Paweł Szulkin
Paweł Szulkin (ur. 29 sierpnia 1911 w Smorgoniach (woj. wileńskie), zm. 15 września 1987 w Lyonie) – polski fizyk, wykładowca, rektor Politechniki Gdańskiej, członek PAN, przedstawiciel Polski w UNESCO.
Działalność naukowa i zawodowa
Aresztowany za poglądy, wykupiony przez rodziców wyjechał do Paryża. Tam ukończył studia w Wyższej Szkole Elektryczności w Paryżu (Ècole Supérieure d’Èlectricité), stopień doktora fizyki uzyskał na Sorbonie.
W latach 1936–1939 pracował jako główny konstruktor w zakładach „Elektrit” w Wilnie.
Po wybuchu wojny wywieziony do ZSRR, gdzie pracował nad konstrukcjami systemów łączności dla wojska. Był zatrudniony w Moskwie, w Akademii Łączności im. Podbielskiego.
Wstąpił do I Armii Wojska Polskiego, w 1943 został mianowany na majora. Wykładał tam oraz kierował Laboratorium Badań Specjalnych. Już wtedy był autorem 6 patentów i 10 publikacji nt. radiotechniki – opracowanych w 5 językach. Stworzył szereg konstrukcji aparatury dla wojsk zmotoryzowanych i lotnictwa.
W 1944 z I Armią Wojska Polskiego wkroczył do Lublina. Został dziekanem Wydziału Elektrycznego na Politechnice Warszawskiej z siedzibą w Lublinie, gdzie prowadził wykłady z podstaw elektroniki, matematyki oraz mechaniki teoretycznej. Wykładał również fizykę na UMCS w Lublinie.
Jako zastępca dyrektora technicznego Polskiego Radia w Warszawie kierował budową radiostacji w Raszynie.
Od października 1945 kierownik Katedry Radiotechniki Wydziału Elektrycznego Politechniki Gdańskiej. Od podstaw organizował laboratoria oraz kadrę naukowo-dydaktyczną.
Do 1948 kierował utworzonym z jego inicjatywy Przedsiębiorstwem Państwowym Morska Obsługa Radiowa Statków. Powołany na wicedyrektora Państwowego Instytutu Telekomunikacyjnego w Warszawie, pracował jednocześnie w Katedrze Radiolokacji Politechniki Warszawskiej.
W latach 1949–1951 pełnił funkcję rektora Politechniki Gdańskiej, gdzie w 1951 został mianowany prof. zwyczajnym w Katedrze Radiotechniki Wydziału Elektrycznego PG. W tym samym roku przeniósł się na Politechnikę Warszawską.
Od 1952 kierował Zakładem Elektrotechniki Teoretycznej Instytutu Podstawowych Problemów Techniki PAN.
Był członkiem korespondentem PAN, od 1961 członkiem rzeczywistym PAN, w latach 1961–1962 zastępcą sekretarza naukowego PAN.
Jako przedstawiciel Polski w UNESCO został wysłany do Paryża. Od 1966 pełnił funkcję dyrektora Departamentu ds. Nauki UNESCO.
W 1968 pozbawiono go prawa powrotu do kraju – zamieszkał w Lyonie, gdzie wykładał w École Centrale.
Zmarł w Lyonie w 1987 i został pochowany na cmentarzu Père-Lachaise w Paryżu.
Ojciec reżysera Piotra Szulkina.
Linki zewnętrzne
- Ludzie związani ze Smorgoniami
- Polscy fizycy
- Absolwenci uczelni w Paryżu
- Żołnierze ludowego Wojska Polskiego - uczestnicy walk na froncie wschodnim
- Wykładowcy Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
- Wykładowcy Politechniki Gdańskiej
- Rektorzy Politechniki Gdańskiej
- Wykładowcy Politechniki Warszawskiej
- Wykładowcy uczelni we Francji
- Członkowie korespondenci PAN
- Członkowie rzeczywiści PAN
- Ludzie Polskiego Radia
- Ludzie związani z UNESCO
- Pochowani na Cmentarzu Père-Lachaise w Paryżu
- Urodzeni w 1911
- Zmarli w 1987