Hanter-dro: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
ridées i an-dro to tańce pochodzące z bretońskiego regionu Vannes, nie tańce weneckie, więc spolszczony przymiotnik to "wantejski". Dosłowne znaczenie hanter-dro odnosi się do połowy koła, okrążenia, ruchu jaki wykonują tancerze, użycie słowa obrót może sugerować także np. obrót wokół własnej osi, a takie w tym tańcu nie występują. |
poprawa linków |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Hanter-dro''' – [[taniec]] bretoński wywodzący się z [[Vannes]]. Tak samo jak w [[Gawot|gawocie]], tancerze trzymają się mocno siebie nawzajem i jest to taniec nóg (w przeciwieństwie do wielu tańców wantejskich jak ridées czy an-dro które mogą być uważane za tańce rąk). Dosłownie, bretońskie ''hanter-dro'' oznacza pół koła/pół okrążenia. Określany czasem jako ''hanterdañs'', oznacza więc pół-taniec<ref>Roland Becker - Laure Le Gurun, ''La musique Bretonne'', p. 7</ref>. |
'''Hanter-dro''' – [[taniec]] bretoński wywodzący się z [[Vannes]]. Tak samo jak w [[Gawot|gawocie]], tancerze trzymają się mocno siebie nawzajem i jest to taniec nóg (w przeciwieństwie do wielu tańców [[Vannes|wantejskich]] jak ridées czy an-dro które mogą być uważane za tańce rąk). Dosłownie, bretońskie ''hanter-dro'' oznacza pół koła/pół okrążenia. Określany czasem jako ''hanterdañs'', oznacza więc pół-taniec<ref>Roland Becker - Laure Le Gurun, ''La musique Bretonne'', p. 7</ref>. |
||
== Pochodzenie == |
== Pochodzenie == |
||
Aktualna wersja na dzień 20:00, 21 sie 2023
Hanter-dro – taniec bretoński wywodzący się z Vannes. Tak samo jak w gawocie, tancerze trzymają się mocno siebie nawzajem i jest to taniec nóg (w przeciwieństwie do wielu tańców wantejskich jak ridées czy an-dro które mogą być uważane za tańce rąk). Dosłownie, bretońskie hanter-dro oznacza pół koła/pół okrążenia. Określany czasem jako hanterdañs, oznacza więc pół-taniec[1].
Pochodzenie
[edytuj | edytuj kod]Hanter-dro wywodzi się z renesansowych branli. Wraz ze zmieniającą się modą, w połowie XIX wieku, taniec zaczął zanikać i został stopniowo zastąpiony przez laridés, które wykształciły się w drugiej połowie XIX wieku.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Roland Becker - Laure Le Gurun, La musique Bretonne, p. 7