azerbejdżanu, po prawej znajduje się punkt z opisem „Baszta Dziewicza”
Położenie na mapie Baku
Mapa konturowa Baku, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Baszta Dziewicza”
Ziemia40°21′58,2″N 49°50′14,1″E/40,366167 49,837250
Stare Miasto, Pałac szachów Szyrwanu i Baszta Dziewicza w Baku[a]
Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO
ilustracja
Państwo

{{{państwo}}}

Typ

kulturowe

Spełniane kryterium

iv

Numer ref.

958

Region[b]

Europa i Ameryka Północna

Historia wpisania na listę
Wpisanie na listę

{{{data wpisu}}}
na {{{sesja wpisu}}}. sesji

Dokonane zmiany

{{{dokonane zmiany}}}

Obiekt zagrożony

2003-2009

Baszta Dziewicza w Baku (azer. Qız Qalası) – zabytkowa baszta w Baku, stolicy Azerbejdżanu. Jest jednym z symboli miasta. Stoi na wschodnich obrzeżach Starego Miasta, bezpośrednio nad przebiegającym poniżej ruchliwym prospektem Nafciarzy[1].

W roku 2000 obiekt (wraz ze Starym Miastem i pałacem szachów Szyrwanu) został umieszczony na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO[2].

Krótko po wpisie, w listopadzie 2010 roku doszło w Azerbejdżanie do trzęsienia ziemi, które uszkodziło basztę. Zwracając uwagę na brak działań ze strony władz krajowych w celu odpowiedniego zachowania i ochrony tego obiektu jako dziedzictwa kulturowego, UNESCO w 2003 roku włączyło go na "Listę Dziedzictwa Zagrożonego". Zastrzeżeniem był negatywny wpływ rozwoju miasta, braku polityki ochrony i wątpliwe działania konserwatorskie. Jednak gdy organy azerskie podjęły odpowiednie kroki i zapewniły odpowiedni poziom ochrony i zarządzania majątkiem, UNESCO w 2009 roku zdjęło obiekt z listy zagrożonych[3].

Historia

Wieżę zbudowano w XII wieku na znacznie starszych fundamentach (wchodzących na 15 m w głąb ziemi)[1]. Dawniej stała na samym brzegu, jednak wskutek obniżania się poziomu Morza Kaspijskiego linia brzegowa znacznie się cofnęła[4]. Istnieją różne wersje dotyczące przeznaczenia, jak i okresu, w którym zbudowano pierwszą budowlę w tym miejscu. Niektórzy z naukowców przypuszczają, że wieża została zbudowana w dwóch różnych okresach. Zgodnie z tym przypuszczeniem dolna część wieży z ścianami do 12 metrów jest starsza i pochodzi z VIII-VII wieku p.n.e. Górna część otoczona prążkowanym kamieniem powstała później[5]. Według jednej z wersji dotyczącej przeznaczenia wieży powstała ona w IV-VI wieku jako element świątyni zoroastriańskiej. Inni twierdzą, że istniało tu obserwatorium astronomiczne, a tezę tę ma potwierdzać wysunięta na wschód wąska przybudówka nadająca wieży niepowtarzalny charakter. Praca archeologiczne sprzed kilkudziesięciu lat wykazały, że fundamenty były wzmocnione przez 14-metrowej długości drewniane dźwigary, które chroniły budowlę przed trzęsieniami ziemi[1].

Z nazwą zabytku wiąże się wiele legend. Jedna z nich mówi, że wieża została zbudowana przez szacha dla swojej ukochanej. Kiedy jednak wybranka dowiedziała się, że jest córką tegoż szacha, rzuciła się z wieży do morza[4]. Istnieje wersja, że wieża była pierwotnie nazywana "Ghuz Qala" i stanowiła świątynię boga ognia, który jest czczony przez turkijskie plemiona. W ciągu wieków ludzie tworzyli różne legendy i historie o wspaniałości i odległej przeszłości tego starożytnego obiektu. Możliwe, że nazwa Wieża "Ghuz" zmieniła w tych legendach i przyjęła formę Wieży "Qız"[5].

W najwyższej części baszty znaleziono inskrypcje w piśmie kufickim z XII wieku, w której jako architekt przebudowy baszty widnieje niejaki Kubey Mesud ibn Da'ud[2]. Między innymi dzięki nim wiadomo, iż budowla w obecnym kształcie powstała w tym wieku i służyła jako główny element obronny miasta[6], bowiem w języku azerskim słowo Qız ("dziewicza") oznacza również "niedostępna", co miało związek z charakterem obronnym budowli. W wieży mogło schronić się 200 ludzi, wewnątrz była spiżarnia i głęboka studnia[4]. W 1858 wieżę przekształcono w latarnię morską dla statków wchodzących do bakijskiego portu[6], a w 1968 zamieniono ją w muzeum[4] z ekspozycją poświęconą dziejom miasta (m.in. sporo archiwalnych zdjęć) oraz kolekcją etnograficzną[1].

Opis

Wieżę zbudowano z kamienia wapiennego na występie przybrzeżnej skały. Ma cylindryczną formę o wysokości 29,5 m i średnicy 16,5 m[1] a grubość murów sięga od 5 m przy nasadzie do 3,2-4 m na górze[2]. Wewnątrz wieża podzielona jest na 8 poziomów, każdy z nich nakryty jest kamienną kopułą z okrągłym otworem. Światło przenika tu z zewnątrz przez wąziutkie okna (strzelnice), rozszerzające się do wewnątrz. Wszystkie poziomy połączone są ślimakowatymi kamiennymi schodkami wyciosanymi w murze. Parter łączyła z piętrem przystawiana drabina, którą w razie niebezpieczeństwa wciągano na górę. W grubych murach wykuto też nisze, przez które przebiega rura z wypalanej gliny o średnicy 30 cm. We wnętrzu wieży znajduje się wykuta w skale studnia o głębokości 21 m[6]. Sięgając warstwy gruntu zasobnej w słodką i czystą wodę (mimo bliskości morza) studnia zwiększała walory obronne baszty[1].

Przypuszcza się, że z dna studni Baszty Dziewiczej istnieje tajemne przejście podziemne prowadzące do Pałacu Szachów Szyrwanu. Pierwsze przejście podziemne zostało odkryte w wyniku dużych prac archeologicznych prowadzonych na wschodniej części Starego Miasta w roku 1982. Przejście to znajduje się we wschodniej części głównej ulicy prowadzącej z Bramy Szemahi (która była centralną ulicą handlową Baku w średniowieczu) do Bramy Salyan, przechodząc pod karawanserajem Multani[5]

  1. a b c d e f Baku. W: Sławomir Adamczak: Gruzja, Armenia i Azerbejdżan. Bielsko-Biała: Wydawnictwo Pascal, 2013, s. 384, seria: Praktyczny przewodnik. ISBN 978-83-7642-141-4.
  2. a b c UNESCO: Walled City of Baku with the Shirvanshah's Palace and Maiden Tower. whc.unesco.org. [dostęp 2015-03-29]. (ang.).
  3. UNESCO: World Heritage Committee removes Baku from Danger List welcoming improvements in the ancient city´s preservation. whc.unesco.org, 2009-06-25. [dostęp 2015-03-29]. (ang.).
  4. a b c d Baku i Półwysep Apszeroński. W: Gruzja, Armenia i Azerbejdżan – Magiczne Zakaukazie. Wyd. IV. Gliwice: Wydawnictwo Helion, 2012, s. 407, seria: Przewodniki Bezdroży. ISBN 978-83-246-7447-3.
  5. a b c Monuments of universal value - Maiden Tower. www.icherisheher.gov.az. [dostęp 2015-03-28]. (ang.).
  6. a b c Baku. W: Azerbejdżan. Wyd. 1. Pruszków: Rewasz, 2014, s. 117-118. ISBN 978-83-62460-38-0.
{{Przypisy}} Nieprawidłowe pola: przypisy.