Przejdź do zawartości

Wojciech Gawlik: Różnice pomiędzy wersjami

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
m +prof
m drobne techniczne
Linia 36: Linia 36:
W 1975 r. obronił w UJ pracę doktorską „O rozpraszaniu do przodu promieniowania rezonansowego przez atomy sodu”<ref name="ludzie nauki" />. W 1980 habilitował się na podstawie rozprawy „Spektroskopowe zastosowania dyspersyjnych własności atomów oddziałujących z promieniowaniem laserowym”<ref name="ludzie nauki" />. W 1983 r. otrzymał stopień docenta, w 1991 r. został profesorem nadzwyczajnym w zakresie nauk fizycznych w UJ, w 1992 otrzymał tytuł profesora, a w 2000 r. został profesorem zwyczajnym w UJ<ref name="ludzie nauki" />. Jego prace dotyczą doświadczalnej fizyki atomowej, kwantowej i nieliniowej optyki, fizyki ultrazimnej materii, centrów barwnymi w kryształach, spektroskopii laserowej i fotoniki{{r|pl|oc}}<ref>{{Cytuj |tytuł = Wojciech Gawlik |opublikowany = [[Google Scholar]] |url = https://scholar.google.pl/citations?hl=pl&user=HzBg_PgAAAAJ |język = en |data dostępu = 2024-03-19}}</ref><ref name="rg">{{Cytuj |tytuł = Wojciech Gawlik |opublikowany = Research Gate |url = https://www.researchgate.net/profile/Gawlik-Wojciech |język = en |data dostępu = 2024-03-19}}</ref>.
W 1975 r. obronił w UJ pracę doktorską „O rozpraszaniu do przodu promieniowania rezonansowego przez atomy sodu”<ref name="ludzie nauki" />. W 1980 habilitował się na podstawie rozprawy „Spektroskopowe zastosowania dyspersyjnych własności atomów oddziałujących z promieniowaniem laserowym”<ref name="ludzie nauki" />. W 1983 r. otrzymał stopień docenta, w 1991 r. został profesorem nadzwyczajnym w zakresie nauk fizycznych w UJ, w 1992 otrzymał tytuł profesora, a w 2000 r. został profesorem zwyczajnym w UJ<ref name="ludzie nauki" />. Jego prace dotyczą doświadczalnej fizyki atomowej, kwantowej i nieliniowej optyki, fizyki ultrazimnej materii, centrów barwnymi w kryształach, spektroskopii laserowej i fotoniki{{r|pl|oc}}<ref>{{Cytuj |tytuł = Wojciech Gawlik |opublikowany = [[Google Scholar]] |url = https://scholar.google.pl/citations?hl=pl&user=HzBg_PgAAAAJ |język = en |data dostępu = 2024-03-19}}</ref><ref name="rg">{{Cytuj |tytuł = Wojciech Gawlik |opublikowany = Research Gate |url = https://www.researchgate.net/profile/Gawlik-Wojciech |język = en |data dostępu = 2024-03-19}}</ref>.


Prowadził badania w Heidelbergu, Reading, Paryżu, Monachium, Florencji, Boulder, Berkeley, Toruniu, a zwłaszcza w UJ w Krakowie<ref name="rg" />. Pionier polskich doświadczalnych badań z zakresu fizyki ultrazimnej materii i jeden z założycieli Krajowego Laboratorium Fizyki Atomowej i Optycznej w UMK w Toruniu<ref>{{Cytuj |autor = T. Dohnalik, J. Szudy, |tytuł = Krajowe laboratorium FAMO (KL FAMO). Powstanie i działalność |czasopismo = Postępy Fizyki |wolumin = 73 (4) |s = 2–15 |data = 2022}}</ref><ref>{{Cytuj |url = http://famo.fizyka.umk.pl/en/home-en/ |tytuł = Krajowe Laboratorium Fizyki Atomowej, Molekularnej i Optycznej |język = en |data dostępu = 2024-03-19}}</ref>, w którym pod jego kierunkiem wytworzono w 2007 roku pierwszy w Polsce [[kondensat Bose-Einsteina]] ultrazimnych atomów [[rubid]]u 87<ref>{{Cytuj |autor = Wojciech Gawlik, W. Jastrzębski, A. Noga, J. Zachorowski, M. Zawada |tytuł = Pierwszy polski kondensat Bosego-Einsteina |czasopismo = Postępy Fizyki |wolumin = 58 (4) |s = 156 |data = 2007}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Franciszek Bylicki, Wojciech Gawlik, Włodzimierz Jastrzębski, Andrzej Noga, Jacek Szczepkowski, Marcin Witkowski, Jerzy Zachorowski, Michał Zawada |tytuł = Studies of the Hydrodynamic Properties of Bose-Einstein Condensate of 87Rb Atoms in a Magnetic Trap |czasopismo = Acta Phys. Polon |wolumin = A 113 |s = 691 |data = 2008}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = J. Szczepkowski, R. Gartman, M. Witkowski, L. Tracewski, M. Zawada, W. Gawlik |tytuł = Analysis and calibration of absorptive images of Bose-Einstein condensate at non-zero temperatures |czasopismo = Rev.Sci. Instr |wolumin = 80 |s = 053103 |data = 2009}}</ref>. W latach 2010 rozwinął optyczne badania rezonansu magnetycznego centrów barwnych w kryształach<ref>{{Cytuj |autor = V.M. Acosta, E. Bauch, M.P. Ledbetter, C. Santori, K.-M.C. Fu, P.E. Barclay, R.G. Beausoleil, H. Linget, J.F. Roch, F. Treussart, S. Chemerisov, W. Gawlik, and D. Budker, |tytuł = Diamonds with a high density of nitrogen-vacancy centers for magnetometry applications |czasopismo = American Physical Institut, journal Physical Review B |wolumin = 80 |s = 115202 |data = 2009 |doi = 10.1103/PhysRevB.80.115202}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = D. Rudnicki, M. Mrózek, J. Młynarczyk, W. Gawlik, |tytuł = Microwave spectroscopy for diagnostics of nitrogen vacancy defects in diamond samples |czasopismo = Phot. Letters of Poland |wolumin = 5 (4) |s = 143 |data = 2013 |doi = 10.4302/plp.2013.4.08}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = M. Mrózek, D. Rudnicki, P. Kehayias, A. Jarmola, D. Budker, and W. Gawlik |tytuł = Longitudinal spin relaxation in nitrogen-vacancy ensembles in diamond |czasopismo = Eur. Phys. Journ.-Quantum Technology |wolumin = 2 |s = 22 |data = 2015 |doi = 10.1140/epjqt/s40507-015-0035-z}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Wojciech Gawlik, Piotr Olczykowski, Mariusz Mrózek, Adam M. Wojciechowski |tytuł = Stabilization of spin states of an open system: bichromatic driving of resonance transitions in NV ensembles in diamond |czasopismo = Optics Express |wolumin = 30 (25) |s = 44350–44363 |data = (2022) |doi = 10.1364/OE.469987 |data = 2022}}</ref>. Od 2018 r jest profesorem emerytowanym w Zakładzie Fotoniki Instytutu Fizyki UJ<ref name="zakład-fotoniki" />.
Prowadził badania w Heidelbergu, Reading, Paryżu, Monachium, Florencji, Boulder, Berkeley, Toruniu, a zwłaszcza w UJ w Krakowie<ref name="rg" />. Pionier polskich doświadczalnych badań z zakresu fizyki ultrazimnej materii i jeden z założycieli Krajowego Laboratorium Fizyki Atomowej i Optycznej w UMK w Toruniu<ref>{{Cytuj |autor = T. Dohnalik, J. Szudy, |tytuł = Krajowe laboratorium FAMO (KL FAMO). Powstanie i działalność |czasopismo = Postępy Fizyki |wolumin = 73 (4) |s = 2–15 |data = 2022}}</ref><ref>{{Cytuj |url = http://famo.fizyka.umk.pl/en/home-en/ |tytuł = Krajowe Laboratorium Fizyki Atomowej, Molekularnej i Optycznej |język = en |data dostępu = 2024-03-19}}</ref>, w którym pod jego kierunkiem wytworzono w 2007 roku pierwszy w Polsce [[kondensat Bose-Einsteina]] ultrazimnych atomów [[rubid]]u 87<ref>{{Cytuj |autor = Wojciech Gawlik, W. Jastrzębski, A. Noga, J. Zachorowski, M. Zawada |tytuł = Pierwszy polski kondensat Bosego-Einsteina |czasopismo = Postępy Fizyki |wolumin = 58 (4) |s = 156 |data = 2007}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Franciszek Bylicki, Wojciech Gawlik, Włodzimierz Jastrzębski, Andrzej Noga, Jacek Szczepkowski, Marcin Witkowski, Jerzy Zachorowski, Michał Zawada |tytuł = Studies of the Hydrodynamic Properties of Bose-Einstein Condensate of 87Rb Atoms in a Magnetic Trap |czasopismo = Acta Phys. Polon |wolumin = A 113 |s = 691 |data = 2008}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = J. Szczepkowski, R. Gartman, M. Witkowski, L. Tracewski, M. Zawada, W. Gawlik |tytuł = Analysis and calibration of absorptive images of Bose-Einstein condensate at non-zero temperatures |czasopismo = Rev.Sci. Instr |wolumin = 80 |s = 053103 |data = 2009}}</ref>. W latach 2010 rozwinął optyczne badania rezonansu magnetycznego centrów barwnych w kryształach<ref>{{Cytuj |autor = V.M. Acosta, E. Bauch, M.P. Ledbetter, C. Santori, K.-M.C. Fu, P.E. Barclay, R.G. Beausoleil, H. Linget, J.F. Roch, F. Treussart, S. Chemerisov, W. Gawlik, and D. Budker, |tytuł = Diamonds with a high density of nitrogen-vacancy centers for magnetometry applications |czasopismo = American Physical Institut, journal Physical Review B |wolumin = 80 |s = 115202 |data = 2009 |doi = 10.1103/PhysRevB.80.115202}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = D. Rudnicki, M. Mrózek, J. Młynarczyk, W. Gawlik, |tytuł = Microwave spectroscopy for diagnostics of nitrogen vacancy defects in diamond samples |czasopismo = Phot. Letters of Poland |wolumin = 5 (4) |s = 143 |data = 2013 |doi = 10.4302/plp.2013.4.08}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = M. Mrózek, D. Rudnicki, P. Kehayias, A. Jarmola, D. Budker, and W. Gawlik |tytuł = Longitudinal spin relaxation in nitrogen-vacancy ensembles in diamond |czasopismo = Eur. Phys. Journ.-Quantum Technology |wolumin = 2 |s = 22 |data = 2015 |doi = 10.1140/epjqt/s40507-015-0035-z}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Wojciech Gawlik, Piotr Olczykowski, Mariusz Mrózek, Adam M. Wojciechowski |tytuł = Stabilization of spin states of an open system: bichromatic driving of resonance transitions in NV ensembles in diamond |czasopismo = Optics Express |wolumin = 30 (25) |s = 44350–44363 |doi = 10.1364/OE.469987 |data = 2022}}</ref>. Od 2018 r jest profesorem emerytowanym w Zakładzie Fotoniki Instytutu Fizyki UJ<ref name="zakład-fotoniki" />.


{{fakt|data=2024-03|Wypromował 21 doktorów i kilkudziesięciu magistrów fizyki. Był kierownikiem wielu grantów krajowych ([[KBN]], [[NCN]]) oraz zagranicznych (UE, NATO) oraz członkiem zarządów towarzystw naukowych ([[Polskie Towarzystwo Fizyczne]], [[European Physical Society – Quantum Electronics & Optics Division]], [[European Optical Society]]). Jest recenzentem i ekspertem wielu czasopism i komitetów naukowych w Polsce i na świecie (m.in. [[Europejska Rada ds. Badań Naukowych|European Research Council]], [[Fundacja na Rzecz Nauki Polskiej]], [[Narodowe Centrum Nauki]])}}.
{{fakt|data=2024-03|Wypromował 21 doktorów i kilkudziesięciu magistrów fizyki. Był kierownikiem wielu grantów krajowych ([[KBN]], [[NCN]]) oraz zagranicznych (UE, NATO) oraz członkiem zarządów towarzystw naukowych ([[Polskie Towarzystwo Fizyczne]], [[European Physical Society – Quantum Electronics & Optics Division]], [[European Optical Society]]). Jest recenzentem i ekspertem wielu czasopism i komitetów naukowych w Polsce i na świecie (m.in. [[Europejska Rada ds. Badań Naukowych|European Research Council]], [[Fundacja na Rzecz Nauki Polskiej]], [[Narodowe Centrum Nauki]])}}.

Wersja z 00:02, 3 kwi 2024

Wojciech Gawlik
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

15 maja 1948
Kraków

prof. dr hab.
Specjalność: nauki fizyczne
Alma Mater

Uniwersytet Jagielloński

Doktorat

1975 – nauki fizyczne / fizyka
Uniwersytet Jagielloński

Habilitacja

1980 – nauki fizyczne / fizyka
Uniwersytet Jagielloński

Profesura

1991

Uczelnia

Uniwersytet Jagielloński

Wojciech Gawlik (ur. 15 maja 1948 w Krakowie) – polski fizyk, dr hab. nauk fizycznych, profesor zwyczajny w Zakładzie Fotoniki Instytutu Fizyki im. Mariana Smoluchowskiego Uniwersytetu Jagiellońskiego[1][2].

Życiorys

Syn Jana Pawła Gawlika. W 1970 r. ukończył studia fizyczne w Uniwersytecie Jagiellońskim[1]. Od 1970 do 2023 r. pracował w Instytucie Fizyki UJ[1]. W latach 1972–74 prowadził badania w Physikalisches Institut na Uniwersytecie w Heidelbergu, gdzie odkrył nieliniową rotację Faradaya zawiązaną z koherencjami atomowymi[3][4].

W 1975 r. obronił w UJ pracę doktorską „O rozpraszaniu do przodu promieniowania rezonansowego przez atomy sodu”[1]. W 1980 habilitował się na podstawie rozprawy „Spektroskopowe zastosowania dyspersyjnych własności atomów oddziałujących z promieniowaniem laserowym”[1]. W 1983 r. otrzymał stopień docenta, w 1991 r. został profesorem nadzwyczajnym w zakresie nauk fizycznych w UJ, w 1992 otrzymał tytuł profesora, a w 2000 r. został profesorem zwyczajnym w UJ[1]. Jego prace dotyczą doświadczalnej fizyki atomowej, kwantowej i nieliniowej optyki, fizyki ultrazimnej materii, centrów barwnymi w kryształach, spektroskopii laserowej i fotoniki[3][4][5][6].

Prowadził badania w Heidelbergu, Reading, Paryżu, Monachium, Florencji, Boulder, Berkeley, Toruniu, a zwłaszcza w UJ w Krakowie[6]. Pionier polskich doświadczalnych badań z zakresu fizyki ultrazimnej materii i jeden z założycieli Krajowego Laboratorium Fizyki Atomowej i Optycznej w UMK w Toruniu[7][8], w którym pod jego kierunkiem wytworzono w 2007 roku pierwszy w Polsce kondensat Bose-Einsteina ultrazimnych atomów rubidu 87[9][10][11]. W latach 2010 rozwinął optyczne badania rezonansu magnetycznego centrów barwnych w kryształach[12][13][14][15]. Od 2018 r jest profesorem emerytowanym w Zakładzie Fotoniki Instytutu Fizyki UJ[2].

Wypromował 21 doktorów i kilkudziesięciu magistrów fizyki. Był kierownikiem wielu grantów krajowych (KBN, NCN) oraz zagranicznych (UE, NATO) oraz członkiem zarządów towarzystw naukowych (Polskie Towarzystwo Fizyczne, European Physical Society – Quantum Electronics & Optics Division, European Optical Society). Jest recenzentem i ekspertem wielu czasopism i komitetów naukowych w Polsce i na świecie (m.in. European Research Council, Fundacja na Rzecz Nauki Polskiej, Narodowe Centrum Nauki)[potrzebny przypis].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f Prof. dr hab. Wojciech Gawlik, [w:] portal „Ludzie Nauki”, MNiSW / OPI PIB [dostęp 2024-03-26].
  2. ↑ a b professor Wojciech Gawlik [online], Zakład Fotoniki Uniwersytetu Jagielońskiego [dostęp 2024-03-06] (pol.).
  3. ↑ a b Wojciech Gawlik i inni, Strong narrowing of the Na forward scattering signals due to the interaction with an intense dye laser field, „Physics Letters”, 48A, 1974, s. 283–284, DOI: 10.1016/0375-9601(74)90505-2.
  4. ↑ a b Wojciech Gawlik i inni, Observation of the electric hexadecapole moment of free Na atoms in a forward scattering experiment, „Optics Communications”, 12, 1974, s. 400–404, DOI: 10.1016/0030-4018(74)90130-8.
  5. ↑ Wojciech Gawlik [online], Google Scholar [dostęp 2024-03-19] (ang.).
  6. ↑ a b Wojciech Gawlik [online], Research Gate [dostęp 2024-03-19] (ang.).
  7. ↑ T. Dohnalik, J. Szudy, Krajowe laboratorium FAMO (KL FAMO). Powstanie i działalność, „Postępy Fizyki”, 73 (4), 2022, s. 2–15.
  8. ↑ Krajowe Laboratorium Fizyki Atomowej, Molekularnej i Optycznej [online] [dostęp 2024-03-19] (ang.).
  9. ↑ Wojciech Gawlik i inni, Pierwszy polski kondensat Bosego-Einsteina, „Postępy Fizyki”, 58 (4), 2007, s. 156.
  10. ↑ Franciszek Bylicki i inni, Studies of the Hydrodynamic Properties of Bose-Einstein Condensate of 87Rb Atoms in a Magnetic Trap, „Acta Phys. Polon”, A 113, 2008, s. 691.
  11. ↑ J. Szczepkowski i inni, Analysis and calibration of absorptive images of Bose-Einstein condensate at non-zero temperatures, „Rev.Sci. Instr”, 80, 2009, s. 053103.
  12. ↑ V.M. Acosta i inni, Diamonds with a high density of nitrogen-vacancy centers for magnetometry applications, „American Physical Institut, journal Physical Review B”, 80, 2009, s. 115202, DOI: 10.1103/PhysRevB.80.115202.
  13. ↑ D. Rudnicki i inni, Microwave spectroscopy for diagnostics of nitrogen vacancy defects in diamond samples, „Phot. Letters of Poland”, 5 (4), 2013, s. 143, DOI: 10.4302/plp.2013.4.08.
  14. ↑ M. Mrózek i inni, Longitudinal spin relaxation in nitrogen-vacancy ensembles in diamond, „Eur. Phys. Journ.-Quantum Technology”, 2, 2015, s. 22, DOI: 10.1140/epjqt/s40507-015-0035-z.
  15. ↑ Wojciech Gawlik i inni, Stabilization of spin states of an open system: bichromatic driving of resonance transitions in NV ensembles in diamond, „Optics Express”, 30 (25), 2022, s. 44350–44363, DOI: 10.1364/OE.469987.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wojciech_Gawlik&oldid=73405715”