Wacław Frankowski
 Wacław Frankowski - działacz komunistyczny KPP, PPR i PZPR | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Poseł Nadzwyczajny i Minister Pełnomocny w Brazylii | |
| Okres |
od 1953 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
 
| |
Wacław Frankowski (ur. 25 października 1903 w Łodzi, zm. 1981 w Łodzi) – łódzki działacz robotniczy w okresie 20-lecia miedzywojennego, dyplomata Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, poseł polski w Brazylii w latach 1953-1956.
Z zawodu był tkaczem i ślusarzem. Jako członek Komunistycznej Partii Robotniczej Polski, stał się na początku lat 20. XX w. jednym z czołowych łódzkich działaczy komunistycznych i związkowych. 30 lipca 1923 został aresztowany za udział w strajkach. 2 października został skazany przez Sąd Okręgowy w Łodzi 3 lata wiezienia. Uwolniono go dopiero w 1928 i został skierowany przez KPP do półlegalnej pracy w teatrze "Scena Robotnicza", w którym kierownikiem był Witold Wandurski. Działał również w związku włókniarzy i stowarzyszeniu wolnomyślicieli. W latach 1930-1937 był delegatem związkowym w łódzkich fabrykach Kindermana i Szaca, ponownie został aresztowany i skazany na 2 lata i 7 miesięcy. Wyrok odsiadywał w więzieniu w Łodzi, Częstochowie i we Wronkach. W czasie okupacji niemieckiej został w 1940 wywieziony na na roboty przymusowe do Niemiec i pracował tam w kopalni. Wróciwszy w 1945, wstąpił do PPR (później w PZPR) i do 1950 pracował w Komitecie Łódzkim PPR/PZPR na stanowisku kierownika Wydziału Ekonomicznego, po czym rozpoczął karierę w polskiej dyplomacji[1][2]. W latach 1953-1956 pełnił funkcję Posła Nadzwyczajnego i Ministra Pełnomocnego PRL w Rio de Janeiro w Brazylii. 23 listopada 1954 doprowadził do podpisania polsko-brazylijskiej umowy handlowej[3]. Po powrocie z misji dyplomatycznej pracował w łódzkim przemyśle włókienniczym, a następnie przeszedł na emeryturę[1].
Odznaczenia
- 10 stycznia 1955 – Medal 10-lecia Polski Ludowej[4]
- 10 maja 1956 – Krzyż Wielki Orderu Krzyża Południa (I Klasy)[5]
- ↑ a b Barbara Wachowska: Strajki włókniarzy łódzkich, 1923-1938. Łódź 1962. s. 28-33
- ↑ Paweł Korzec: Studia i materiały do dziejów Łodzi i okręgu łódzkiego. Łódź 1962. s. 100
- ↑ Stosunki dyplomatyczne Polski 1944-1981 r. Informator. Tom III. Ameryka (1944-1978). Warszawa: PWN 1979. s. 23-24
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 42, poz. 415
- ↑ Diário Oficial da União (DOU). Brazylia: 06-09-1956. [data dostępu: 22-06-2014]. s. 2