Przejdź do zawartości

Dariusz III: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
Przekształcanie na Szablon:Władca infobox
JCRZ (dyskusja | edycje)
m ilustracja
Linia 4: Linia 4:
|imiona =
|imiona =
|tytulatura = król królów
|tytulatura = król królów
|grafika =
|grafika = Darius III of Persia.jpg
|opis grafiki =
|opis grafiki =
|herb =
|herb =

Wersja z 14:46, 23 cze 2017

Dariusz III
Ilustracja
król Persji
Okres

od 336 p.n.e.
do 330 p.n.e.

Dane biograficzne
Dynastia

Achemenidzi

Data śmierci

330 p.n.e.

Ojciec

Arsames II

Matka

Sysygambis

Rodzeństwo

Oksatres z Persji

Żona

Statejra I

Dzieci

Statejra II, Drypetis

Dariusz III (zm. 330 r. p.n.e.) – ostatni król perski z dynastii Achemenidów. Rządził jako Król Królów w latach 336-330 p.n.e. W języku perskim jego imię było wymawiane Darajawausz, w języku greckim nazywany Dareios Kodomanos, w języku egipskim Inczriusza.

Dariusz III uciekający po bitwie pod Issos (Museo Archeologico Nazionale, Neapol)

Pochodził z bocznej linii Achemenidów. Urodził się jako Artaszata (gr. Artaksates)[1], syn Arsamesa i Sysygambis, córki Artakserksesa II. Jego dziadkiem był Ostanes I - jeden z braci Artakserksesa II.

W latach 344-336 p.n.e. pełnił funkcję satrapy Armenii. Został wyniesiony na tron przez Bagoasa, który otruł dwóch wcześniejszych królów Artakserksesa III oraz Arsesa. Po objęciu rządów w pierwszej kolejności rozwiązał kwestię wpływowego eunucha, nakazując mu wypicie wina z trucizną. Jeszcze w 336 p.n.e. odzyskał Egipt, pokonując Chabbasza i przywracając władzę perską w tym kraju. Przyjął tytulaturę faraońską. Zlekceważył jednak ostrzeżenia nieprzychylnych Macedonii Greków o planowanej już za Filipa II wyprawie przeciwko Persji i nie przygotował swojego państwa do obrony, bądź nie zdążył tego zrobić.

W 334 p.n.e. Aleksander Macedoński wylądował w Azji Mniejszej i rozbił siły miejscowych satrapów perskich nad Granikiem. W tej bitwie zginął syn Dariusza III. Nie słuchał greckich najemników, którzy radzili mu zastosowanie taktyki spalonej ziemi, czyli wycofywanie się w głąb imperium, niszcząc przed Macedończykami plony i miasta.

W 333 p.n.e. pod Issos siły perskie zostały ponownie rozbite, do niewoli dostały się: matka Dariusza - królowa Sysygambis, jego żona - Statejra I oraz córki: Statejra II i Drypetis. Następnie Aleksander Macedoński zajął Fenicję, Palestynę i Egipt. Dariusz próbował wejść w układy z Aleksandrem, oferując mu oddanie ziem, które już zdobył oraz wszystkich satrapii perskich na zachód od Eufratu, jednak Macedończyk odmówił.

W 331 p.n.e. pod Gaugamelą armia perska została ostatecznie rozbita. Dariusz uciekł po bitwie razem z niedobitkami swojej armii. Zginął w 330 p.n.e. niedaleko miejscowości Hekatompylos w Partii. Został tam śmiertelnie raniony w zamachu przeprowadzonym z rozkazu satrapy Baktrii - Bessosa, z którym był spokrewniony. Zlecił on zgładzenie Wielkiego Króla swoim dwóm sługom Satibarzanesowi i Barzaentesowi, a następnie ogłosił się królem Persji jako Artakserkses V[2].

Po śmierci Dariusza Aleksander pojmał Bessosa i oddał go pod osąd trybunału perskich dygnitarzy, na czele którego postawił brata Dariusza Oksartesa. Ciało króla pochował zgodnie z perskim rytuałem w królewskim grobie. W 324 p.n.e. Aleksander poślubił Stateirę, córkę Dariusza, łącząc w ten sposób obie dynastie.

Rodzina Dariusza III przed Aleksandrem Macedońskim (obraz Paolo Veronese)
  1. Ziółkowski A., Historia powszechna. Starożytność’’, PWN Warszawa 2009, s. 476.
  2. Olbrycht J. M., Aleksander Wielki i świat irański, Rzeszów 2004, s. 25.
Poprzedni władca
Arses (338 p.n.e.- 336 p.n.e.)
Król Persji
(336 p.n.e.- 330 p.n.e.)
Następny władca
-