Dariusz III: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Znaczniki: Wycofane VisualEditor |
Anulowanie wersji 67491218 autorstwa 46.204.36.91 (dyskusja), potrzebne źródło Znacznik: Anulowanie edycji |
||
| Linia 52: | Linia 52: | ||
W 331 p.n.e. [[Bitwa pod Gaugamelą|pod Gaugamelą]] armia perska została ostatecznie rozbita. Dariusz uciekł po bitwie razem z niedobitkami swojej armii. Zginął w 330 p.n.e. niedaleko miejscowości [[Hekatompylos]] w Partii. Został tam śmiertelnie raniony w zamachu przeprowadzonym z rozkazu [[Satrapa (w Persji)|satrapy]] [[Baktria|Baktrii]] - [[Bessos]]a, z którym był spokrewniony. Zlecił on zgładzenie Wielkiego Króla swoim dwóm sługom Satibarzanesowi i Barzaentesowi, a następnie ogłosił się królem Persji jako ''Artakserkses V''<ref>Olbrycht J. M., ''Aleksander Wielki i świat irański'', Rzeszów 2004, s. 25.</ref>. |
W 331 p.n.e. [[Bitwa pod Gaugamelą|pod Gaugamelą]] armia perska została ostatecznie rozbita. Dariusz uciekł po bitwie razem z niedobitkami swojej armii. Zginął w 330 p.n.e. niedaleko miejscowości [[Hekatompylos]] w Partii. Został tam śmiertelnie raniony w zamachu przeprowadzonym z rozkazu [[Satrapa (w Persji)|satrapy]] [[Baktria|Baktrii]] - [[Bessos]]a, z którym był spokrewniony. Zlecił on zgładzenie Wielkiego Króla swoim dwóm sługom Satibarzanesowi i Barzaentesowi, a następnie ogłosił się królem Persji jako ''Artakserkses V''<ref>Olbrycht J. M., ''Aleksander Wielki i świat irański'', Rzeszów 2004, s. 25.</ref>. |
||
Po śmierci Dariusza Aleksander pojmał Bessosa i oddał go pod osąd trybunału perskich dygnitarzy, na czele którego postawił brata Dariusza [[Oksatres z Persji|Oksartesa]]. Ciało króla pochował zgodnie z perskim rytuałem w królewskim grobie. W 324 p.n.e. Aleksander poślubił |
Po śmierci Dariusza Aleksander pojmał Bessosa i oddał go pod osąd trybunału perskich dygnitarzy, na czele którego postawił brata Dariusza [[Oksatres z Persji|Oksartesa]]. Ciało króla pochował zgodnie z perskim rytuałem w królewskim grobie. W 324 p.n.e. Aleksander poślubił Stateirę, córkę Dariusza, łącząc w ten sposób obie dynastie. |
||
[[Plik:The Family of Darius before Alexander by Paolo Veronese 1570 fragment.jpg|left|thumb|260px|Rodzina Dariusza III przed Aleksandrem Macedońskim (obraz [[Paolo Veronese]])]] |
[[Plik:The Family of Darius before Alexander by Paolo Veronese 1570 fragment.jpg|left|thumb|260px|Rodzina Dariusza III przed Aleksandrem Macedońskim (obraz [[Paolo Veronese]])]] |
||
Wersja z 18:45, 31 lip 2022
| |
| król Persji | |
| Okres |
od 336 p.n.e. |
|---|---|
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data śmierci |
330 p.n.e. |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Rodzeństwo | |
| Żona | |
| Dzieci | |
Dariusz III (staropers. 𐎭𐎠𐎼𐎹𐎺𐎢𐏁; zm. 330 p.n.e.) – ostatni król perski z dynastii Achemenidów. Rządził jako Król Królów w latach 336–330 p.n.e. W języku perskim jego imię było wymawiane Darajawausz, w języku greckim nazywany Dareios Kodomanos, w języku egipskim Inczriusza.
Pochodził z bocznej linii Achemenidów. Urodził się jako Artaszata (gr. Artaksates)[1], syn Arsamesa i Sysygambis, córki Artakserksesa II. Jego dziadkiem był Ostanes I - jeden z braci Artakserksesa II.
W latach 344–336 p.n.e. pełnił funkcję satrapy Armenii. Został wyniesiony na tron przez Bagoasa, który otruł dwóch wcześniejszych królów Artakserksesa III oraz Arsesa. Po objęciu rządów w pierwszej kolejności rozwiązał kwestię wpływowego eunucha, nakazując mu wypicie wina z trucizną. Jeszcze w 336 p.n.e. odzyskał Egipt, pokonując Chabbasza i przywracając władzę perską w tym kraju. Przyjął tytulaturę faraońską. Zlekceważył jednak ostrzeżenia nieprzychylnych Macedonii Greków o planowanej już za Filipa II wyprawie przeciwko Persji i nie przygotował swojego państwa do obrony, bądź nie zdążył tego zrobić.
W 334 p.n.e. Aleksander Macedoński wylądował w Azji Mniejszej i rozbił siły miejscowych satrapów perskich nad Granikiem. W tej bitwie zginął syn Dariusza III. Nie słuchał greckich najemników, którzy radzili mu zastosowanie taktyki spalonej ziemi, czyli wycofywanie się w głąb imperium, niszcząc przed Macedończykami plony i miasta.
W 333 p.n.e. pod Issos siły perskie zostały ponownie rozbite, do niewoli dostały się: matka Dariusza - królowa Sysygambis, jego żona - Statejra I oraz córki: Statejra II i Drypetis. Następnie Aleksander Macedoński zajął Fenicję, Palestynę i Egipt. Dariusz próbował wejść w układy z Aleksandrem, oferując mu oddanie ziem, które już zdobył oraz wszystkich satrapii perskich na zachód od Eufratu, jednak Macedończyk odmówił.
W 331 p.n.e. pod Gaugamelą armia perska została ostatecznie rozbita. Dariusz uciekł po bitwie razem z niedobitkami swojej armii. Zginął w 330 p.n.e. niedaleko miejscowości Hekatompylos w Partii. Został tam śmiertelnie raniony w zamachu przeprowadzonym z rozkazu satrapy Baktrii - Bessosa, z którym był spokrewniony. Zlecił on zgładzenie Wielkiego Króla swoim dwóm sługom Satibarzanesowi i Barzaentesowi, a następnie ogłosił się królem Persji jako Artakserkses V[2].
Po śmierci Dariusza Aleksander pojmał Bessosa i oddał go pod osąd trybunału perskich dygnitarzy, na czele którego postawił brata Dariusza Oksartesa. Ciało króla pochował zgodnie z perskim rytuałem w królewskim grobie. W 324 p.n.e. Aleksander poślubił Stateirę, córkę Dariusza, łącząc w ten sposób obie dynastie.
