Gwiazdozbiór Żagla
Nazwa łacińska |
Vela |
---|---|
Dopełniacz łaciński |
Velorum |
Skrót nazwy łacińskiej |
Vel |
Dane obserwacyjne (J2000) | |
Rektascensja |
9 h |
Deklinacja |
-50° |
Charakterystyka | |
Powierzchnia |
500 stopni kw. |
Liczba gwiazd o obserwowanej wielkości gwiazdowej < 3 |
5 |
Najjaśniejsza gwiazda |
γ² Velorum (1,75m) |
Gwiazdozbiory sąsiadujące | |
Widoczny na szerokościach geograficznych pomiędzy 90° S a 40° N. | |
Żagiel (łac. Vela, dop. Velorum, skrót Vel) to gwiazdozbiór nieba południowego, jedna z trzech głównych części dawnej wielkiej konstelacji Okrętu Argo, na które podzielił ją w 1763 roku francuski astronom, kartograf i duchowny Nicolasa Louisa de Lacaille. W praktyce nie jest możliwy do obserwacji w Polsce. Liczba gwiazd widocznych nieuzbrojonym okiem: około 110.
Mity i legendy
Wyobraża ożaglowanie mitologicznego okrętu, na którym Argonauci pod dowództwem Jazona odbyli podróż do Kolchidy.
Wybrane obiekty
W gwiazdozbiorze znajdują się dwie gwiazdy drugiej jasności: gamma Velorum ( γ Vel, nazywana również Regor) i δ Velorum (Koo She) - obie to układy wielokrotne. Kolejny tuzin gwiazd ma jasność w przedziale 2-4m.
W konstelacji znajdują się jasne gromady otwarte. Najjaśniejsza to IC 2391 (2,5m). Zawiera około 30 gwiazd i jest widoczna gołym okiem.
Na granicy Żagla i Pompy znajduje się mgławica planetarna Pierścień Południowy (NGC 3132). W Żaglu znajduje się również pozostałość po supernowej sprzed ponad 11 tysięcy lat. Jej część stanowi Mgławica Ołówek.[1]
Zobacz też
- ↑ Kamil Złoczewski: Kosmos. Poznań: 2013, s. 16-18. ISBN 978-83-252-1917-8.