Filaret (Karagodin)
| Anatolij Karagodin | |
| Arcybiskup penzeński i kuźniecki | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
21 sierpnia 1946 |
| Arcybiskup penzeński i kuźniecki | |
| Okres sprawowania |
2004–2010 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Śluby zakonne |
4 kwietnia 1975 |
| Diakonat |
29 czerwca 1975 |
| Prezbiterat |
30 maja 1977 |
| Chirotonia biskupia |
11 marca 1990 |
| Data konsekracji |
11 marca 1990 | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||
| Miejsce | |||||||||||||||
| Konsekrator | |||||||||||||||
| Współkonsekratorzy |
Serapion (Fadiejew), Barnaba (Kiedrow), Aleksy (Kutiepow), Serafin (Tichonow), Paisjusz (Samczuk), Włodzimierz (Ikim), Antoni (Moskalenko), Wiktor (Olejnik) | ||||||||||||||
| |||||||||||||||
Filaret, imię świeckie Anatolij Karagodin (ur. 21 sierpnia 1946 w Odessie) – rosyjski biskup prawosławny.
Życiorys
Jest synem duchownego prawosławnego. Oprócz wykształcenia średniego ogólnokształcącego ukończył średnią szkołę muzyczną. W 1965 wstąpił do moskiewskiego seminarium duchownego, jednak musiał przerwać naukę w celu odbycia trzyletniej służby wojskowej. W 1971 rozpoczął wyższe studia teologiczne w Moskiewskiej Akademii Duchownej, które ukończył w 1975.
Od 1974 mieszkał w Ławrze Troicko-Siergijewskiej, gdzie 4 kwietnia 1975 złożył wieczyste śluby zakonne. 29 czerwca tego samego roku przyjął święcenia diakońskie, zaś 30 maja 1977 – na hieromnicha. Od września 1977 był wykładowcą w seminarium duchownym w Odessie, zaś od stycznia 1989 był przełożonym monasteru Zaśnięcia Matki Bożej w Odessie.
11 marca 1990 w soborze Objawienia Pańskiego w Moskwie miała miejsce jego chirotonia na biskupa astrachańskiego i jenotajewskiego. Po dwóch latach powierzono mu funkcję rektora moskiewskiego zespołu szkół teologicznych: seminarium duchownego i Akademii Duchownej, co oznaczało przeniesienie do eparchii moskiewskiej z tytułem biskupa dmitrowskiego. W 1995 przeniesiony na katedrę majkopską i armawirską. W 2000 objął katedrę penzeńską i kuźniecką. Od 2004 nosił tytuł arcybiskupa. W 2010 Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego przyjął jego prośbę o przeniesienie w stan spoczynku w związku ze złym stanem zdrowia.