Adam Seweryniak: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
data |
tekst |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
'''Adam Seweryniak''' (ur. [[15 grudnia]] [[1908]] w [[Łódź|Łodzi]], zm. ok. [[20 kwietnia]] [[1945]] w KL [[Mauthausen-Gusen]], [[Austria]]) - polski [[boks]]er. |
'''Adam Seweryniak''' (ur. [[15 grudnia]] [[1908]] w [[Łódź|Łodzi]], zm. ok. [[20 kwietnia]] [[1945]] w KL [[Mauthausen-Gusen]], [[Austria]]) - polski [[boks]]er. |
||
Walczył w kategorii lekkiej i półśredniej, będąc reprezentantem Polski. Był zawodnikiem klubów [[Sokół Łódź|Sokoła Łódź]], [[ŁKS Łódź|ŁKS-u Łódź]] i [[Skoda Warszawa|Skody Warszawa]], walcząc w latach [[1924]] - [[1939]]. |
|||
Walczył w kategorii lekkiej i półśredniej, będąc reprezentantem Polski. Był zawodnikiem klubów [[Sokół Łódź|Sokoła Łódź]], [[ŁKS Łódź|ŁKS-u Łódź]] i [[Skoda Warszawa|Skody Warszawa]], walcząc w latach [[1924]] - [[1939]]. Uczestniczył w mistrzostwach Europy [[Mistrzostwa Europy w Boksie 1930|Budapeszcie 1930]] i ponownie [[Mistrzostwa Europy w Boksie 1934|Budapeszcie 1934]] roku, przegrywając swoje ćwierćfinałowe pojedynki. Wystąpił 10 razy w reprezentacji Polski odnosząc 6 zwycięstw i ponosząc 4 porażki w latach (1930 - 1937). Trzy razy zdobył tytuł mistrza Polski w kategorii półśredniej w latach: [[1931]], [[1932]] i [[1934]] i dwukrotnie był wicemistrzem w tej samej wadze w [[1933]] i [[1935]] roku. Był też brązowym medalistą w kraju w [[1928]] w kategorii lekkiej i w [[1936]] w wadze półśredniej. Należał do czołowych polskich pięściarzy okresu międzywojennego. |
|||
Zginął w dramatycznych okolicznościach w hitlerowskim obozie zagłady. |
|||
Wersja z 19:20, 3 cze 2007
Adam Seweryniak (ur. 15 grudnia 1908 w Łodzi, zm. ok. 20 kwietnia 1945 w KL Mauthausen-Gusen, Austria) - polski bokser.
Walczył w kategorii lekkiej i półśredniej, będąc reprezentantem Polski. Był zawodnikiem klubów Sokoła Łódź, ŁKS-u Łódź i Skody Warszawa, walcząc w latach 1924 - 1939. Uczestniczył w mistrzostwach Europy Budapeszcie 1930 i ponownie Budapeszcie 1934 roku, przegrywając swoje ćwierćfinałowe pojedynki. Wystąpił 10 razy w reprezentacji Polski odnosząc 6 zwycięstw i ponosząc 4 porażki w latach (1930 - 1937). Trzy razy zdobył tytuł mistrza Polski w kategorii półśredniej w latach: 1931, 1932 i 1934 i dwukrotnie był wicemistrzem w tej samej wadze w 1933 i 1935 roku. Był też brązowym medalistą w kraju w 1928 w kategorii lekkiej i w 1936 w wadze półśredniej. Należał do czołowych polskich pięściarzy okresu międzywojennego.
Zginął w dramatycznych okolicznościach w hitlerowskim obozie zagłady.