Przejdź do zawartości

Marcin Romanowski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Życiorys: link wew.
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) Zaawansowana edycja mobilna
m przypisy
Linia 19: Linia 19:


== Życiorys ==
== Życiorys ==
Absolwent Liceum Ogólnokształcącego w [[Rypin]]ie (1995), studiów prawniczych na [[Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu|Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu]] (2000) oraz podyplomowych studiów prawniczych (Magister Legum, LL.M.) na [[Uniwersytet w Ratyzbonie|Uniwersytecie w Ratyzbonie]] (2002). Stypendysta [[Fundacja Konrada Adenauera|Fundacji Konrada Adenauera]] na Uniwersytecie w Ratyzbonie (2000–2002), a także na uniwersytetach [[Uniwersytet w Greifswaldzie|w Greifswaldzie]] i [[Uniwersytet Humboldtów w Berlinie|w Berlinie]] (2004–2005).
Absolwent Liceum Ogólnokształcącego w [[Rypin]]ie (1995){{Potrzebny przypis|data=2024-07}}, studiów prawniczych na [[Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu|Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu]] (2000) oraz podyplomowych studiów prawniczych (Magister Legum, LL.M.) na [[Uniwersytet w Ratyzbonie|Uniwersytecie w Ratyzbonie]] (2002)<ref>{{Cytuj |tytuł = ORCID |data dostępu = 2024-07-16 |opublikowany = orcid.org |url = https://orcid.org/0000-0001-7902-1450}}</ref>. Stypendysta [[Fundacja Konrada Adenauera|Fundacji Konrada Adenauera]] na Uniwersytecie w Ratyzbonie (2000–2002), a także na uniwersytetach [[Uniwersytet w Greifswaldzie|w Greifswaldzie]] i [[Uniwersytet Humboldtów w Berlinie|w Berlinie]] (2004–2005).


Rozprawę doktorską pt. ''Własność w procesie rozliczeń z komunistyczną przeszłością. Studium teoretycznoprawne na przykładzie Niemiec po 1989 roku'' obronił w 2008 na [[Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie|Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego]].
Rozprawę doktorską pt. ''Własność w procesie rozliczeń z komunistyczną przeszłością. Studium teoretycznoprawne na przykładzie Niemiec po 1989 roku'' obronił w 2008 na [[Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie|Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego]].

Wersja z 15:22, 16 lip 2024

Marcin Romanowski
Ilustracja
Marcin Romanowski (2019)
Data i miejsce urodzenia

20 stycznia 1976
Skrwilno

Zawód, zajęcie

prawnik, urzędnik państwowy, polityk

Tytuł naukowy

doktor nauk prawnych

Uczelnia

Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego

Stanowisko

wiceminister sprawiedliwości (2019–2023), poseł na Sejm X kadencji (od 2023)

Partia

Suwerenna Polska

Marcin Romanowski (ur. 20 stycznia 1976 w Skrwilnie) – polski prawnik, polityk i urzędnik państwowy, doktor nauk prawnych, w latach 2019–2023 podsekretarz stanu, a w 2023 sekretarz stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości, poseł na Sejm X kadencji.

Życiorys

Absolwent Liceum Ogólnokształcącego w Rypinie (1995)[potrzebny przypis], studiów prawniczych na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu (2000) oraz podyplomowych studiów prawniczych (Magister Legum, LL.M.) na Uniwersytecie w Ratyzbonie (2002)[1]. Stypendysta Fundacji Konrada Adenauera na Uniwersytecie w Ratyzbonie (2000–2002), a także na uniwersytetach w Greifswaldzie i w Berlinie (2004–2005).

Rozprawę doktorską pt. Własność w procesie rozliczeń z komunistyczną przeszłością. Studium teoretycznoprawne na przykładzie Niemiec po 1989 roku obronił w 2008 na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego.

Adiunkt w Katedrze Teorii i Filozofii Prawa na WPiA UKSW w Warszawie[2].

W wyborach samorządowych w 2002 ubiegał się bez powodzenia o mandat radnego Rady m.st. Warszawy z listy komitetu Julii Pitery[3]. Ekspert tzw. komisji w sprawie Rywina (2003–2004). W latach 2005–2007 oraz 2015–2019 doradca ministra sprawiedliwości.

W latach 2016–2019 dyrektor Instytutu Wymiaru Sprawiedliwości[4], a w latach 2016–2021 przewodniczący Rady Krajowej Szkoły Administracji Publicznej[5][6]. W latach 2018–2019 pełnił urząd Pełnomocnika Ministra Sprawiedliwości ds. Informatyzacji i Cyberbezpieczeństwa oraz ds. Funduszu Sprawiedliwości[7].

4 czerwca 2019 został powołany na stanowisko podsekretarza stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości[8]. W listopadzie 2023 przeszedł na funkcję sekretarza stanu w tym samym resorcie, a w grudniu tego samego roku zakończył pełnienie tej funkcji.

Pełniąc funkcję wiceministra sprawiedliwości, był odpowiedzialny m.in. za informatyzację i cyberbezpieczeństwo wymiaru sprawiedliwości, powołując Centrum Cyberbezpieczeństwa w Zamościu, odpowiadał również za obszar nowoczesnych technologii w wymiarze sprawiedliwości. Pod jego kierunkiem został opracowany projekt wykorzystujący sztuczną inteligencję do monitorowania zachowań niebezpiecznych i niepożądanych w zakładach karnych[9].

Od 2022 wykładowca w Instytucie Prawa Akademii Kultury Społecznej i Medialnej w Toruniu[10]. Pomysłodawca i założyciel Szkoły Wyższej Wymiaru Sprawiedliwości.

Jest numerariuszem katolickiej organizacji Opus Dei[11][12].

W wyborach parlamentarnych w 2023 r. uzyskał mandat posła na Sejm X kadencji, kandydując z listy Prawa i Sprawiedliwości, zdobywając 17 318 głosów[13]. W grudniu tego samego roku zakończył pełnienie funkcji wiceministra.

W 2024 został objęty śledztwem Prokuratury Krajowej dotyczącym wydatkowania środków z Funduszu Sprawiedliwości[14]. 12 lipca tego samego roku Sejm uchylił Romanowskiemu immunitet poselski. Wyrażono także zgodę na jego zatrzymanie i tymczasowe aresztowanie[15]. 15 lipca 2024 został zatrzymany w Warszawie przez funkcjonariuszy ABW na wniosek Prokuratury Krajowej[16][17][18].

Zainteresowania badawcze

Główne obszary zainteresowań badawczych to prawo rozliczeń z przeszłością państw bezprawia, prawo naturalne i niepozytywistyczne koncepcje prawa, teoria prawa globalnego, antropologia prawnicza oraz jej zastosowania w tworzeniu i stosowaniu prawa, a także prawa europejskiego. Autor kilkunastu publikacji i opracowań naukowych, w tym współautor monografii O trudnych przypadkach filozofii prawa. Studia z antropologii filozoficznej[19] oraz Reprywatyzacja. Problemy teorii i praktyki[20].

Poglądy

W okresie pełnienia funkcji wiceministra sprawiedliwości, 3 marca 2023 na Twitterze opublikował wpis, w którym poparł wymierzenie kary śmierci dla czwórki osób w wieku 16 i 17 lat, domniemanych sprawców zabójstwa innego nastolatka[21].

Według Romanowskiego konwencja o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej (tzw. konwencja stambulska) wprowadza zamieszanie ideologiczne, pojęcie gender, wskazując płeć kulturową i uwarunkowania społeczne jako przyczynę przemocy – a nie alkohol czy seksualizację obrazu kobiety w mediach”[22]. W mediach szeroko komentowano jego słowa określające konwencję jako „genderowy koń trojański”[23][24].

Przypisy

  1. ORCID [online], orcid.org [dostęp 2024-07-16].
  2. O Katedrze, wpia.uksw.edu.pl [dostęp 2019-12-28].
  3. Serwis PKW – Wybory 2002 [online] [dostęp 2020-05-10].
  4. Kierownictwo – Instytut Wymiaru Sprawiedliwości [online], iws.gov.pl [dostęp 2019-12-28] [zarchiwizowane z adresu 2019-05-28].
  5. Rada KSAP [online], ksap.gov.pl [dostęp 2019-05-28] [zarchiwizowane z adresu 2019-05-25].
  6. Nowi członkowie Rady Krajowej Szkoły Administracji Publicznej im. Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego [online], Kancelaria Prezesa Rady Ministrów, 3 listopada 2021 [dostęp 2022-01-15].
  7. Fundusz Sprawiedliwości spieszy z ratunkiem dla pokrzywdzonych [online], gosc.pl, 14 marca 2019 [dostęp 2019-05-28].
  8. Marcin Romanowski nowym wiceministrem sprawiedliwości [online], rp.pl, 4 czerwca 2019 [dostęp 2020-08-04].
  9. Inteligentna detekcja w służbie więzienników. Osadzeni na oku nowego systemu [online], infosecurity24.pl, 28 października 2022 [dostęp 2023-08-04] (pol.).
  10. [Tylko u nas] Dr M. Romanowski: Mamy do czynienia z kryzysem przywództwa w Unii Europejskiej [online], RadioMaryja.pl, 22 października 2022 [dostęp 2023-07-03].
  11. Sebastian Klauziński, Numerariusz Opus Dei i twórca kuźni kadr Ziobry. Kim jest nowy wiceminister sprawiedliwości [online], oko.press, 14 czerwca 2019 [dostęp 2019-06-22].
  12. Wojciech Wybranowski, Walczymy z ideologią, która atakuje wolność [online], dorzeczy.pl, 30 lipca 2019 [dostęp 2020-01-08].
  13. Wybory do Sejmu i Senatu Rzeczypospolitej Polskiej w 2023 r. [online], wybory.gov.pl [dostęp 2023-10-24] (pol.).
  14. Wniosek Prokuratora Generalnego o uchylenie immunitetu [online], gov.pl [dostęp 2024-06-19] (pol.).
  15. Uchylenie immunitetu posłowi Marcinowi Romanowskiemu. Wynik głosowania w Sejmie [online], Rzeczpospolita [dostęp 2024-07-15] (pol.).
  16. Poseł Marcin Romanowski zatrzymany przez ABW! | Nowa Gazeta Biłgorajska [online], 15 lipca 2024 [dostęp 2024-07-15] (pol.).
  17. Były wiceminister Marcin Romanowski został zatrzymany przez ABW [online], wiadomosci.onet.pl [dostęp 2024-07-15] (pol.).
  18. Sprawa Marcina Romanowskiego. "Właśnie ABW dokonuje zatrzymania" [online], wydarzenia.interia.pl [dostęp 2024-07-15] (pol.).
  19. Maciej Dybowski, Marcin Romanowski, O trudnych przypadkach w filozofii prawa. Studia z antropologii filozoficznej [On hard cases in the philosophy of law. Studies in philosophical antropology] [Book in Polish] (2015) [online] [dostęp 2019-05-28] (ang.).
  20. Polska Bibliografia Naukowa [online], pbn.nauka.gov.pl [dostęp 2019-05-28].
  21. Marcin Kozłowski, Zabójstwo 16-letniego Eryka w Zamościu. Jest wniosek zastępcy Ziobry do Prokuratury Krajowej [online], gazeta.pl, 3 marca 2023 [dostęp 2023-03-03].
  22. Marcin Romanowski: Konwencja stambulska to prawny koń trojański [online], Rzeczpospolita [dostęp 2023-08-04] (pol.).
  23. „Lewicowy, genderowy koń trojański”. Wiceminister sprawiedliwości o konwencji stambulskiej – Wiadomości – polskieradio24.pl [online], polskieradio24.pl [dostęp 2023-08-04] (pol.).
  24. PiS skrada się do „genderowego konia trojańskiego”. Efektem może być atak na prawa kobiet [online], oko.press [dostęp 2023-08-04] (pol.).

Linki zewnętrzne