Przejdź do zawartości

Gwiazdozbiór Żagla

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Casfaber (dyskusja | edycje) o 20:16, 9 maj 2013. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.
Żagiel
Mapa gwazdozbioru
Nazwa łacińska

Vela

Dopełniacz łaciński

Velorum

Skrót nazwy łacińskiej

Vel

Dane obserwacyjne (J2000)
Rektascensja

9 h

Deklinacja

-50°

Charakterystyka
Powierzchnia

500 stopni kw.

Liczba gwiazd o obserwowanej wielkości gwiazdowej < 3

5

Najjaśniejsza gwiazda

γ² Velorum (1,75m)

Gwiazdozbiory sąsiadujące
Widoczny na szerokościach geograficznych
pomiędzy 90° S a 40° N.
ilustracja

Żagiel (łac. Vela, dop. Velorum, skrót Vel) to gwiazdozbiór nieba południowego, jedna z trzech głównych części dawnej wielkiej konstelacji Okrętu Argo, na które podzielił ją w 1763 roku francuski astronom, kartograf i duchowny Nicolasa Louisa de Lacaille. W praktyce nie jest możliwy do obserwacji w Polsce. Liczba gwiazd widocznych nieuzbrojonym okiem: około 110.

Mity i legendy

Wyobraża ożaglowanie mitologicznego okrętu, na którym Argonauci pod dowództwem Jazona odbyli podróż do Kolchidy.

Wybrane obiekty

W gwiazdozbiorze znajdują się dwie gwiazdy drugiej jasności: gamma Velorum ( γ Vel, nazywana również Regor) i δ Velorum (Koo She) - obie to układy wielokrotne. Kolejny tuzin gwiazd ma jasność w przedziale 2-4m.
W konstelacji znajdują się jasne gromady otwarte. Najjaśniejsza to IC 2391 (2,5m). Zawiera około 30 gwiazd i jest widoczna gołym okiem.
Na granicy Żagla i Pompy znajduje się mgławica planetarna Pierścień Południowy (NGC 3132). W Żaglu znajduje się również pozostałość po supernowej sprzed ponad 11 tysięcy lat. Jej część stanowi Mgławica Ołówek.[1]

Zobacz też

  1. Kamil Złoczewski: Kosmos. Poznań: 2013, s. 16-18. ISBN 978-83-252-1917-8.